والاستریت جورنال با اشاره به درگیریهای سیاسی میان طالبان و اوضاع بد اقتصادی افغانستان نوشته، حتی جنگجویان سابق این گروه، مثل عمری برای یافتن کار و تأمین مخارج خانوادهشان مشکل دارند.
عمری که از ولایت میدان وردک در غرب کابل به طالبان پیوسته درباره رهبری طالبان گفت: «آنها از من برای جنگیدن در جنگشان استفاده کردند. اما در پایان روز، من هیچی نیستم.»
سونه انگل راسموسن، نویسنده این گزارش گفته که در اوایل سال ۲۰۱۶ زمانی که عمری ۲۱ سال داشت و در کابل زندگی میکرد، با او آشنا شد.
عمری متولد سال ۱۹۹۵ است و پدرش در دهه ۱۹۸۰ میلادی در جنگ مجاهدین سابق با روسها جنگیده است. عمری گفته حتا پیش از آن که توانایی بلند کردن اسلحه ماشیندار را از زمین داشته باشد، میتوانست با آن شلیک کند.
او زمانی که ۹ سال داشت نیروهای امریکایی را در میدان وردک دید. در اوایل جنگ بسیاری از ساکنان ولسوالی سیدآباد میدان وردک حضور نیروهای امریکایی را با خوشبینی میدیدند و امیدوار بودند که کاری پیدا کنند.
نیروهای امریکایی در کنار جنگ، اساس یک دولت مدرن را گذاشتند و میلیاردها دالر را در حوزههای آموزش، توسعه اقتصادی و نهادهای دموکراتیک مصرف کردند.
اما با ادامه جنگ وضعیت تغییر کرد و عمری در ۱۴ سالگی بدون اینکه به پدر و مادرش چیزی بگوید، زادگاهش را به مقصد میرانشاه، در مناطق قبایلی پاکستان، جای که شبکه حقانی فعال بود، ترک کرد.
پدر عمری یک جنگجو در دوران روسها بود و اکنون او فکر میکرد که نوبتاش شده است.
طبق این گزارش، مراکز آموزش بمبگذاران انتحاری مربوط به شبکه حقانی آماده پذیرش نیروهای تازه نفس بود. یک سخنگوی طالبان مهاجمان انتحاری را «موشکهای ملا عمر» نامیده است.
اولین ماموریت عمری در سن ۱۶ سالگی انفجار یک پل در نزدیکی خانه اش در میدان وردک در مسیر کاروان نیروهای امریکایی بود.
در گزارش والاستریت جورنال آمده است که سطح تازه خشونتهای طالبان عمری را ناراحت میکرد. در سال ۲۰۱۷ یک انفجار موتر بمبگذاری شده در یک منطقه دیپلوماتیک کابل بیش از ۱۵۰ غیرنظامی را کشت. این انفجار کار اعضای شبکه حقانی بود که از میدان وردک آمده بودند.
عمری گفت: «در آن جا هیچ سرباز خارجی نبود. آنها تنها مسلمانان را کشتند.»
در آگست ۲۰۲۱ زمانی که طالبان کابل را گرفتند، عمری با گروهی از نیروهای طالبان از شمال وارد پایتخت شدند.