یکی از بانوان ورزشکار و عضو تیم ویلچر بسکتبال و هندبال پارالمپیک افغانستان در مطلب و ویدیویی که به افغانستان اینترنشنال فرستاده از وضعیت بد زندگی، افسردگی و رویاهای برباد رفته ورزشکاران پارالمپیک افغانستان سخن گفته و از همه خواهان کمک به ورزشکاران برای بازگشت به ورزش شده است.

بعد از تغییر حکومت در افغانستان و ممنوع شدن ورزش بانوان، بانوان ورزشکار معلول و عضو پارالمپیک افغانستان بی‌سرنوشت در خانه مانده و با افسردگی روبه‌رو هستند.

این بانوی ورزشکار نوشته است: «معلولان ورزشکار حالا در کنج خانه بار محنت زندگی را می‌کشند. کسانی که ورزش برای شان هم تفریح بود، هم آموزش و هم بازگشت به زندگی.»

او که پنج سال عضو تیم ویلچر بسکتبال و هندبال پارالمپیک بانوان افغانستان بوده و در مسابقات بیرونی نیز شرکت کرده است می‌گوید: «پیش از ورزش، معلولیت را محدودیت بزرگ می‌دانستم؛ اما ورزش به من کمک کرد که زندگی‌ام تغییر کند و فهمیدم که اگر تلاش کنم، می‌توانم زندگی‌ خود را تغییر دهم. من به زندگی امیدوار شده بودم و دوست داشتم که در آینده پیشرفت کنم و آدم مشهوری باشم؛ اما از زمانی که حکومت تغییر کرد، ما تا امروز تمرین نکرده‌ایم.»

او در ادامه می‌گوید: «ما ورزشکار هستیم و کاری به سیاست نداریم و از حکومت می‌خواهم که به ما اجازه دهد تا تمرین و ورزش کنیم. از جامعه جهانی نیز می‌خواهم به کسانی مثل من کمک کنند تا در بیرون از افغانستان به اهداف خود برسند.»

بانوان ورزشکار پارالمپیک افغانستان در گذشته دستاوردهای نیز از رقابت‌های بین‌المللی داشته و نشان داده‌اند که در صورت توجه، آنان توانایی رقابت در میدان‌های ورزشی را دارند؛ اما اکنون تمام این ورزشکاران از ورزش دور شده و زندگی شان به سختی می‌گذرد.