چهار سال پس از قدرتگیری طالبان، روابط دو «شریک استراتژیک پیشین»، به تنش بدل شده است؛ یا به روایتی دو رفیق پیشین، اکنون دشمن هم شدهاند. در چنین فضایی، این پرسش مطرح شده که آیا پاکستانی که در تغییر چند رژیم در افغانستان بینقش نبود، اکنون نیز توان برکناری رژیم طالبان را دارد؟
پناهجویان افغان در امریکا با موجی بیسابقه از فشار و محدودیتهای مهاجرتی دولت دونالد ترامپ، رئيسجمهور ایالات متحده امریکا روبهرو شدهاند.
پس از چهار سال تعامل میان اوزبیکستان و طالبان، با بازگشایی دوباره گذرگاه ترمذ - حیرتان، تجارت رسمی میان دو طرف وارد مرحله تازهای شده است.
خشونت در جامعه افغانستان فقط رفتار فردی نیست؛ بازتاب الگوهای جمعی، فرهنگ گفتار و تجربههای تاریخی است که نادیده گرفتنش چرخه خشونت را ادامه میدهد. پرسش اصلی اینجاست که چرا این الگوها همواره تکرار میشود. نصیر ندیم، در این مقاله به این پرسش پرداخته است.
خبرنگاران افغان در تبعید میگویند با موجی از حملات سازمانیافته و هدفمند از سوی شبکههای سایبری طالبان روبهرو هستند؛ حملاتی که با هدف اعتبارزدایی جریان اطلاعرسانی آزاد و گزارشدهی درباره وضعیت حقوق بشر در افغانستان انجام میشود.
به نظر میرسد که حمله به کارگران چینی در ولایت ختلان تاجیکستان با استفاده از پهپاد، زنگ خطر را در منطقه به صدا درآورده است.
شبکه اجتماعی اکس به تازگی قابلیت جدیدی را اضافه کرده که موقعیت کاربران را افشا میکند. این قابلیت اطلاعات جدیدی را در اختیار شهروندان قرار میدهد که پرده از رازهای صاحبان قدرت و سرمایهگذاریای که در زمینه جنگ تبلیغاتی هزینه میکنند برمیدارد.
کابل پایتخت افغانستان یکی از قدیمیترین شهرهای آسیای مرکزی است که تاریخچه آن به بیش از هزار سال قبل باز می گردد. در قرن هفتم و هشتم میلادی این منطقه بهعنوان مرکز تجاری و فرهنگی مهم شناخته میشد.
سلمان رشدی پس از حمله خونینی که در سال ۲۰۲۲ او را برای همیشه زخمی کرد، با انتشار کتاب تازهاش بار دیگر به صحنه ادبیات بازگشته است. او همزمان با معرفی این کتاب، «ساعت یازدهم»، در گفتوگویی با فرید زکریا در شبکه سیانان، «اسلامهراسی» در امریکا را محکوم کرد.
چرخش سیاست خارجی طالبان به سوی هند به همکاری تجاری و دیپلوماتیک رسیده است. وزیر تجارت طالبان به دهلی رفته و دو طرف بر تعیین اتشههای تجارتی و استفاده از چابهار توافق کردند. آنطرف اما پاکستان عصبانی است و این خشم، احتمالاً اسلامآباد را به سمت حمایت از مخالفان طالبان سوق میدهد.
در ۱۸ نوامبر ۲۰۲۵، وقتی محمد بنسلمان، ولیعهد عربستان سعودی، از پلههای هواپیما در پایگاه اندروز پایین آمد، چیزی بیش از یک ولیعهد وارد خاک امریکا شد؛ یک «نسخهٔ کاملاً جدید از خاورمیانه» قدم به زمین گذاشت.
طالبان که با تبليغات و تروريسم بار ديگر بر کشور حاکم شد، از آغاز با عدم مشروعيت و نفرت عمومی روبهرو بوده است. اما، تنش اخير با پاکستان برای طالبان فرصتی استثنايی به وجود آورد تا با يک موج تبليغاتی، هم از فشار نفرت عمومی بکاهد و هم خود را مدافع مادر وطن نشان دهد.
