شبکه حقوق زنان افغانستان، پاکستان و هند گزارش داد که ٨٨.٤ درصد زنان افغان به خدمات پولیس و دادگاه دسترسی ندارند. این رقم در سه گزارش این شبکه درباره وضعیت زنان افغانستان و تاثیر حکومت طالبان بر زندگی زنان مهاجر در پاکستان و هند بازتاب یافته است.
این پژوهش براساس گفت‌گوهای حضوری، آنلاین و توزیع پرسشنامه به صدها زن در افغانستان، پاکستان و هند از سال ٢٠٢١ تا ٢٠٢٣ انجام شده است.
این پژوهش با ٥٠٠ زن در ١١ ولایت افغانستان با گفت‌و‌گوهای حضوری در بلخ، بامیان، هرات، جوزجان، کابل، کندز، لغمان، ننگرهار، نیمروز و پکتیا و گفت‌وگوی آنلاین در پنجشیر انجام شده است.
براساس این تحقیق، ٨٦ درصد زنان در افغانستان با مشکل روانی دچار هستند.
در گزارش این شبکه آمده است که ٧٧ درصد زنان مصاحبه‌شوندگان در این کشور خشونت خانوادگی، جامعه و حاکمیت طالبان را تجربه کرده‌اند و ٩١ درصد زنان به دلیل زن بودن در معرض تبعیض جنسیتی قرار گرفته‌اند.
در گزارش آمده است که ٧٦ درصد زنان به دلیل قومیت، زبان و باورهای مذهبی خود در معرض خشونت قرار گرفته‌اند.
در این گزارش به فرمان‌های طالبان در بیش از دو سال گذشته اشاره شده و از سازمان ملل خواسته شده است که طالبان را به رسمیت نشناسد.
گزارش دوم، که پس از ١٦ مصاحبه و ٢٤٠ پرسشنامه با زنان و ٢١ گفت‌و‌گو با کارشناسان انجام شده، وضعیت زنان افغان در پاکستان را گزارش داده است.
برپایه این تحقیق، ٥٣ درصد از درخواست‌های اسکان مجدد زنان از جنوری تا سپتامبر ٢٠٢٣ در حال بررسی و ٣٢ درصد آن رد شده است.
گزارش سوم شبکه حقوق زنان (WRN) براساس تجربیات پناهجویان زن افغان بین٢٥ تا ٣٤ سال نوشته شده است.
در گزارش آمده است که بیش از یک‌چهارم پناهندگان در هند زنان جوان و مجرد افغان بوده و بیشتر آنان دارای مدارک فنی هستند.
مصاحبه‌شوندگان از وضعیت زنان در افغانستان و عدم دسترسی آنان به عدالت نگرانی کرده‌اند.
در گزارش تاکید شده است که هند قانون ملی برای حمایت از پناهندگان ندارد و شهروندان خارجی در معرض فشار تغییر سیاست داخلی و خارجی قرار دارند.
