رامز الاکبروف، معاون نماینده سرمنشی ملل متحد در افغانستان گفت که نیاز فوری به غذا در افغانستان به شدت احساس می‌شود و ۶ میلیون نفر در آستانه گرسنگی شدید قرار دارند.
او گفت: «آنها به مرحله پنجم [کمبود غذایی] نزدیک شده اند. مرحله پنجم مرحله گرسنگی فاجعه بار است.»
معاون یوناما وقوع این گرسنگی بی‌سابقه در افغانستان را ناشی از «شوک‌های اقتصادی» دانست و تاکید کرد که ملل متحد برای کاهش کمبود غذایی شدید در زمستان به ۷۶۸ میلیون دالر نیاز دارد.
طبق پیش‌بینی ملل متحد، بیشتر از ۲۸ میلیون شهروند افغانستان در سال ۲۰۲۳ میلادی نیاز به مساعدت‌های بشردوستانه خواهند داشت.
الاکبروف گفت که درآمد خانواده‌ها در افغانستان کاهش یافته است. مقامات طالبان تاکید دارند که برای کاهش این گرسنگی دارایی مسدود شده ارزی بانک مرکزی رها شود.
عبداللطیف نظری، معین مسلکی وزارت اقتصاد طالبان به طلوع نیوز گفت: «توقع ما این است که هم پول‌های مردم افغانستان آزاد شود و هم محدودیت‌های بانکی برداشته شود تا وضعیت اقتصادی مردم افغانستان بهبود پیدا کند.»
آقای نظری توضیح نداد که با توجه به تحریم نظام بانکی، قطع داد و ستد تجاری افغانستان با کشورهای جهان و انزوای افغانستان در اثر فقدان مشروعیت طالبان، چطور طالبان می‌توانند با ۳.۵ میلیارد دالر ذخیره ارزی بحران گرسنگی در افغانستان را حل کنند.
مقامات طالبان از کشورهای غربی و منطقه توقع دارند که بدون قید و شرط تحریم‌ها بردارند اما تا اکنون گسترش گرسنگی و دیگر بحران‌های اقتصادی و بشری در افغانستان، در مواضع این کشورها در قبال طالبان تغییری به وجود نیاورده است.
کشورهای غربی در مرحله کنونی روی افزایش کمک‌های فوری و خیریه تاکید دارند و سهم کشورهای منطقه مانند چین و روسیه که از طالبان حمایت می‌کنند، در قسمت کمک به طالبان برای غلبه بر بحران اقتصادی و گرسنگی مزمن در افغانستان به شدت ناچیز بوده است.