وزیر تحصیلات عالی طالبان: پژوهشگران، رهبران و پادشاهان حیران شخصیت ملا عمر اند
وزیر تحصیلات عالی طالبان می‌گوید که شخصیت و کارنامه ملا محمد عمر هنوز مورد توجه جهانیان است. ندامحمد ندیم مدعی است که سیاستمداران و پژوهشگران جهان در حال بررسی بصیرت سیاسی رهبر پیشین طالبان اند. او از دانشجویان خواست که در باره زندگی و کارنامه ملا عمر تحقیق کنند.
وزارت تحصیلات عالی طالبان، روز یک‌شنبه، ۱۴ ثور اعلام کرد که روز شنبه در دانشگاه کابل سیمیناری در مورد کارنامه ملا عمر رهبر پیشین طالبان برگزار کرده است.
بر بنیاد این خبرنامه، ملا ندیم در این سیمینار گفته است ملا عمر چنان شخصیتی بود که اکنون هم سیاستمداران، پادشاهان و عالمان جهان به او حیرانند و تا هنوز در باره زندگی، کردار و پیشرفت‌های او تحقیق می‌کنند.
او از دانشجویان خواسته است که در مورد ملا عمر تحقیق کنند و عادات او را در خود پرورش دهند.
ملا محمد عمر، بنیان‌گذار و رهبر پیشین گروه طالبان، در دهه ۱۹۹۰ میلادی با استفاده از شرایط آشفته افغانستان پس از جنگ‌های داخلی، این گروه اسلام‌گرا را ایجاد کرد.
او در سال ۱۳۷۵ خورشیدی پس از تصرف کابل «امارت اسلامی افغانستان» را اعلام کرد و تا زمان سرنگونی رژیمش توسط نیروهای امریکایی در سال ۱۳۸۰ هجری خورشیدی، مانند هبت‌الله رهبر کنونی طالبان، به‌طور پنهانی اداره‌اش را رهبری می‌کرد.
ملا عمر به‌ندرت در انظار عمومی ظاهر می‌شد و اطلاعات اندکی از زندگی شخصی‌اش در دست است. گفته می‌شود او در سال ۱۳۹۲ درگذشت، اما مرگ او تا دو سال بعد از سوی طالبان پنهان نگاه داشته شد.
در دوران حاکمیت پنج‌ساله او وضعیت حقوق بشری در افغانستان به‌شدت بحرانی بود.
طالبان تحت قیادت او با اجرای سخت‌گیرانه شریعت، آزادی‌های فردی را محدود کردند، زنان از آموزش و کار محروم شدند و مجازات‌های خشن مانند سنگسار، شلاق و قطع عضو در ملأ عام اجرا می‌شد.
اقلیت‌های مذهبی، با تبعیض و خشونت سیستماتیک روبه‌رو بودند.
زیرساخت‌های اقتصادی به‌شدت آسیب دیده بودند و به‌دلیل انزوای بین‌المللی و تحریم‌ها، سرمایه‌گذاری خارجی و تجارت رسمی تقریباً متوقف شده بود. بیکاری گسترده، فقر شدید و نبود خدمات عمومی از ویژگی‌های اصلی اقتصاد آن دوره بودند.
حکومت ملا عمر تنها از سوی سه کشور پاکستان، عربستان سعودی و امارات متحده عربی به رسمیت شناخته شده بود.
جامعه جهانی عمدتاً به‌دلیل نقض شدید حقوق بشر، سرکوب زنان، تخریب آثار تاریخی مانند مجسمه‌های بودا و پناه‌دادن به گروه‌های تروریستی از جمله القاعده، طالبان را طرد و منزوی کرده بود.
