وزیر صحت طالبان می‌گوید ۱۵۰هزار کارمند زن شامل پزشک، پرستار و واکسیناتور در مراکز صحی افغانستان کار می‌کنند. قلندر عباد، واکسیناتورهای ملل متحد را هم جزو کارمندان خود حساب کرده است. با آمدن طالبان شمار زیادی زنان خانه‌نشین شدند و نظام صحی افغانستان در معرض فروپاشی قرار گرفت.
در اواخر سال گذشته، رئیس انجمن داکتران نسایی ولادی افغانستان گفت که ۲۳۰۰ مرکز صحی در سراسر کشور بسته شده است.
نجم‌السما شفاجو در کابل گفت که با بسته شدن این مراکز حدود ۲۷ هزار کارمند صحی از جمله ۷ هزار زن بیکار شده‌اند.
اخیراً دانشگاه جانز هاپکینز در گزارشی گفت که ۸۱ درصد کارکنان صحی زن در افغانستان هنگام رفتن به کار، از سوی طالبان آزار و اذیت شده و خشونت را تجربه کرده‌اند.
این زنان گفته‌اند که به دلیل رفت و آمد بدون محرم از سوی ماموران طالبان مورد ضرب و شتم قرار گرفته‌اند. مطابق با این گزارش، سخت‌گیری‌های طالبان و پرداخت نامنظم معاش کارکنان بهداشتی که به مادران و نوزادان کمک ارایه می‌کنند باعث شده تا برخی به صورت منظم نتوانند به کار بیایند و برخی از آنان ترک خدمت کنند.
طبق گزارش کمیته بین المللی نجات، در حکومت قبلی حدود ۷۵ درصد از هزینه‌های عمومی افغانستان به منابع خارجی متکی بود. به ویژه، حدود ۳۰ میلیون افغان از طریق یک برنامه تحت مدیریت بانک جهانی به خدمات صحی وابسته بودند.
بانک جهانی بخش بزرگی از نیازمندی‌های نزدیک به سه هزار شفاخانه افغانستان، از جمله معاش کارکنان صحی را تامین می‌کرد.
با تسلط طالبان بر افغانستان و بسته شدن دارایی‌های افغانستان و قطع کمک‌های مالی جامعه جهانی بخش صحی به شدت متضرر شد. با این حال، پارسال برنامه توسعه سازمان ملل اعلام کرد که پرداخت معاش ۲۵ هزار کارمند صحی افغانستان را بر عهده می‌گیرد.
در بیش از یک سال گذشته، معاش هزاران تن از کارمندان بخش صحی را سازمان‌های بین‌المللی مانند یونیسف و سازمان صحی جان پرداخت می‌کند.
کمیته بین‌المللی نجات هم درباره فروپاشی نظام صحی افغانستان و بسته شدن ۹۰ درصد مراکز صحی این کشور هشدار داده بود.
این کمیته گفته بود که با بسته‌شدن مراکز صحی به ویژه کلینک‌ها، میلیون‌ها نفر از دریافت خدمات صحی محروم خواهند شد.