زاویه

در حالی که طالبان به روش‌های مختلف پوشش سنتی مورد نظر خود را بر مردم افغانستان تحمیل می‌کند، یک دیپلومات اروپایی با پوشش کلاسیک مدرن و جذاب، در مناسبت‌های مختلف در کابل حضور می‌یابد و به ولایت‌ها سفر می‌کند.

طالبان دعوتنامه ایران برای نشست تهران را دریافت کرد، اما به این نشست نرفت. چنین تصمیم‌هایی پیشتر در نشست‌های مشابه، از جمله دوحه و چند برنامه منطقه‌ای توسط طالبان گرفته شده بود. این نوشته، ۸ دلیل احتمالی را برای عدم حضور طالبان در نشست تهران بررسی می‌کند.

در اگست ۲۰۰۷، یک چرخبال پاکستانی حدود ۲۷ زندانی را به دیره اسماعیل‌خان منتقل و سپس به‌سوی وانه پرواز کرد. فردی به‌نام خلیل حقانی نیز در میان زندانیان بود. خلیل حقانی پارسال در همین روز، در ساختمان وزارت مهاجرین و عودت‌کنندگان، توسط یک مهاجم انتحاری وابسته به داعش کشته شد.

اردوگاه مخالفان طالبان در حال گذار از یاس مطلق به امید محتاطانه است؛ امیدی واقعی، اما هنوز شکننده و وابسته به تحولات منطقه‌ای و جهانی.

دهم دسامبر روز جهانی حقوق بشر است و شعار امسال سازمان ملل برای این روز «نیازهای اولیه ما» انتخاب شده است. به‌رغم اینکه سازمان ملل بر برابری، عدالت و آزادی به‌ عنوان ارزش‌های حقوق بشر تاکید دارد، میلیون‌ها نفر در افغانستان تحت تسلط طالبان همچنان از ابتدایی‌ترین حقوق خود محروم‌اند.

بیانیه «هم‌صدایی ملی» و گردهم‌آمدن چند چهره شناخته‌شده سیاسی، موجی از واکنش‌ها را در پی داشته است؛ واکنش‌هایی که از تردید در دوام این چارچوب تا نگرانی درباره نقش تهران در آن دیده می‌شود و این پرسش را مطرح می‌کند که ائتلاف تازه چقدر شانس دارد چرخه ائتلاف‌های ناکام گذشته را بشکند.

چهار سال پس از قدرت‌گیری طالبان، روابط دو «شریک استراتژیک پیشین»، به تنش بدل شده است؛ یا به روایتی دو رفیق پیشین، اکنون دشمن هم شده‌اند. در چنین فضایی، این پرسش مطرح شده که آیا پاکستانی که در تغییر چند رژیم در افغانستان بی‌نقش نبود، اکنون نیز توان برکناری رژیم طالبان را دارد؟

پناهجویان افغان در امریکا با موجی بی‌سابقه از فشار و محدودیت‌های مهاجرتی دولت دونالد ترامپ، رئيس‌جمهور ایالات متحده امریکا روبه‌رو شده‌اند.

پس از چهار سال تعامل میان اوزبیکستان و طالبان، با بازگشایی دوباره گذرگاه ترمذ - حیرتان، تجارت رسمی میان دو طرف وارد مرحله تازه‌ای شده است.

خشونت در جامعه افغانستان فقط رفتار فردی نیست؛ بازتاب الگوهای جمعی، فرهنگ گفتار و تجربه‌های تاریخی است که نادیده گرفتنش چرخه‌ خشونت را ادامه می‌دهد. پرسش اصلی اینجاست که چرا این الگوها همواره تکرار می‌شود. نصیر ندیم، در این مقاله به این پرسش پرداخته است.

خبرنگاران افغان در تبعید می‌گویند با موجی از حملات سازمان‌یافته و هدفمند از سوی شبکه‌های سایبری طالبان روبه‌رو هستند؛ حملاتی که با هدف اعتبارزدایی جریان اطلاع‌رسانی آزاد و گزارش‌دهی درباره وضعیت حقوق بشر در افغانستان انجام می‌شود.

به نظر می‌رسد که حمله به کارگران چینی در ولایت ختلان تاجیکستان با استفاده از پهپاد، زنگ خطر را در منطقه به صدا درآورده است.

شبکه اجتماعی اکس به تازگی قابلیت جدیدی را اضافه کرده که موقعیت کاربران را افشا می‌کند. این قابلیت اطلاعات جدیدی را در اختیار شهروندان قرار می‌دهد که پرده از رازهای صاحبان قدرت و سرمایه‌گذاری‌ای که در زمینه جنگ تبلیغاتی هزینه می‌کنند برمی‌دارد.

کابل پایتخت افغانستان یکی از قدیمی‌ترین شهرهای آسیای مرکزی است که تاریخچه آن به بیش از هزار سال قبل باز می گردد. در قرن هفتم و هشتم میلادی این منطقه به‌عنوان مرکز تجاری و فرهنگی مهم شناخته می‌شد.

سلمان رشدی پس از حمله خونینی که در سال ۲۰۲۲ او را برای همیشه زخمی کرد، با انتشار کتاب تازه‌اش بار دیگر به صحنه ادبیات بازگشته است. او همزمان با معرفی این کتاب، «ساعت یازدهم»، در گفت‌وگویی با فرید زکریا در شبکه سی‌ان‌ان، «اسلام‌هراسی» در امریکا را محکوم کرد.

چرخش سیاست خارجی طالبان به سوی هند به همکاری تجاری و دیپلوماتیک رسیده است. وزیر تجارت طالبان به دهلی رفته و دو طرف بر تعیین اتشه‌های تجارتی و استفاده از چابهار توافق کردند. آن‌طرف اما پاکستان عصبانی است و این خشم، احتمالاً اسلام‌آباد را به سمت حمایت از مخالفان طالبان سوق می‌دهد.

در ۱۸ نوامبر ۲۰۲۵، وقتی محمد بن‌سلمان، ولیعهد عربستان سعودی، از پله‌های هواپیما در پایگاه اندروز پایین آمد، چیزی بیش از یک ولیعهد وارد خاک امریکا شد؛ یک «نسخهٔ کاملاً جدید از خاورمیانه» قدم به زمین گذاشت.

طالبان که با تبليغات و تروريسم بار ديگر بر کشور حاکم شد، از آغاز با عدم ‌مشروعيت و نفرت عمومی روبه‌رو بوده است. اما، تنش اخير با پاکستان برای طالبان فرصتی استثنايی به وجود آورد تا با يک موج تبليغاتی، هم از فشار نفرت عمومی بکاهد و هم خود را مدافع مادر وطن نشان دهد.