این معترضان که خود را گروه همبستگی زنان می‌نامند، با فرستادن ویدیویی به افغانستان اینترنشنال می‌گویند: «مدت یک سال است که دروازه‌های مکاتب به روی دختران باز نشده است. ما خواهان حق و حقوق خویش هستیم.»

آنان می‌گویند که با بسته شدن مکاتب دخترانه، امید و آرزوهای زنان افغانستان «با خاک یکسان» شده است. زنان معترض خواهان بازگشایی مکاتب دختران اند.

این زنان معترض از طالبان می‌خواهند تا آموزش و پرورش را سیاسی نسازند و بین مرد و زن تبعیض قایل نشوند.

آنان می‌گویند: «تقاضای ما این است که بین زنان و مردان از نگاه تحصیل، کار و فعالیت در اجتماع تفاوت قایل نشوید. بدون زنان جامعه فلج است.»

آنان از جامعه جهانی می‌خواهند تا در باره «سرنوشت» زنان اقدام کند و سکوت جهان در مقابل وضعیت زنان افغانستان را شرم آور می‌دانند.

گروه همبستگی زنان افغانستان از تمامی فعالان حقوق بشر می‌خواهند تا در کنار هم ایستاده و در مقابل سیاست‌های سخت‌گیرانه طالبان اعتراض کنند.

آنان می‌افزایند: «نباید اجازه داد تا با گذر زمان حقوق ما پای مال شود. ما خواهان عدالت در امور زنان افغانستان هستیم.»

آنان شعار می‌دهند که حذف زنان از جامعه به مثابه حذف تمامی انسان‌ها است.

این زنان در بخش دیگری از اعتراض شان می‌گویند که کشته شدن ایمن الظواهری، رهبر شبکه تروریستی القاعده در کابل، نشان می‌دهد که طالبان افغانستان را به لانه امن تروریستان مبدل کرده اند.

آنان از جامعه جهانی می‌خواهند تا اجازه ندهد افغانستان بار دیگر به لانه امن تروریستان مبدل شود.