مسئولان محلی طالبان در بدخشان میگویند در اثر فروریختن یک معدن طلا در ولسوالی راغستان این ولایت سه معدنچی جان خود را از دست دادهاند. به گفته این مقامها معدن زرنداب روز شنبه فروریخت و باعث شد کارگران هنگام زرشویی زیر آوار گیر کنند.
طالبان میگویند دو نفر از قربانیان از ولسوالی یاوان و یک نفر از ولسوالی راغستان بدخشاناند.
برخی منابع محلی با تایید این رویداد میگویند که تعدادی از کارگران معدن زخمی شدهاند.
گفته میشود سالانه دهها نفر در جریان استخراج بیرویه و غیرقانونی معادن طلا در ولایت بدخشان جان شان را از دست میدهند.
در ششم جنوری سال ۲۰۱۹ در اثر فروریختن معدن طلا در این ولایت حدود ۳۰ معدنچی جان باختند.
نزدیک به ۲۰۰ مادر ترکیهای کارزاری را راهاندازی کردهاند تا برای کودکانی که در شرایط سخت زمستانی در افغانستان و سوریه زندگی میکنند لباس گرم زمستانی ببافند. در این کمپین خانگی که دو ماه است شروع شده، قرار است برای ۲۵۰۰ کودک، کلاه، دستکش، شالگردن، جاکت و واسکت بافتنی تهیه شود.
این مادران در نهادی به نام بنیاد کمکهای بشردوستانه در استان شرقی الازیغ ترکیه این کارزار را تحت نام "زمستان سرد میکند و ما گرم میکنیم" راهاندازی کردهاند.
هدف این زنان کمک به کودکان نیازمند در افغانستان و سوریه است.
این زنان در یک مرکز آموزشی دولتی در منطقه باسکیل دور هم جمع میشوند و برای کودکان کشورهای جنگ زده افغانستان و سوریه لباس گرم میبافند. شماری از زنان عضو این کارزار بهدلیل مقررات کووید ۱۹ از خانه کار میکنند.
از این کارزار دو ماه میگذرد و قرار است ۲۵۰۰ کودک افغان و سوری صاحب لباسهای دستباف شوند.
ادانور اوزدمیر، مسئول بنیاد کمکهای بشردوستانه در گفتگو با خبرگزاری آناتولی گفت که این زنان پس از اینکه دیدند بسیاری از کودکان حتی جورابی برای پوشیدن ندارند، این برنامه را شروع کردند.
خانم دزدمیر میگوید با پدرانی مواجه شدهاند که شبها نگهبانی میدادند تا فرزندانشان یخ نزنند. او گفت: "خوشحالیم که میتوانیم این لباسها را برای کودکان آنجا (افغانستان و سوریه) بفرستیم. ما بیوقفه کار میکنیم تا به همه خانوادههای نیازمند کمک کنیم."
این فعال زن گفت که این لباسها به زودی فرستاده خواهد شد و تاکنون برای ۷۰۰ کودک در کمپهای در افغانستان و سوریه لباس فرستاده شده است.
خانم دزدمیر گفت: هر کاری از دستمان برآید انجام میدهیم تا کودکان گرم باشند.
صندوق کودکان سازمان ملل (یونیسف) میگوید با هزینه اختصاص یافته از سوی اتحادیه اروپا، معاش ماههای جنوری و فبروری معلمان مکاتب دولتی افغانستان را میپردازد. یونیسف اعلام کرد که هر ماه ۱۰۰ دالر به هر معلم پرداخت میشود. آموزگاران حدود ۱۹۴ هزار مکتب دولتی شامل این برنامه میشوند.
به گفته یونیسف این پول به معلمان مکتبهای دوره ابتدای و لیسه، موسسات فنی و حرفهای و مراکز تربیت معلم پرداخت خواهد شد.
محمد ایوا، نماینده یونیسف در افغانستان گفت: "پس از ماهها بلاتکلیفی و سخت برای بسیاری از معلمان، خوشحالیم که از آموزگاران مکاتب دولتی در افغانستان حمایت میکنیم، افرادی که از هیچ تلاشی برای ادامه یادگیری کودکان دریغ نکردهاند."
