این استاد دانشگاه دفاع ملی در امریکا در این مصاحبه اشاره کرد که «شبکه قدرت هبتالله فراتر از ملاعمر است.»
او افزود که هبتالله برای تثبیت اقتدار خود از قبیلهاش بهره میبرد و توضیح داد: «طالبان همواره ادعا میکنند که جز یک جریان ایدیولوژیک و دینی هستند، اما در نهایت به قبیله خودشان اتکا میکنند.»
به گفته او، در حال حاضر ۲۵ هزار نیروی طالبان در قندهار مستقرند و ملاهبتالله با استفاده از این نیروها قادر است هر تصمیمی را وتو کند.
حسن عباس همچنین به تغییرات در جایگاه مقامات طالبان در کابل اشاره کرد و گفت که ملایعقوب، وزیر دفاع طالبان، تضعیف شده و در مقابل سراجالدین حقانی وزیر داخله، قدرتمندتر شده است. او گفت که «درگیریهایی بر سر منابع و قدرت بین وزیران طالبان در کابل در جریان است.»
وی همچنین افزود که شهابالدین دلاور، که پیشتر چهرهای قدرتمند بود، به دلیل انتصاب داماد و فرزندش در مناصب دولتی، برکنار شده است.
شهابالدین دلاور، وزیر معادن و پترولیم طالبان، اکنون به عنوان رئیس اداره سره میاشت تعیین شده است و فرزند او به عنوان کاردار طالبان در تاشکند معرفی شده بود.
این پژوهشگر ارشد بیان کرد که قطر بیشترین نفوذ را بر طالبان در افغانستان داشت. اما با توجه به درگیری این کشور در مذاکرات و مسائل خاورمیانه، امارات متحده عربی و عربستان سعودی از این فرصت استفاده کرده و در تلاش برای گسترش نفوذ خود در افغانستان اند.
او اضافه کرد که این کشورها به دنبال متوازن کردن نفوذ ایران در افغانستان هستند و نفوذ ایران در مقایسه با گذشته کاهش یافته است.
حسن عباس پیشتر در کتاب «بازگشت طالبان» از نفوذ سپاه پاسداران در بیت ملاهبتالله در قندهار سخن گفته بود.
حسن عباس همچنین از نارضایتی گسترده مردم از رژیم طالبان یاد کرد و اظهار داشت که گروههای قومی مانند هزارهها، تاجیکها و اوزبیکها از سیاستهای طالبان ناراضی هستند.
او گفت که گزارشهایی مبنی بر جابجایی پشتونها در ولایات شمالی و در مرز تاجیکستان وجود دارد. وی افزود: «حتی زبان دری که زبان ملی است و بسیاری از پشتونها با آن صحبت میکنند، تحت تأثیر شرایط کنونی قرار گرفته است.»
او همچنین با ابراز نگرانی از وضعیت اقلیتهای قومی و مذهبی و همچنین وضعیت زنان در افغانستان، پیشبینی کرد که طالبان در یکی دو سال آینده مجبور به تشکیل یک حکومت فراگیر در افغانستان خواهند شد.