روزنامه فرانسوی لوموند گزارش داد که گیاه چرس به عنوان یک ماده درمانی، اکنون مورد توجه تحقیقات پزشکی قرار گرفته است. طبق این گزارش، این گیاه از دوران باستان تا قرن نوزدهم در چندین قاره به عنوان یکی از گیاهان دارویی مهم مورد استفاده قرار می‌گرفت.
خواص درمانی گیاه چرس (قنب) از دوران باستان شناخته شده است و به مدت طولانی در بین گیاهان دارویی در اروپای غربی جای خود را داشته است.
اما در دوران معاصر، به‌دلیل مسائل قانونی و مشکلات مرتبط با مصرف مواد مخدر، استفاده از قنب به شدت محدود شده است.
مصریان از آن برای کاهش فشار چشمی یا تسکین التهابات در هنگام بیماری‌های زنانه استفاده می‌کردند و یونانیان نیز از آن به عنوان داروی موثری برای درمان التهاب‌های گوش استفاده می‌کردند.
در همین حال برخی برخی از طبیبان چینی نیز خاصیت‌های ضد درد و بی‌حس کننده‌ای را برای قنب تبلیغ کرده و ادبیات هندی از آن برای درمان میگرن، صرع یا اضطراب یاد می‌کند.
این گیاه به مرور زمان همچنان توجه دانشمندان گیاه‌شناس را به خود جلب کرد، اما به خصوص در قرن نوزدهم در اروپای غربی مورد توجه قرار گرفت.
قنب در زمان کمپین ناپلئون در مصر دوباره کشف شد و توسط مستعمرات در هند و شمال افریقا معرفی و به موضوع تحقیقات پزشکی تبدیل شد.
استفاده پزشکی از این گیاه در پایان قرن نوزدهم به خاطر ترجیح پزشکان به مواد افیونی موثرتر در برابر درد و به ویژه ورود آسپرین به بازار سرنوشت این گیاه کنار گذاشته شد و به همراه هرویین در سال ۱۹۶۱ در لیست مواد مخدر ثبت شد.
اما با پیشرفت تحقیقات در این حوزه، امکان بازگشت به استفاده از گیاه قنب به عنوان یک داروی باستانی با امکانات جدید و بیشتر مطرح می‌شود.
با این حال، ارزیابی دقیق‌تر تاثیرات درمانی گیاه قنب در زمینه‌های مختلف همچون کاهش التهابات، تسکین درد و کمک به مشکلات اعصابی همچون اضطراب و میگرن همچنان نیازمند مطالعات بیشتری می‌باشد.
