سازمان حفاظت از کودکان می‌گوید به دنبال ممنوعیت کار زنان در موسسات غیردولتی، زنان بیوه و مجرد نمی‌توانند به کمک‌ها دسترسی داشته باشند. به گفته این سازمان امدادی، زنان بدون سرپرست مرد که بتوانند کمک‌ها را دریافت کنند، اغلب از سوی تیم‌های بشردوستانه مردانه نادیده گرفته می‌شوند.
این نهاد بین‌المللی در بیانیه‌ای گفته که هنجارها و سنت‌های فرهنگی در افغانستان، زنان نیازمند مجرد و بیوه را از صحبت با امدادگران باز می‌دارد.
زنان نیازمندی که سرپرست مرد ندارند در مصاحبه با این سازمان امدادی گفته‌اند که آنان در حال حاضر از کمک‌های بشردوستانه که عمدتاً توسط مردان ارائه می‌شود، محروم می‌مانند.
سیما یکی بیوه ۲۴ ساله با چهار فرزند به سازمان حفاظت از کودکان گفته است:« بزرگان جامعه از آنها می‌خواهند که مردی را برای جمع‌آوری کمک‌ها بفرستیم. اما آنها به ما اجازه نمی‌دهند که آن را بگیریم زیرا ما زن هستیم. نمی‌دانم چرا به ما کمک نمی‌کنند. ما چندین بار تلاش کرده‌ایم.»
او افزود: «اگر فقط امدادگران مرد باشند، نمی‌توانند درک کنند که ما چگونه رنج می‌بریم چون اجازه ندارند به خانه ما بیایند و ببینند که ما در چه رنجی هستیم. به همین دلیل ما قادر به دریافت کمک نخواهیم بود. اگر آنها از وضعیت ما آگاه نباشند، ما به فهرست [توزیع کمک] اضافه نخواهیم شد.»
این زنان می‌گویند که نمی‌توانند بسیاری از نیازمندی‌های خود را به گروه‌های امدادرسان مرد ابراز کنند و برای برخورداری از کمک‌ها به حضور زنان امدادگر نیاز مبرم دارند.
طالبان دو ماه پیش با صدور فرمانی، زنان را از کار در سازمان‌های غیردولتی منع کردند.
بسیاری از موسسات بشردوستانه به دلیل این نقش اساسی امدادگران زن در توزیع و تخصیص کمک‌ها فعالیت‌های خود را تعلیق کردند.
ارزیابی جدید زنان سازمان ملل نشان می‌دهد که ۹۳ درصد از سازمان‌های کمک‌رسانی گفته‌اند که این ممنوعیت، فعالیت‌های امدادی آنان برای دسترسی زنان به کمک‌های بشردوستانه را مختل کرده است.
