پژوهشگران ۴ دانشگاه معتبر امریکا و کانادا در یک تحقیق مشترک دریافته‌اند که طالبان از شبکه‌های اجتماعی همچون سلاحی برای تسلط بر افغانستان استفاده کرده‌اند. پژوهشگران نحوه استفاده و تأثیرگذاری حساب‌های طالبان در شبکه‌های اجتماعی از اول اپریل تا ۱۶ سپتمبر ۲۰۲۱ را بررسی کرده‌اند.
در این تحقیق آمده است که طالبان در استفاده از توییتر، موفق‌تر از ۱۸سازمان خبری اصلی افغانستان عمل کرده‌اند.
محققان دانشگاه‌های رجینا، پرینستون، آلبرتا و مریلند می‌گویند طالبان برای حمایت از آرمان‌های‌شان از فیسبوک، اینستاگرام، توییتر و یوتیوب کار گرفته‌اند.
در این مدت، توییت‌های طالبان بیش از هشت میلیون بار پاسخ گرفته، هفت میلیون لایک شده و تقریباً یک میلیون بار بازتوییت شده است.
کاربران شبکه‌های اجتماعی ۹۴ هزار بار از توییت‌های طالبان نقل قول کرده‌اند.
در اواسط ماه اگست ۲۰۲۱، زمانی که طالبان بر پایتخت افغانستان تسلط یافتند، مراجعه به آدرس‌های طالبان در شبکه‌های اجتماعی افزایش یافته است.
در این تحقق گفته شده است که در هنگام ورود طالبان به کابل در ۱۵ اگست تلفن‌های هوشمند آنان به همان اندازه در دست‌شان آماده بود که آنها تفنگ در دست داشتند.
سیاست توییتر در قبال طالبان این است که توییت‌ها را فقط در صورتی تعدیل کند که آنان قوانین این شبکه را با تمجید از خشونت و پخش اطلاعات نادرست نقض کنند.
با این حال، این تحقیق نشان می‌دهد که توییتر در اجرای قوانین مربوط به تمجید از خشونت شکست خورده است.
به گفته نویسنده تحقیق، از ۱۲۶ هزار حسابی تویتری که محتوای طالبانی داشت تنها ۴۹ حساب آن تعدیل یا کاهش یافته این به آن معنا است که آنها در عملکردشان آزاد بوده‌اند.
در این تحقیق گفته شده که طالبان صدها اعلامیه پیروزی را طریق تویتر نشر کردند تا پیام خود را تقویت کند.
نتایج تحقیق این چهار دانشگاه نشان می‌دهد که طالبان از شبکه‌های اجتماعی برای چهار هدف استفاده کرده‌اند. این گروه تلاش کرده است خود را به عنوان یک دولت در انتظار عامه مطرح کند، این گروه پیروزی‌های نظامی خود را توسط شبکه‌های اجتماعی برجسته نشان داده است، مشروعیت حکومت افغانستان را تضعیف کرده است، اشتباهات و تلفات نیروهای امریکایی و افغان را شناسایی کرده و آنرا بزرگ ساخته و روابط خود را با دولت‌های خارجی و جامعه بین‌الملل به نمایش گذاشته‌اند.
شناسایی و تشدید اشتباهات و تلفات ناشی از نیروهای آمریکایی و افغان.
برجسته کردن موفقیت های آنها در استخدام و فرار از ارتش افغانستان.
نشان دادن روابط خود با دولت خارجی و جامعه بین المللی.
در نهایت این پژوهش به شبکه‌های اجتماعی پیشنهاد داده است که استراتیژی خود را در برابر گروه‌های مسلح اصلاح کند.
