نور جلال جلالی، وزیر صحت عامه طالبان، اذعان کرد که پس از تیره شدن روابط اداره طالبان با پاکستان، افغانستان در تامین دارو با معضل جدی روبهرو شده است. او گفت هند تلاش کرده تا از وابستگی دارویی افغانستان به پاکستان بکاهد.
آقای جلالی به خبرگزاری هندی ویون(WOIN) که روز یکشنبه منتشر شد، گفت: «افغانستان کشوری محصور به خشکی است. بازار ما تحت کنترول چند کشور بود اما پاکستان سهم بزرگی در آن داشت. با برهم خوردن روابط، دچار کمبود دارو شدیم، اما هند به ما کمک کرد تا مسیرهای جایگزین پیدا کنیم و وابستگی خود به یک بازار را کاهش دهیم.»
او افزود که اداره طالبان برای تامین دارو، تجهیزات پزشکی و آموزش کادر درمانی، به یک کشور اتکا نخواهد کرد. او هند را یکی کشورهای اصلی برای واردات افغانستان خواند.
وزیر صحت عامه طالبان که برای افزایش واردات دارو به دهلی نو سفر کرده، گفته است که ویزای درمانی هند برای بیماران افغان «حیاتی» است.
هند اخیرا اعلام کرد که در چند ماه گذشته، ۵۰۰ ویزا برای متقاضیان افغان صادر کرده است.
آقای جلالی همچنین تاکید کرد که اداره طالبان برای روابط «دیرینه و سازنده» افغانستان با هند ارزش زیادی قائل است. او گفت همکاری میان دو کشور بهویژه در حوزههای صحت، آموزش و کمکهای بشردوستانه، همواره مردممحور بوده است.
به گفته او، اداره طالبان هند را یک شریک مهم منطقهای میداند و تعامل کنونی دو طرف بازتابی از علاقه مشترک به همکاری عملی بر پایه احترام، ملاحظات انسانی و مسئولیت مشترک است.
وزیر صحت عامه طالبان روز گذشته در نشستی در دهلی نو گفت که از سطح استقبال مقامات هندی در جریان این سفر شگفتزده شده است.
پس از برهم خوردن روابط طالبان با اسلامآباد، واردات دارو از پاکستان متوقف شده و مقامهای طالبان میگویند در تلاشاند با گسترش همکاری با کشورهای دیگر، خلأ ایجادشده در بازار داروی افغانستان را جبران کنند.
دادگاه عالی طالبان روز یکشنبه، ۳۰ قوس، در خبرنامهای نوشت که این افراد ۱۰ تا ۳۹ ضربه شلاق زده شدند و همچنین به یک تا دو سال زندان محکوم شدند.
نهادهای حقوق بشری و بینالمللی، همواره مجازات بدنی و شکنجه متهمان در محضر عام را نقض کرامت انسانی خوانده و خواستار توقف آن شدهاند. طالبان به این انتقادها بیاعتنا بوده و بر اجرای آنچه «شریعت اسلامی» میخواند، تاکید کرده است.
طالبان در فقدان نهادها و سازوکارهای دادرسی معیاری، همهروزه از اجرای احکام مجازات بدنی علیه شهروندان خبر میدهد. نهادهای حقوق بشری میگویند دستگاه قضایی طالبان معیاری نیست و متهمان به روندهای دادرسی از جمله استخدام وکیل مدافع دسترسی ندارند.
گزارش اخیر سازمان ملل نشان میدهد که طالبان از دهم اسد تا نهم عقرب امسال، در یک دوره سه ماهه دستکم ۲۱۵ نفر شامل ۴۴ زن و ۱۷۱ مرد را در ولایتهای مختلف شلاق زده است.
همزمان، رئیس دیوان جزای دادگاه طالبان در کنر ادعا کرد که «هیچگونه ظلم و زیادهروی در حق زندانیان صورت نمیگیرد.»
این در حالیست که پیشتر افغانستان اینترنشنال با انتشار یافتههای گزارش تحقیقیاش فاش کرد که در بازداشتگاههای ریاستهای استخبارات طالبان در کابل و دیگر ولایتهای افغانستان، ۳۱ نوع شکنجه بهشمول شوک برقی، کشیدن ناخنها، بستن وسیلهای سنگین بر آلت تناسلی، آویزان کردن از دستها و پاها و غیره علیه زندانیان اعمال میشود.
