یک بررسی جدید سازمان ملل نشان می‌دهد که سیاست‌های طالبان دیدگاه خانواده‌ها را در مورد آموزش دختران در افغانستان تغییر داده است. بنا به این گزارش، ترس از طالبان و قوی شدن هنجارهای مردسالارانه حمایت از آموزش رسمی دختران را کاهش داده است.
یک زن به سازمان ملل گفت: «من به مرور زمان متوجه شدم که حامیان آموزش زنان از ترس[طالبان] سکوت کرده اند یا با این سرکوب موافق اند.»
این گزارش که روز چهارشنبه نشر شد، بررسی مشترک یوناما، بخش زنان سازمان ملل و سازمان مهاجرت ملل متحد است که با ۷۷۶ زن در ۳۴ ولایت افغانستان مصاحبه کرده اند.
سازمان ملل در گزارشش نوشت که «نزدیک به نیمی (۴۷ درصد) از این زنان احساس می‌کنند که حمایت جامعه از آموزش ابتدایی برای دختران کاهش یافته‌است و این رقم در مورد آموزش متوسطه برای دختران به ۶۵ درصد می‌رسد.»
زنانی که با آنها مصاحبه انجام شد، «اظهار داشتند که تغییری در نگرش جامعه نسبت به حقوق زنان احساس می‌کنند که ناشی از ترس از مجازات مقام‌های حاکم و تقویت هنجارهای مردسالارانه در سراسر کشور است.»
طالبان به علت ممنوعیت آموزش دختران در انزوای بین المللی قرار گرفته‌است، اما توانسته‌است که از اهمیت آموزش ابتدایی عصری برای دختران در نزد خانواده‌ها بکاهد. سازمان ملل می‌گوید که به علت ممنوعیت تحصیل دختران در دوره‌های متوسطه و لیسه، بسیاری از خانواده‌ها احساس می‌کنند که آموزش دوره ابتدایی سودی برای دختران شان ندارد.
همچنین، برخی خانواده‌ها با این وضعیت کنار آمده و مایل اند دختران شان حرفه یاد بگیرند، به مدرسه مذهبی بروند یا ازدواج کنند. سازمان ملل گفته‌است که به علت ممنوعیت تحصیل، ازدواج زودهنگام دختران در افغانستان افزایش یافته است.
با این‌حال، سازمان ملل می‌گوید شماری از خانواده‌ها به صورت مخفیانه به آموزش دختران شان ادامه داده اند.
حذف از جامعه
در این تحقیق تازه، ۷۰ درصد زنان گفتند که در ۱۲ماه گذشته از رفتن به اماکن عمومی مانند پارک‌ها و مراکز صحی محروم بوده‌اند.
آنها گفتند که طالبان حتا باوجود همراهی محرم، زنان را از ورود به ساحات تفریحی و اماکن تاریخی منع کرده اند. این زنان گفتند که ماموران طالبان به آنها می‌گویند که این اماکن صرف برای مردان است.
در همین حال، ۶۹ درصد زنان هم گفتند که وقتی از خانه بیرون می‌شوند احساس امنیت نمی‌کنند. این احساس باعث شده آنها از جامعه منزوی شوند و به مشکلات روانی مثل افسردگی دچار شوند.
طالبان تاکید دارد که جامعه را برای زنان افغان امن کرده‌است، اما در عین حال از زنان می‌خواهد که بدون موجب از خانه بیرون نشوند. به نظر می‌رسد که برخورد خشونت‌بار طالبان با زنان، عمدتاً به دلیل نوع پوشش و نبود همراه مرد، حس ناامنی زنان در خیابان‌ها را تشدید کرده است.
درب بسته عدالت
گزارش سه نهاد سازمان ملل نشان می‌دهد که زنان از حمایت و خدمات مراجع حقوقی و عدلی در افغانستان محروم اند و به علت موانع جنسیتی کمتر امکان رفتن به این نهادها را دارند.
نزدیک به ۸۰ درصد زنان مصاحبه‌شده به این سازمان گفتند که ماموران حکومت طالبان از رسیدگی به پرونده‌های حقوقی آنها خودداری می‌کنند. در همین حال، ۷۹ درصد زنان افغان در یک سال گذشته به هیچ نهاد رسمی عدلی و قضایی برای حل اختلافات و مشکلات حقوقی خود مراجعه نکرده اند.
آنها گفتند که در قدم اول طالبان اجازه نمی‌دهند زنان بدون محرم به محاکم یا دفاتر عدلی مراجعه کنند و اینکه ادارات این گروه به‌دلیل تبعیض جنسیتی، دوسیه‌های آنها را بدون رسیدگی می‌بندند یا هم نادیده می‌گیرند.
مطالبات زنان
این ممنوعیت‌ها و محدودیت‌های اجتماعی برای زنان باعث شده که ۵۷ درصد زنان پاسخ‌دهنده وضعیت اقتصادی خود را بدتر از گذشته توصیف کنند. از نظر آنها، محدودیت‌ها، از جمله داشتن محرم باعث شده که از اقتصاد کنار زده شوند.
آنها از طالبان خواستند که مکاتب دخترانه را در تمام سطوح باز کند و به موازین بین‌المللی حقوق بشر از جمله حقوق زنان احترام بگذارد، موانع از جمله الزامی بودن محرم را از سر راه کار زنان را بردارند.
این زنان به سازمان ملل گفتند که جهان برای تحقق حقوق زنان، به خصوص حق آموزش و کار زنان، فشارها بر طالبان را افزایش دهد.
