حنا ربانی اولین مقام پاکستانی نیست که به افغانستان تحت کنترول طالبان می‌رود؛ این گروه سال پیش میزبان مقامی بالاتر از خانم ربانی بود، یعنی وزیر خارجه پاکستان و پیش از آن، سفر سه روزه رئیس آی‌اس‌آی به کابل که به باور ناظران، به تشکیل کابینه طالبان انجامید.
خانم ربانی اولین مهمان زن طالبان هم نیست. این گروه در ۱۵ ماهی که از تسلطش بر افغانستان می‌گذرد، بارها میزبان مقام‌های زن از سازمان‌های بین‌المللی و کشورهای غربی بوده است.
پس چرا سفر حنا ربانی به کابل، این‌گونه مورد توجه رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی قرار گرفته است؟
پاکستان متحد اصلی گروه طالبان است، در مجامع بین‌المللی برای این گروه لابی می‌کند و هرچند حکومت طالبان را به رسمیت نشناخته، اما سیاست‌های سختگیرانه و زن‌ستیزانه این گروه را به نام اسلام و سنت‌های قبیله‌ای توجیه می‌کند.
مقام‌ها و دیپلمات‌های زن کشورهای غربی در سفر به کابل، موهای سر خود را می‌پوشانند و لباس‌های تاریک و گشادی می‌پوشند که نشان دهد حساسیت‌های رهبران سنت‌گرای طالبان را درک می‌کنند. حنا ربانی از جنس آن مقام‌ها نیست.
خانم ربانی مسلمان است و از کشور زادگاه گروه طالبان می‌آید. او برخلاف دیپلمات‌های زن غربی، مجبور نیست در ظاهر و رفتار خود تغییری مطابق میل طالبان وارد کند.
مقام‌های ارشد طالبان دست به سینه به استقبال او به میدان هوایی کابل می‌روند. حنا ربانی مشکلی با دست دادن با مردان ندارد، اما مردان طالب که به استقبال او آمده‌اند، با مردان همراه معاون وزیر خارجه طالبان دست می‌دهند، ولی خانم ربانی را دست به سینه و با اندکی تعظیم خوش‌آمد می‌گویند.
این زن حامی گروهی است که زنان را پوشیده در نقاب می‌خواهد و به آن‌ها اجازه نمی‌دهد بدون همراهی مردی که محرم شرعی خوانده می‌شود، از محل زندگی خود دور شوند.
اما به باور بسیاری در افغانستان، پاکستان این محدودیت‌ها را فقط برای افغانستان می‌خواهد، همان‌گونه که برای طالبان مهم نیست آیا حنا ربانی هم با محرم شرعی به کابل آمده است یا نه؟