وزارت عدلیه طالبان روز یکشنبه متن گفتوگوی مفصلی با آقای شرعی منتشر کرده است. آقای شرعی در این گفتوگو برخی ادعاهای مطرحشده درباره خود و اعضای خانوادهاش را رد کرده است.
با این حال، او تایید کرد که زمینهایی به نام پسران و برادرانش ثبت شده است. آقای شرعی همچنین تایید کرد که زمینهای مردم در سناتوریم کابل را به اجاره گرفته و کرایه آن را به اداره طالبان میپردازد.
پاسخ وزیر طالبان درباره ثبت زمین به نام اعضای خانوادهاش
در این گفتوگو که وزارت عدلیه طالبان نوشته با «خبرنگار ما» صورت گرفته، خلاف واقعیت آمده است که افغانستان اینترنشنال در گزارشی گفته است که عثمان، «پسر» وزیر عدلیه طالبان دفتری در «کابل جدید» باز کرده است. شرعی با اشاره به این موضوع گفت که پسری به نام عثمان ندارد.
در اصل، در گزارش افغانستان اینترنشال از فردی به عنوان عثمان به عنوان «باجه» وزیر عدلیه طالبان نام برده شده است. برپایه این گزارش، آقای عثمان در پروژه کابل جدید دفتر دارد و از فروش هر نمره زمین ده درصد پول بهگونه شخصی دریافت میکند.
آقای شرعی درباره اینکه باجهای به نام عثمان دارد یا نه و درباره اتهامهای مطرحشده علیه این فرد، چیزی نگفته است.
وزیر عدلیه طالبان درباره ثبت زمین به نام همسرش گفت: «در خاندان من نه قبلاً زمینی به نام زنان ثبت بوده، نه اکنون ثبت است و نه همسر من زمینی دارد.»
او اما درباره گرفتن زمینهای دیگر به نامهای فرید احمد، فریدالله و محمد آصف که به گفته شاکیان فرزندان وزیر هستند، سکوت کرده است.
آقای شرعی همچنین در پاسخ به سوالی درباره این که آیا پسران و برادرانش به نام خود زمین دارند، گفته است که داشتن زمین از نظر «شرعی» هیچ مانعی ندارد. او افزود که اگر زمینی از کسی گرفته شده باشد یا «ظلم و تعدی صورت گرفته باشد، محاکم شرعی وجود دارد و نظام شرعی نیز برقرار است.»
این در حالی است که اداره طالبان کمسیونی تحت عنوان «کمیسیون جلوگیری از غصب زمینها و استرداد زمینهای غصبشده» ایجاد کرده که در چارچوب آن یک دادگاه ویژه به دعاوی مربوط به این مالکیتها میپردازد. خود وزیر عدلیه طالبان رهبری این کمیسیون را بر عهده دارد.
گزارش نهادهای حقوق بشری و شواهد نشان میدهد که در محاکم طالبان اصول دادرسی عادلانه وجود ندارد.
آقای شرعی همچنین توضیح نداد که چه مقدار زمین به نام پسران و بردرانش ثبت شده است.
گرفتن مارکیت در پکتیا
پیشتر افغانستان اینترنشنال به نقل از منابع محلی همچنین گزارش داد که وزیر عدلیه طالبان یک مارکیت تجاری در منطقه تیراکندوی پکتیا را به زور بسته و قرارداد آن را به طور غیرقانونی به نزدیکان خود سپرده است. این مارکیت را شخصی به نام میرزا کتوازی ساخته بود.
در متن گفتوگو از وزیر عدلیه طالبان پرسیده شده که آیا او این مارکیت را «به زور از کتوازی گرفته و به پیمانکاری که برادرش با او شریک است، سپرده است؟». آقای شرعی در پاسخ گفت که محمد میرزا کتوازی، بر ۷۰۰ جریب زمین مربوط وزارت زراعت، آبیاری و مالداری در ساحه نساجی قلعه احمدخان، ولسوالی بگرامی ولایت کابل، ادعای مالکیت داشت. او گفت در این زمینه کتوازی «جعل و تزویر» انجام داده بود.
