نیویارک تایمز گزارش داد که رهبری طالبان در قندهار طی دیدار با مقامات سازمان ملل گفته است که تمایلی برای لغو فرمان‌های محدودکننده علیه زنان ندارد. براساس این گزارش، رهبری طالبان کشورهای غربی را متهم کرده که با استفاده سیاسی از کمک‌ها، ارزش‌های غربی را در افغانستان تحمیل می‌کنند.
ماه گذشته، فارن پالیسی گزارش داد که یوناما سفیران مقیم کابل را به تاریخ ۵ دسامبر به مقر رهبری طالبان در شهر قندهار فراخوانده است تا در مورد وضعیت افغانستان تبادل نظر کنند.
فارن پالیسی به نقل از منابع گزارش داد که این دیپلومات‌ها از سوی هبت‌الله آخندزاده، رهبر طالبان احضار شده‌اند.
نیویارک تایمز بر اساس اسنادی از جلسات دیدار مقامات سازمان ملل در ماه دسامبر با مقامات طالبان در قندهار گزارش داد که هیات رهبری طالبان در حالی که خواستار از سرگیری برنامه‌های کمک‌رسانی شده گفته که کشورهای غربی به ویژه ایالات متحده امریکا از کمک‌ها به عنوان اهرم فشاری برای تحمیل ارزش‌های غربی در افغانستان استفاده می‌کند.
طالبان در بیش از یک سال گذشته، دختران را از مکاتب و دانشگاه‌ها محروم کرده و در تازه‌ترین مورد طالبان گفته است زنان اجازه ندارند در سازمان‌های غیردولتی کار کنند.
سیاست‌های واپسگرایانه طالبان علیه زنان، با انتقادهای بین‌المللی مواجه شده و اخیرا سازمان همکاری‌های اسلامی در نشست ویژه در مورد افغانستان، محرومیت آموزش و کار زنان توسط طالبان را خلاف دین اسلام دانست. در پی این نشست، سخنگوی طالبان گفت که موضوع آموزش دختران یک «گام موقتی» است.
بر اساس اسناد نیویارک تایمز از جلسات سازمان ملل با طالبان در قندهار، رهبری طالبان در این دیدار، بر سر مساله پوشش زنان امدادگر مطابق با قوانین جدید این گروه تاکید کرده و از عدم رعایت این قوانین از سوی زنان امدادگر، به صورت جدی انتقاد کرده است.
در اواخر ماه گذشته، ذبیح الله مجاهد، سخنگوی طالبان گفت که همه سازمان‌های داخل افغانستان باید از قوانین این کشور پیروی کنند. او افزود: «ما به هیچ‌کس اجازه نمی‌دهیم که در مورد تصمیمات رهبران ما تحت عنوان کمک‌های بشردوستانه حرف‌های بیهوده بزند.»
روزنامه نیویارک تایمز گزارش داده است که هر چند مقامات طالبان گفته‌اند که این ممنوعیت‌ها شامل سازمان ملل نمی‌شود اما بیشتر آژانس‌های امدادی سازمان ملل برای اجرای عملیات خود با سازمان‌های غیردولتی همکاری می‌کنند.
در حال حاضر بسیاری از سازمان‌های بشردوستانه در افغانستان برای کمک‌رسانی به زنان و خانواده‌های نیازمند به امدادگران زن متکی هستند و به همین خاطر برنامه‌های خود را به تعلیق در آورده‌اند.
گزارش می‌نویسد که زندگی بسیاری از خانواده‌ها در افغانستان به کمک‌های بشردوستانه وابسته بوده و تاثیر توقف فعالیت‌های بشردوستانه هم برای زنان امدادگر و هم جوامع نیازمند ویرانگر خواهد بود.