عفو بین‌الملل با ابراز نگرانی از بازداشت و شکنجه زنان معترض در زندانهای طالبان، خواهان آزادی فوری ژولیا پارسی، منیژه صدیقی، ندا پروانی و پریسا آزاده شد. این سازمان روز پنجشنبه گفت که آنان به وکیل مدافع و امکانات پزشکی دسترسی ندارند.
دفتر منطقه‌ای عفو بین‌الملل در جنوب آسیا در نامه‌ای به عبدالحق واثق، رئیس استخبارات طالبان، نگرانی خود را نسبت به بازداشت خودسرانه زنان مدافع حقوق‌بشر ابراز کرده است.
رئیس این دفتر ضمن اشاره به بازداشت این چهار زن معترض و اعضای خانواده آنان گفته که آنها از دیدار با خانواده‌های شان محروم اند.
یافته‌های عفو بین‌الملل همچنین نشان می‌دهد که این زنان به وکیل مدافع و خدمات صحی دسترسی ندارند.
این سازمان بین‌المللی افزوده که این زنان معترض در معرض خطر شکنجه و سایر بدرفتاری‌ها مواجه‌اند.
در نامه این سازمان از طالبان خواسته شده که شرایط بازداشت این زنان معترض را مطابق معیارهای بین‌المللی از جمله دسترسی به وکیل مدافع، اجازه دیدار با خانواده، تغییر دهد.
پیش از این یوناما نیز در گزارشی اعلام کرده بود که بین جنوری ۲۰۲۲ تا جنوری ۲۰۲۳، نیمی از ۱۶۰۰ مورد نقض حقوق‌بشر در زندانهای طالبان شامل «شکنجه یا سایر رفتارهای ظالمانه، غیرانسانی و تحقیرآمیز بوده است.»
بر بنیاد یافته‌های نمایندگی سیاسی سازمان ملل، زنان در حین اعتراضات، مورد خشونت کلامی اعم از توهین، تحقیر، ارعاب و تهدید نیروهای مسلح طالبان قرار گرفته‌اند.
افزون بر آن شماری از خبرنگارانی که اعتراضات زنان را پوشش خبری دادند، نیز مورد بازداشت خودسرانه و بدرفتاری قرار گرفته‌اند.
بازداشت اعضای خانواده معترضان، شکنجه‌ای آنان در بازداشت‌گاه‌های طالبان نیز از دیگر مواردی‌ست که این دفتر به آن اشاره کرده است.
دفتر منطقه‌ای عفو بین‌الملل در جنوب آسیا می‌گوید که این بازداشت‌ها با قوانین بین‌المللی حقوق‌بشر از جمله حقوق مدنی و سیاسی و میثاق بین‌المللی مغایرت دارد.
