قیس ملکزاده، از برگزارکنندگان این تحصن، در گفتوگو با تلویزیون افغانستان اینترنشنال گفته است که در سالهای ۲۰۲۳ و ۲۰۲۴ برای شمار زیادی از مهاجران افغان کارت پناهندگی صادر شده بود، اما با کاهش شدید بودجه نهادهای مرتبط در سال ۲۰۲۵، روند صدور این کارتها نیز متوقف شده است.
به گفته او، وضعیت اقتصادی پناهجویان افغان در هند بحرانی است و بسیاری از مهاجران و پناهجویان توان پرداخت کرایه خانه و تأمین نیازهای اولیه را ندارند. بهگفته او، دولت هند به دارندگان کارت پناهندگی اجازه کار نمیدهد.
فرشاد مرادی، از شرکتکنندگان در این تحصن، میگوید که بیش از ۳۸۰ نفر در این اعتراض حضور دارند و خواسته اصلی آنان رسیدگی فوری به وضعیت پروندههای پناهندگی است.
او افزوده است که پناهجویان فاقد کارت مهاجرتی، همواره در معرض بازداشت از سوی پولیس قرار دارند و تاکنون دو دختر جوان افغان در شهر کلکته بازداشت شدهاند. بهگفته او، کارتهای موقت ویژه متقاضیان پناهندگی از رسمیت کامل برخوردار نیستند و تنها کارت رسمی پناهندگی دارای اعتبار حقوقی است.
او ادامه داد: «کودکان پناهجوی افغان اجازه رفتن به مدارس دولتی هند را ندارند و خانوادهها ناچارند کودکانشان را در کلاسهای خصوصی که هزینه بسیار بالایی دارد، ثبتنام کنند.»
این تحصن پس از برگزاری چندین نشست میان معترضان و دفتر نمایندگی سازمان ملل در دهلی نو و بینتیجه ماندن این گفتوگوها آغاز شده است.
اعتراضکنندگان خواستار تسریع در بررسی پروندههای پناهندگی، صدور کارت رسمی پناهندگی، دسترسی به آموزش، خدمات درمانی، مسکن، امکان اشتغال قانونی و برخورد انسانی از سوی نهادهای دولتی و امنیتی هند شدهاند.