اگر کسی با آرایش سیاسی پارلمان بریتانیا آشنایی نداشته باشد، با شنیدن مواضع اخیر وزیر داخله این کشور، تصور میکند او نماینده یک حزب راستگرای افراطی است و حکومت چپگرایی که یک و نیم سال پیش با شعارهای حقوقبشری، همدیگرپذیری و مهاجرنوازی به قدرت رسیده بود، اکنون از هم پاشیده است.
افغانستان بهرغم تنوع قومی، زبانی و مذهبی، خانه مشترک همه افغانهاست؛ در پس این تنوع، همبستگی عمیق مردمی وجود دارد که در طول تاریخ نهتنها بنیان وحدت ملی را حفظ کرده، بلکه آن را تقویت نیز کرده است.
این نوشته بررسی میکند که چگونه ممنوعیت کشت کوکنار بهجای مهار تولید مواد مخدر، افغانستان را به سمت تولید متامفتامین برده و چرا ساختار اقتصادی و اجتماعی این کشور چنین تغییری را ممکن ساخت.
روز جهانی نویسندگان در بند که به روز جهانی نویسندگان زندانی هم معروف است، ۱۵ نومبر (۲۴ عقرب) هر سال به ابتکار انجمن جهانی قلم برگزار میشود؛ روزی برای گرامیداشت نویسندگانی که بهخاطر بیان عقیده و انتشار دیدگاه خود بازداشت و زندانی شدهاند.
پس از ناکامی مذاکرات طالبان و پاکستان در دوحه و استانبول، جمهوری اسلامی ایران برای مدیریت بحران و کاهش تنشها وارد عمل شده است. عباس عراقچی، وزیر خارجه ایران در روزهای اخیر با وزیران خارجه روسیه، قطر، ترکیه، پاکستان و طالبان گفتوگو و نسبت به افزایش کشمکشها ابراز نگرانی کرد.
طالبان دو بار در افغانستان به قدرت رسیده است، اما هر دو دوره حاکمیت این گروه با بحرانهای شدید داخلی، منطقهای و جهانی همراه بوده است. ۱۳ نوامبر یادآور سقوط نخستین دوره حکومت طالبان است؛ دورهای که با مداخله بینالمللی پایان یافت.
دونالد ترامپ از آغاز ریاستجمهوریاش در سال ۲۰۱۷، افغانستان را نه صرفا بهعنوان میدان نبرد یا ماموریت ضدتروریسم، بلکه به مثابه گنجینهای از منابع طبیعی میدید که میتواند هزینههای جنگ را جبران کرده و به ابزاری برای اعمال قدرت اقتصادی و سیاسی بدل شود.
طالبان و پاکستان پس از شکست مذاکرات استانبول حملات لفظی و سیاسی علیه یکدیگر را تشدید کردهاند. خواجه آصف، وزیر دفاع پاکستان، پرچم حملات لفظی به طالبان را به دست گرفته و از پشت صفحه اکس و تلویزیونهای پاکستان قول حمله به شبهنظامیان تیتیپی در داخل افغانستان را میدهد.
پس از ناکام شدن سه دور مذاکره بین پاکستان و طالبان رسانههای پاکستانی گزارش دادند که اختلافات عمیق مانع توافق شده است. هر دو طرف، با وجود میانجیگری ترکیه و قطر، یکدیگر را مقصر بنبست میدانند. روزنامههای پاکستانی از پایان صبر پاکستان و سرسختی طالبان نوشتهاند.
دور سوم مذاکرات بین طالبان و پاکستان شکست خورد. طی دو روز کامل، رؤسای استخبارات طالبان و پاکستان با میانجیگری قطر و ترکیه در استانبول گفتوگو کردند، اما این مذاکرات بدون هیچ نتیجهای متوقف شد.