صندوق کودکان سازمان ملل میگوید برای ادامه پرداخت معاش معلمان به ۲۵۰ میلیون دالر دیگر نیاز دارد.
یونیسف میگوید حدود ۸ میلیون و هشتصد هزار دانشآموز در مکاتب دولتی افغانستان درس میخوانند. این سازمان گفته که بعد از وقفه زمستانی، تلاش میکند دروازه مکاتب در تمام سطوح بر روی دختران و پسران باز شود.
در همین حال، سخنگوی وزارت معارف طالبان میگوید سال جدید تعلیمی با حضور همه دانش آموزان دختر و پسر آغاز میشود.
عزیزاحمد ریان به آژانس باختر گفته است که وزارت معارف برای بازگشایی همه مکاتب "جدی" است و از "نصاب یکسان تعلیمی" استفاده خواهد کرد.
آقای ریان همچنین خبر منفک شدن برخی معلمان را رد کرد و گفت که هیچ معلمی از وظیفهاش برکنار نشده است.
منابع محلی از ولایت پروان به افغانستان اینترنشنال میگویند پس از هر حادثه امنیتی و شلیک بر مواضع طالبان، اعضای این گروه ساکنان محل را به اتهام همکاری با جبهه مقاومت بازداشت و شکنجه میکنند. آنها میگویند اعمال فشار بر غیرنظامیانی که نقشی در جنگ ندارند نقض قوانین بینالمللی است.
در روزهای اخیر، منابع محلی و معتبر از پنجشیر نیز به افغانستان اینترنشنال گفتند که پس از حوادث امنیتی در این ولایت، طالبان خانههای مردم محل را بازرسی میکنند و ساکنان آن منطقه را بازداشت و مورد لت و کوب قرار میدهند.
امرالله صالح، معاون پیشین ریاستجمهوری افغانستان میگوید پس از افزایش حملات کوچک چریکی به شماری از پایگاههای طالبان در ولایت پروان، افراد این گروه در خطبه نماز جمعه در جبلالسراج به مردم محل هشدار دادهاند که در صورت ادامه حملات مشابه، مردم آن مناطق مجازات خواهد شد.
آقای صالح روز یکشنبه، اول حوت در یادداشتی در فیسبوک خود نوشت که طالبان به مردم گفتهاند «از هر نقطه که بالای ما فیر شود جزایش را میدهیم. اگر زن کشته شد، اگر مرد کشته شد و یا خانه تان ویران شد مسئولیت شماست.»
مقامهای طالبان تاکنون در این مورد اظهار نظر نکردهاند.
براساس حقوق بشردوستانه بینالملل طرفین جنگ باید از هر نوع آسیب رساندن بر غیرنظامیان و افرادی که سهم فعال در مبارزات مسلحانه ندارند، پرهیز کنند.
در جنگ افغانستان به طور معمول قوانین بشردوستانه بینالملل از طرف جناحهای مختلف دخیل در درگیریها نقض شده است.
پس از تسلط طالبان بر افغانستان، جبهه مقاومت ملی مبارزه مسلحانه علیه طالبان را در شماری از ولایتها به ویژه در ولایتهای شمالی ادامه دادهاند.
شاید جالب باشد بدانید که در بحبوحه بحران بشری ناشی از گرسنگی در افغانستان، بازار خرید و فروش مو نیز در این کشور مشتریان خودش را دارد. فروشندگان مو، معمولاً از طریق فیسبوک برای محصول خود بازاریابی میکنند و معامله با رضایت فروشنده و مشتری انجام میشود.
یکی از زنانی که تجربه خرید مو را دارد به افغانستان اینترنشنال میگوید گیسوان پرحجم، بدون موخوره و رنگنشده مشتریان بیشتری دارد.
او گفت زنانی که از موهایشان رضایت ندارند، برای خودشان مو میخرند و آنرا «اکستنشن» میکنند.
اکستنشن اصطلاحی است که به معنای افزون طول و حجم مو به کار برده میشود.
تجارت مو در همه کشورهای جهان رایج است.
در برخی موارد موی انسان با قیمت گرانی به فروش میرسد.
یکی از مشتریان مو به افغانستان اینترنشنال گفت هر کیلو از مویی که بلندتر از ۵۰ سانتیمتر باشد، بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ دالر معامله میشود.
