از صدها موشک و پهپاد جمهوری اسلامی، که شنبه‌شب به سوی اسرائيل شلیک شد، به گفته مقام‌‌های امریکایی، فقط ۵ موشک توانست به زمین بخورد و آن‌گونه که تل‌آویو می‌گوید، یک کودک عرب هم زخمی شد.
در حالی که حامیان جمهوری اسلامی در خیابان‌ها شادمانی می‌کردند، کاربران شبکه‌های اجتماعی که سپاه آن‌ها را به برخورد تهدید کرده، به ریشخندی نوشتند: «اگر ایران به اسرائيل پراید صادر می‌کرد، بیشتر تلفات می‌گرفت»؛ اشاره به خودروهای بی‌کیفیت تولید یک شرکت دولتی دارد که مسئول بخش عمده تلفات جاده‌ای در ایران شمرده می‌شود.
جمهوری اسلامی ایران از آغاز تاسیس، هویت خود را به دشمنی با اسرائيل گره زده است. در کنار کمک‌های مالی و تسلیحاتی بی‌حساب به گروههای مسلح فلسطینی و لبنانی مخالف اسرائیل، سال‌ها است که پول نفت و سرمایه ملی ایرانیان در کارخانه‌‌های زیرزمینی و انبارهای مخفی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی صرف ساخت و ذخیره موشک‌های دوربرد می‌شود تا به گفته رهبران جمهوری اسلامی، تل‌آویو و حیفا در تیررس آن‌ها باشد.
حمله شنبه‌شب نشان داد که تهران در عزم خود برای حمله به اسرائيل جدی است و می‌تواند شعارهای چهل ساله خود را عملی کند.
یک تحلیل این است که رهبران جمهوری اسلامی برای حفظ وجهه خود در پی حمله مرگبار به قنسولگری ایران در دمشق، می‌خواسته‌اند ضربه متقابلی به اسرائيل بزنند و قصد‌شان وارد کردن تلفات و افزایش تنش نبوده است؛ همانطور که در پی کشته شدن قاسم سلیمانی در حمله پهپادی امریکا در بغداد، چند موشک به یک پایگاه نیروهای امریکایی شلیک کردند که هیچ تلفات و خسارات عمده‌ای نداشت.
از سوی دیگر، این برداشت وجود دارد که سیصد پهپاد انتحاری، موشک بالستیک و موشک‌های زمین به زمین نمی‌تواند فقط برای ضرب شست نشان دادن شلیک شده باشد و قصد جمهوری اسلامی وارد کردن ضربه کاری به اسرائیل بوده، اما در این کار ناکام بوده است.
جمهوری اسلامی ممکن است حامیان داخلی خود و گروههای شبه‌نظامی مخالف اسرائيل در منطقه را با این حمله راضی کرده باشد، اما در چشم‌انداز کلان‌تر به نفع اسرائیل عمل کرده است.
اکنون اسرائيل در مجامع بین‌المللی دستاویز جدی و غیرقابل انکاری برای برجسته کردن خطر جمهوری اسلامی به‌دست آورده است. نماینده این کشور در نشست شورای امنیت گفت حالا تصور کنید این پهپادها و موشک‌ها کلاهک هسته‌ای حمل می‌کردند.
در هفته‌های اخیر و در پی افزایش تلفات غیرنظامیان حمله اسرائيل به غزه، به ویژه حمله موشکی مرگبار ارتش اسرائيل به امدادگران خارجی، انتقادها از عملکرد اسرائيل در جنگ غزه افزایش یافته بود و همان دولت‌هایی که در روزهای اولیه پس از حمله هفتم اکتبر حماس، تمام قد در کنار اسرائيل ایستادند، شروع به انتقاد جدی از دولت بیامین نتانیاهو و شیوه او در پیشبرد جنگ کرده بودند. این نگرانی در میان حامیان اسرائيل به گونه جدی وجود داشت که جهان اکنون حمله حماس را از خاطر برده و جای آن همدلی‌ها را خشم و انزجار جهانی از عملکرد اسرائيل گرفته است.
اکنون فضای رسانه‌ای جهان بار دیگر به نفع اسرائيل تغییر کرده و همه یک‌صدا جمهوری اسلامی را به دلیل این حمله محکوم می‌کنند و با حکومت و مردم اسرائيل ابراز همدلی می‌کنند.
در روزهای اخیر کمتر رسانه‌ای از رنج و گرسنگی مردم جنگ‌زده غزه سخن می‌گوید و همه نگاه‌ها متوجه حکومتی شده است که یک گام از جنگ‌های نیابتی فراتر رفته و عملاً وارد جنگ با اسرائیل شده است.
