سیاست آموزشی طالبان با مخالفت خانواده‌ها روبه‌رو شده است
دانش‌آموزان و خانواده‌های آنها می‌گویند که تحمیل یونیفرم طالبان در مکتب‌ها فشار مالی مضاعفی بر شهروندان افغانستان وارد کرده است. طالبان اخیر به تمام دانش‌آموزان دستور داده که با یونیفرم خاصی که شبیه لباس طلبه‌های مدارس دینی است در صنف درسی حاضر شوند.
از زمان اجرایی شدن پوشش تجویز شده طالبان در مکتب‌ها، دانش‌آموزان افغان در پیام‌هایی که به افغانستان اینترنشنال فرستاده‌اند می‌گویند که پس از مقاومت در برابر پوشش مد نظر طالبان، از شرکت در صنف درس محروم شده‌اند.
همچنین گزارش‌ها حاکی از این است که برخی از این دانش‌آموزان که از سیاست طالبان پیروی نکرده‌اند، لت و کوب شده‌اند.
این پوشش به‌طور متوسط هزار افغانی هزینه دارد و تحمیل آن به ویژه بر خانواده‌های دارای فرزندان بیشتر، فشار مالی قابل توجهی وارد می‌کند.
خبرگزاری فرانسه در گزارشی تازه درباره واکنش شهروندان افغانستان به این پوشش تحمیلی نوشت که در میان معلمان و مدیران مکاتب نیز که مجبور به کنار گذاشتن دریشی یا لباس‌های غیررسمی شده‌اند، نارضایتی وجود دارد.
مدیر یکی از لیسه‌های کابل می‌گوید: «امروز همه شبیه هم شده‌اند؛ داکتر دیگر شبیه داکتر نیست و آشپز هم مثل آشپز دیده نمی‌شود.»
برخی دانش‌آموزان از محرومیت از صنف به دلیل نداشتن یونیفورم شکایت دارند و می‌گویند که تیم‌های امر به معروف و نهی از منکر بر اجرای این دستور نظارت می‌کنند.
قاسم، شاگرد ۱۷ ساله لیسه به خبرگزاری فرانسه گفت: «چندین دوستم را دیدم که چون لنگی نداشتند، برگردانده شدند. تیم‌های امر به معروف و نهی از منکر هم برای نظارت می‌آیند.» او افزود: «اما برای بعضی خانواده‌ها، پرداخت هزار افغانی ممکن نیست، آن هم در کشوری که ۸۵ درصد مردم با کمتر از یک دالر در روز زندگی می‌کنند. اگر خانواده‌ای پنج یا شش فرزند داشته باشد، چه کند؟»
با این حال، در قندهار، زادگاه رهبر طالبان به نظر می‌رسد که دانش‌آموزان از این پوشش راضی‌اند.
محمد ولی، ۱۷ ساله، می‌گوید: «خیلی خوشحالم که لباس پیامبر را می‌پوشم. این باعث تمایز ما از مردم کوچه و بازار می‌شود.»
در کابل اما برخی دانش‌آموزان لنگی را فقط در مکتب می‌پوشند و هنگام رخصتی، آن را پنهان می‌کنند.
در حالی که وزارت معارف طالبان این اقدام را در راستای حفظ «هویت اسلامی» می‌داند، شهروندان افغانستان آن را تحمیل فرهنگی و فشار غیرمنصفانه‌ای بر دوش خانواده‌های فقیر توصیف می‌کنند.
منتقدان می‌گویند این اقدام بخشی از تلاش‌های طالبان برای تحمیل هویت فرهنگی خود بر تمام جامعه و حذف نمادهای مدرن آموزشی است.
