رئیس اتاق مشترک تجارت افغانستان و پاکستان در مصاحبه با افغانستان اینترنشنال گفت که با وجود تنش‌های پیش آمده، مسیر پاکستان نزدیک‌ترین راه تجاری برای افغانستان است. خان‌جان الکوزی از پاکستان و طالبان خواست تجارت را از سیاست جدا کنند و به دنبال راه حل باشند.
او گفت که برای تجارت بین و پاکستان باید شرایط و معیارهای لازم سنجیده شود.
رئیس اتاق مشترک تجارت افغانستان و پاکستان می‌گوید که مسائل امنیتی و سیاسی را نباید به تجارت ربط دارد.
عبدالغنی برادر، معاون اقتصادی طالبان روز چهارشنبه ۲۱ عقرب، در پی بسته ماندن گذرگاه‌های افغانستان با پاکستان دستور داد تاجران و صنعتگران افغان به مسیرهای جایگزین روی آورند. او گفت: «بسته ماندن گذرگاه‌های پاکستان نه‌تنها با تجار ما صدمه زده، بلکه بازار و مردم عادی را نیز با مشکل مواجه کرده است.»
خواجه آصف، وزیر دفاع پاکستان در واکنش به سخنان عبدالغنی برادر گفت که کاهش روابط تجاری با افغانستان به سود پاکستان است. او گفته کاهش مبادلات اقتصادی به کم شدن قاچاق کالا و کنترول مرز دو کشور کمک می‌کند.
خان‌جان الکوزی اما به افغانستان اینترنشنال گفت که توقف تجارت بین پاکستان و افغانستان به زیان هر دو طرف است.
به گفته وی، بسته شدن گذرگاه‌ها هر سال یک تا دو میلیارد دالر به پاکستان و افغانستان زیان می‌رساند.
او درباره راه‌های بدیل تجارت برای بازرگانان افغانستان تاکید کرد که نزدیک‌ترین و ارزان‌ترین مسیر تجارت برای افغان‌ها، بندرهای پاکستان است.
به دنبال درگیری‌های مرزی اخیر میان طالبان و پاکستان، تمامی گذرگاه‌های مرزی میان افغانستان و پاکستان بسته شدند.
رئیس اتاق مشترک تجارت افغانستان و پاکستان می‌گوید در حال حاضر حدود یازده هزار کامیون در مرز متوقف مانده‌اند.
او درباره پیامد بسته شدن گذرگاه‌ها برای افغانستان گفت که در حال حاضر قیمت برخی مواد از جمله برنج در بازار گران شده است.
به گفته خان‌جان الکوزی، بخش خصوصی تقاضا کرده که طالبان و پاکستان باید به توافقی برسند که در صورت بروز هرگونه مشکل، گذرگاه‌ها بسته نشوند.
خان‌جان الکوزی گفت: «تجارت یک مساله جدا است؛ «ما امیدوار هستیم که مسائل امنیتی در جای امنیتی، سیاسی در جای سیاسی و مسائل تجاری در جای تجارتی حل شود.»
رئیس اتاق مشترک تجارت افغانستان و پاکستان اذعان کرد که افغانستان در حال حاضر در صادرات مشکل دارد. او افزود: « صادرات ما میوه است و این میوه در مناطق گرمسیر باید به فروش رسانده شد و به هند، بنگلاش یا پاکستان برود.»
