آقای بنت روز پنجشنبه (۹ حوت) در پنجاه و پنجمین اجلاس شورای حقوق بشر با ارائه گزارش ششماهه خود، وضعیت حقوقبشر در افغانستان را «وخیم» خواند. او در سخنرانیاش بر اولویتدهی به مردم افغانستان تاکید کرد و گفت مردم باید در خط مقدم دستور کار قرار گیرد.
او گفت که مردم افغانستان نگران اند که کشورها بدون بروز تغییری در وضعیت انسانی در افغانستان، روابط خود را با طالبان به طور آشکار یا مخفی عادیسازی کنند.
حقوق زنان افغان
بنت با اشاره به نقض گسترده حقوقبشر از سوی طالبان، از جهان خواست تا با درنظرداشت مجراهای قضایی برای عدالت جنسیتی، قومی و مذهبی در افغانستان تلاش کنند. آقای بنت از عضویت افغانستان در کنوانسیون رفع کلیه اشکال تبعیض علیه زنان یاد کرد و از کشورهای عضو خواست تا در دیوان بینالمللی لاهه از طالبان به دلیل رعایت نکردن اینن کنوانسیون شکایت کنند.
به گفته آقای بنت، طالبان با سرکوب و طرد زنان و دختران، عملا «آزار و اذیت جنسیتی» مرتکب شده که از نظر قوانین بین المللی «جنایت علیه بشریت» به حساب میآید. او افزود که شماری این عملکرد را «آپارتاید جنسیتی» میدانند اما گزارشگر ویژه در سخنرانی خود از توصیف وضعیت زنان در افغانستان به عنوان مصداق آپارتاید جنسیتی خودداری کرد.
با این حال، بنت تاکید ورزید که طالبان با «تبعیض سیستماتیک» در پی سلطه کامل بر دختران و زنان افغان اند.
گزارشگر ویژه سازمان ملل خواهان پاسخگوسازی طالبان در قبال سیاستها و اقدامات شان شد و از جهان خواست تا راههایی برای حمایت از زنان و دختران افغان در اسرع وقت بیابد.
افزایش خودکشی، افسردگی بهویژه در میان نوجوانان، زنان و دختران، تحمیل پوشش مورد نظر طالبان بر زنان از موارد دیگری است که بنت به آن اشاره کرد. او گفت که احتمال بهرسمیت شناختن طالبان، یکی از «بزرگترین عوامل استرسزا برای زنان» در افغانستان است.
نقض آزادیهای مدنی
آقای بنت با بیان اینکه «طالبان هیچ صدای مخالفی را تحمل نمیکند»، از محدود شدن فضای مدنی در افغانستان تحت کنترول طالبان یاد کرد.
بنت ضمن اشاره به بازداشت خودسرانه مدافعان حق آموزش، فعالان حقوقبشر، روزنامهنگاران و هنرمندان، خواستار رهایی فوری تمامی مدافعان حقوقبشر از جمله فهیم عزیزی، منیژه صدیقی و صدیق الله افغان از بند طالبان شد.
در مجلس امروز شورای حقوق بشر اکثر کشورهای عضو اشاره ویژه به وضعیت هزارهها و تبعیضی که از آن رنج میبرند، داشتند. به نظر میرسد که فعالان هزاره و حامیان شان با راه اندازی کمپینهای «نسل کشی هزارهها» و دیدار با نمایندگان سیاسی و پارلمانی کشورها، توانستهاند مسئله تبعیض علیه این اقلیت قومی در افغانستان را بخشی از دستورکار کشورها در نشستهای حقوق بشری مربوط به افغانستان کنند.