رهبر طالبان: به جز افغانستان، در هیچ کشور نظام اسلامی وجود ندارد
رهبر طالبان در نشست مولوی‌ها و ملاهای حامی‌اش در قندهار مدعی شد که به جز افغانستان تحت حاکمیت طالبان، نظام اسلامی در کشورهای مسلمان وجود نداشته و ندارد.
رهبر طالبان در نشست مولوی‌ها و ملاهای حامی‌اش در قندهار مدعی شد که به جز افغانستان تحت حاکمیت طالبان، نظام اسلامی در کشورهای مسلمان وجود نداشته و ندارد.
او به ملاها گفت که «امام شرعی و نظام اسلامی قرن‌ها از امت اسلامی مفقود بود و اکنون که الله تعالی نظام اسلامی را برپا ساخته، باید مسلمانان خاص و عام از آن آگاه گردند.»
هبت‌الله آخندزاده از ملاها خواست که به انتقادها توجه نکنند و «با شجاعت کامل احکام شرعی را صادر کنند و تحت تاثیر هیچ‌کس، حتی من، قرار نگیرید.»
حمدالله فطرت، یکی از سخنگویان طالبان روز پنجشنبه بیانات منسوب به هبت‌الله آخندزاده را منتشر کرد.
در این نشست، رئیس ستره محکمه و وزیر تحصیلات عالی اداره طالبان نیز حضور داشتند.
رهبر طالبان همچنین به ملاهای حاضر در مجلس گفت که در حلقات درسی به موضوع «امامت کبری» توجه کنند تا اعضای گروه و عموم مسلمانان از اهمیت مسئولیت شرعی و ارزش بزرگ آن آگاه شوند، زیرا به گفته او، وجود یک امام شرعی و نظام اسلامی قرن‌ها از جامعه مسلمانان مفقود بود.
سخنگوی طالبان گفت که در پایان این نشست، روحانیون به او بیعت کردند.
بشیر احمد انصاری، محقق و پژوهشگر علوم دینی گفت که این اظهارات هبت‌الله درباره نظام‌های سیاسی در کشورهای اسلامی، «اعلام جنگ با ۵۷ کشور اسلامی است.»
به گفته او، این سخنان بدین معناست که مردم تمام کشورهای اسلامی با رهبر طالبان بیعت کنند.
آقای انصاری افزود که «امارت کبرا به معنای خلافت است و خلافت در تمام دنیا یکی می‌باشد.»
همچنین، محمد محق، پژوهشگر برجسته علوم دینی گفت که هبت‌الله ادعای غلطی کرده و گفته است قرن‌ها در امت اسلامی امام شرعی و نظام اسلامی مفقود بوده است. به گفته او، طبق فقه سنتی خلیفه همیشه تا اوایل قرن بیستم، تا پایان خلافت عثمانی، بر مسلمانان حاکمیت داشته است.
آقای محقق اظهارات هبت‌الله را مبهم خواند و گفت که این اظهار نظر می‌تواند شامل حال همه مسلمانان باشد. این اظهارات نشان می‌دهد که هبت‌الله قایل به مرزهای ملی نیست و «تفکیک چارچوب‌های ملی و امت در تفکر رهبر طالبان ناروشن است.»
رهبر طالبان با تاکید مجدد بر احکام دینی مورد نظر خود، از جمله اعدام و شلاق زدن زنان و مردان در ملأعام، انتقاد گسترده نهادهای حقوق بشری و سازمان‌های بین‌المللی را نادیده گرفت. او از قاضیان و محاکم اداره خود به خاطر آنچه «تطبیق شریعت» خوانده، قدردانی کرد.