به گفته وزیر عدلیه طالبان، یک محکمه در کابل حکم بازداشت میرزا کتوازی را صادر کرده و بنابر همین حکم، وزارت عدلیه طالبان به تمام وزارتخانهها و ادارات دستور داد تمام قراردادهای سرمایهگذاری و اجاره او فسخ شود. شرعی گفت که براساس همین نامه، بر اساس وزارت زراعت طالبان زمین بگرامی و زمین تیراکندو را از کتوازی پس گرفت و آن را به پیمانکار دیگری سپرد.
وزیر عدلیه طالبان رد نکرد که برادرش شریک پیمانکار جدید مارکیت تجارتی در منطقه تیراکندوی پکتیا است. او گفت اگر کسی ادعا دارد که برادرش شریک پیمانکار جدید است، از خود پیمان کار جدید سوال کند.
خانههای سناتوریم کابل
افغانستان اینترنشنال در ماه عقرب گزارش داد که عبدالحکیم شرعی، وزیر عدلیه طالبان مردم منطقه سناتوریم کابل را با زور از خانههایشان بیرون کرده و خانهها را به خویشاوندان و دوستان خود سپرده است.
آقای شرعی در واکنش به این گزارش تایید کرد که سه خانه را در این منطقه به کرایه گرفته و ماهانه مجموعا ۶۰ هزار افغانی کرایه میپردازد و با برادرانش در همانجا زندگی میکند.
او افزوده است که پس از مطرح شدن دعوا بر سر زمینهای این منطقه، دادگاه این زمین را ملکیت دولتی دانست و کمیسیون با اجرای فیصله، خانهها را تخلیه و به وزارت زراعت تحویل داد. به گفته او، سپس بر اساس حکم رهبر طالبان، این مکانها زیر نظارت کمیسیون به ادارهها و وزارتهای مختلف برای کرایه واگذار شد و او و برادرانش اکنون کرایه را به وزارت زراعت میپردازند.
در گزارش افغانستان اینترنشال آمده که وزیر عدلیه طالبان بهگونه نمایشی برای هر اتاق کرایهای بسیار پایین تعیین کرده، اما از اجاره دادن این خانهها به صاحبان اصلیشان خودداری کرده است.
شرعی در پاسخ به این ادعا که ساکنان شیعهمذهب این منطقه را کوچ اجباری داده، گفت که با اهل تشیع دشمنی ندارد و استرداد زمینهای غصبی را مسئولیت خود میداند.
دفاع از بستن نهادهای خیریه
وزیر عدلیه طالبان در پاسخ به پرسشی درباره بستن نهادهای خیریه توسط این وزارت گفت هر نهادی که از اصول تعیینشده تخطی کند، ابتدا تذکر و سپس اخطار دریافت میکند و در صورت تکرار تخلف، جواز فعالیت آن لغو میشود.
در گزارشی که به تاریخ ۳۱ سرطان از افغانستان اینترنشنال منتشر شد، آمده بود چهار عضو ارشد «بنیاد خیریه حضرت ولیعصر» وابسته به آیتالله واعظزاده بهسودی، هنگام مراجعه به وزارت عدلیه برای طی مراحل ثبت اسناد بازداشت شدند. بر بنیاد این گزارش، این افراد پس از طرح پرسشهایی درباره منابع مالی این بنیاد، به دستور مستقیم عبدالحکیم شرعی توقیف شده بودند.
آقای شرعی همچنین در پاسخ به سوالی درباره اینکه اتهامهای مشابه از سوی افراد مثل حیببالرحمان حکمتیار، پسر گلبدین حکمتیار، بزرگنمایی شده، گفت «چهره این افراد بر همه روشن است». او افزود :«انسانهای نیک در صورت ارتکاب گناه توبه میکنند و خداوند آنان را میبخشد»، اما به گفته او «افراد بد به گناه خود افتخار میکنند».
وزیر عدلیه طالبان گفته است که زمینهای استرداد شده توسط این وزارت در برخی موارد استفاده درست صورت گرفته، اما در موارد زیادی کوتاهی شده است.
عبدالحکیم شرعی از زمان به قدرت رسیدن حاکمان کنونی کابل، به عنوان وزیر عدلیه اداره طالبان کار میکند. او در ساختار طالبان از چهرههای کلیدی در حوزه قضایی و حقوقی به شمار میرود.
