سال‌های متمادی، کنفرانس امنیتی مونشن بر بحران‌های دوردست متمرکز بود؛ به بحران افغانستان و عراق. حالا اوضاع تغییر کرده و نقطه تمرکز سیاستگذاران امنیتی جهان بر اروپا است. ولفگنگ اشینگر، دبیر این کنفرانس پیش‌تر درباره اهمیت کنفرانس امسال نوشت: دنیای ما در آستانه خطر است.
ولفگنگ اشینگر می‌گوید که پدیده‌های مطمئن سنتی (دیرپای) در حال فرو ریختن هستند و تهدیدات گسترده و چندجانبه می‌شوند. او در یادداشتی پیش از کنفرانس امنیتی مونشن که امروز جمعه آغاز شد، نوشت: «نظم مبتنی بر قانون به طور فزاینده مورد حمله قرار دارد. نیاز به گفتگو هیچگاه به اندازه اکنون ضروری نبوده است».
کنفرانس امنیتی مونشن در جنوب آلمان، که امروز آغاز شد و سه روز ادامه می‌یابد، رهبران جهان، دیپلومات‌ها و رهبران تجاری جهان را یکجا جمع‌آورده تا درباره جدی‌ترین مسائل امنیتی جهان صحبت کنند. به نظر می‌رسد امسال مسئله اوکراین و تهدید بالقوه روسیه در مرزهای این کشور، مهمتر از مسئله افغانستان است.
به نظر می‌رسد رهبران جهان پیش از برگزاری کنفرانس امنیتی مونشن در دیدارهای مکرری که با رهبران طالبان داشته‌اند، به اطمینان خاطر حداقلی رسیده‌اند؛ به طوری که افغانستان تحت کنترول طالبان دیگری تهدیدی بالفعل برای غرب و اروپا محسوب نمی‌شود. یکی از دلایل این اطمینان خاطر، نبود سربازان خارجی در افغانستان است.
این که سرنوشت افغانستان در دست طالبان چه خواهد شد، پرسش دوم است. پرسش اول میزان تهدیدات زودرس و بالفعل این گروه علیه غرب می‌تواند باشد.
کنفرانس امنیتی مونشن در سال ۱۹۶۳ پایه‌گذاری شد تا فرصتی را برای رهبران غربی ایجاد کند تا در فضایی غیررسمی درباره تهدیدات امنیتی جهان بحث و گفتگو کنند. کنفرانس امسال به شدت زیر سایه تحولات روسیه و اوکراین قرار دارد.
