ما: درست است آقای منیر. حدود یکماه می‌شود که پسران در سراسر افغانستان به مکتب رفته‌اند. دختران هنوز منتظراند. دلیل اینکه به دختران اجازه نمی‌دهید به مکتب بروند چیست؟
منیر: ما با مکتب رفتن دختران هیچ مشکلی نداریم. هر کس می‌خواهد مکتب برود از طرف ما بلکل آزاد است.
ما: پس چه کسی دروازه مکتب دخترانه را بسته است؟
منیر: چوکیدار مکتب. هر مکتب از خودش چوکیدار یا نگهبان دارد که دروازه را باز و بسته می‌کند. حتماً همان‌ها بسته‌اند.
ما: اگر آن‌ها دروازه مکتب دخترانه را باز کنند شما کارش ندارید؟
منیر: چطو کارش نداریم. به خدا کشته می‌کنیم. در امارت اسلامی اینطور نیست که هر کس از دل خودش کار کند. ما از خود قانون داریم. شرع داریم.
ما: پس در حقیقت این شما هستید که نمی‌گذارید دختران به مکتب بروند.
منیر: تفسیر شماست. ما چیزی گفته نمی‌تانیم. ولی خوب است که جهان دولت طالبان را به رسمیت بشناسد.
ما: اگر دختران به مکتب بروند برای شما چه ضرر دارد؟
منیر: در نصاب دولت قبلی یک سری مضامین است که برای دختران مناسب نیست. که مضامین غیرشرعی حذف شد خود ما سر دختران صدا می‌کنیم که برگردند.
ما: این چه مضمونی هست که خواندنش برای پسران مشکل شرعی ندارد اما برای دختران دارد؟
منیر: ولا دقیق بیادم نیست خو یکش همی جغرافیا است.
ما: مثلاً اگر دختری بداند که جیبوتی در شاخ آفریقا است، این کجایش مشکل شرعی دارد؟
منیر: ببینید آقای ما، من یک انسان سالم هستم با عقل سالم. پیش روی شما وزیر معارف هستم. در طول شصت سال زندگی خود هیچ نیاز پیدا نکردم که بفهمم جمهوری کجاست. یک دختر که از لحاظ عقلی هم مشکل دارد به نظرت چه نیاز دارد که موقعیت جغرافیایی جموری را بفهمد.
ما: آیا شما معتقد هستید که دختران عقل سالم ندارند؟
منیر: بحث را به کج راهه نبرید. موضوع اصلی ما و شما جیمودی است. لطفاً از بحث خارج نشویم.
ما: جناب وزیر، شما دختر دارید؟ دختر شما مکتب می‌رود؟
منیر: جواب ابلهان خاموشی است.
ما: ولی من چیزی بدی نپرسیدم. فقط خواستم بدانم شما دختر دارید یا نه. مگر مشکلی دارد؟
منیر: این برای شما سیکولرها است که مشکل ندارد. شما علاوه بر تعدادشان، حتی اسم زن و دختر خود را به مردم می‌گویید. ما هنوز این قدر بی‌غیرت نشده‌ایم. گارد! بیا این بی‌غیرت را ببر. کامره‌اش را بسوزان، خودش را هم چند دره بزن ایلا کن.