اطلاعات رسیده به افغانستان اینترنشنال نشان میدهد که رهبری فدراسیون والیبال افغانستان در واکنش به بیتوجهیها و سیاستهای تبعیضآمیز مسئولان تربیت بدنی، دست به اعتصاب دستهجمعی زدهاند. بهگفته منابع، این تصمیم نتیجه برخوردهای دوگانه و تبعیض ساختاری در مدیریت ورزش کشور است.
منابع میگویند که این اعتصاب به رفتارهای احمدالله وثیق، رئیس تربیت بدنی طالبان، و حافظ احمدجان زدران، معاون فنی این اداره ارتباط مستقیم دارد؛ مسائلی که نه تنها روند اداری فدراسیون را مختل کرده، بلکه روحیه و انگیزه بازیکنان تیم ملی والیبال را نیز بهشدت پایین آورده است.
همزمان، گزارشها نشان میدهد که بخش بزرگی از هزینههای سفرهای خارجی تیم ملی والیبال توسط مسئولان فدراسیون و از جیب شخصی آنان پرداخت میشود؛ در حالیکه اداره تربیت بدنی هیچگونه حمایت مالی مؤثر از این فدراسیون انجام نمیدهد. این وضعیت پرسشهای جدی درباره اولویتگذاری، شفافیت و کارکرد مدیریتی این نهاد بهوجود آورده است.
چندی پیش، مداخلههای گسترده و غیرقانونی حافظ احمدجان در امور داخلی فدراسیون والیبال نگرانیهای عمیقی را ایجاد کرده بود. هرچند پس از فشارهای وزارت داخله این دخالتها کاهش یافت؛ اما ساختار تصمیمگیری همچنان بیثبات و تحت نفوذ باقی مانده است.
این در حالی است که والیبال افغانستان با کسب نایبقهرمانی تاریخی در رقابتهای زون مرکز آسیا یکی از درخشانترین دستاوردهای ورزشی سالهای اخیر را ثبت کرده بود؛ اما اعضای تیم نه تنها تقدیر نشدند، بلکه با بیمهری و کماعتنایی آشکار از سوی ریاست تربیت بدنی روبهرو شدند؛ رفتاری که در تضاد کامل با حمایت ویژه از برخی رشتههای دیگر است و نشاندهنده سیاستگذاری گزینشی و تبعیضآمیز در بدنه ورزش کشور میباشد.
اسناد و شواهد نشان میدهد که اداره تربیت بدنی تحت کنترل طالبان، ورزش را نه بهعنوان یک حوزه تخصصی و ملی، بلکه بهعنوان ابزار تبلیغاتی برای شبکههای اجتماعی بهکار میگیرد؛ رویکردی که باعث شده تنها فدراسیونها و ورزشکارانی مورد توجه قرار گیرند که برای آنان ارزش تبلیغاتی داشته باشند.
بهعنوان نمونه، در نشست خبری اخیر احمدالله وثیق، تنها محمد یوسف کارگر در کنار او حضور داشت؛ در حالیکه بسیاری از رؤسای فدراسیونهای ورزشی — از جمله آنهایی که در رقابتهای اخیر مدال گرفتهاند — در حاشیه قرار داده شدند. این امر نشان میدهد که معیار حضور، شایستگی حرفهای یا دستاوردهای ورزشی نیست؛ بلکه میزان کارکرد تبلیغاتی افراد برای احمدالله وثیق و حافظ احمدجان است.
همچنین حضور سرپرست فدراسیون فوتبال — فردی که در سالهای اخیر با اتهامهای سنگین فساد و سوءمدیریت روبهرو بوده — این برداشت را تقویت میکند که اداره تربیت بدنی بهجای رویکرد ملی و مدیریتمحور، فدراسیونها را بر اساس منفعتهای تبلیغاتی و سیاسی انتخاب میکند. این سیاست، نه تنها فضای ورزشی کشور را تضعیف کرده بلکه مسیر رشد و توسعه ورزش افغانستان را نیز بهشدت آسیب میزند.