به گفته او خرید و فروش مو در داخل افغانستان مشکل قانونی ندارد، اما ارسال آن به کشورهای خارجی قاچاق است و جرم پنداشته میشود.
خانواده قربانیان حمله به میدان هوایی کابل نسبت به گزارشهای رسمی منتشر شده در مورد این حمله تردید دارند. والدین سربازان امریکایی کشته شده در این حمله، گزارش پنتاگون را زیر سوال بردهاند. مادر یکی از سربازان کشته شده میگوید متوجه زخمهای ناشی از تیراندازی در جسد فرزندش شده است.
پنتاگون قبلاً اعلام کرده بود که تلفات جانی این حمله ناشی از یک بمبگذاری منفرد بوده است، اما شانا چاپل، مادر کریم نیکویی تفنگدار ۲۰ ساله امریکایی که در این انفجار کشته شد، به واشنگتن پست گفت نسبت به این نتیجهگیری مشکوک است. او معتقد است که اعضای ارتش پس از انفجار، با شلیک سلاحهای سبک کشته شدهاند.
پیش از این شاهدان عینی و خانوادههای قربانیان افغان در حمله میدان هوایی نیز گفته بودند بسیاری از قربانیان این حمله با شلیکهای پراکنده جان باختهاند.
شاهدان عینی گزارش دادهاند که روی بدن بسیاری از قربانیان فقط جای گلوله دیده میشود. آنها نیروهای امریکایی را متهم کرده بودند که در پی حمله انتحاری مهاجم داعش، با سراسیمهگی به روی مردم تیراندازی کردهاند.
در ۲۶ اگست ۲۰۲۱ در جریان عملیات تخلیه نیروهای بینالمللی از افغانستان انفجاری در دروازه ابی میدان هوایی کابل اتفاق افتاد که سبب کشته شدن حدود ۱۸۲ تن شد. ۱۶۹ غیرنظامی افغانستان و ۱۳ نفر از اعضای ارتش ایالات متحده در این حمله جان باختند.
مسئولیت این حمله را شاخه خراسان داعش به عهده گرفته است.
پنتاگون بعدا گزارش مفصلی با جزئیات کامل از این حمله تهیه و آنرا در یک نشست خبری ارائه کرد.
اما شانا شاپل، مادر یکی از سربازان امریکایی کشته شده در این رویداد میگوید "همه تفنگداران دریایی که آنجا بودند به شما خواهند گفت که احساس ترس کردهاند. آنها توسط طالبان به طور هولناکی محاصره شده بودند.
به گفته او "سربازان امریکایی در وضعیت غیرقابل دفاعی قرار گرفتند."
دارین تیلور هوور، یکی دیگر از این والدین گفت "بله، این یک تلاش بشردوستانه از سوی آنها بود و آنها بهترین کاری را که میتوانستند با توجه به شرایط انجام دهند، انجام دادند. با این حال، آنها نباید در آن شرایط قرار میگرفتند."
مارک اشمیتز، یکی دیگر از والدینی که پسرش در این حمله کشته شد، گفت که "تناقضهای عمدهای" را در ارزیابی پنتاگون دیده است. او میگوید که از پنتاگون خواسته برخی از قطعات فلزی که در بدن پسرش پیدا شده است را بهطور خصوصی تجزیه و تحلیل کند، اما پنتاگون به او گفته است که این قطعات دور ریخته شده است.
فاکس نیوز نوشته است دگروال تفنگداران دریایی سی جی داگلاس در یک کنفرانس خبری گفت که "هیچ مدرکی دال بر زخمی شدن یا کشته شدن فرد امریکایی یا افغان بر اثر تیراندازی وجود ندارد." او افزود که این سردرگمی میتواند تا حدی به "فضای جنگ و سردرگمی ناشی از اثرات انفجار" نسبت داده شود.
کاپیتان بیل اوربان، سخنگوی فرماندهی مرکزی ایالات متحده، گفت که چرههای منتشر شده انفجار باعث زخمهای ورودی و خروجی مشابه به گلولههای تفنگ میشود.
جان کربی، سخنگوی پنتاگون گفت که پنتاگون از گزارش رسمی در مورد آنچه در جریان بمباران رخ داده حمایت میکند.
با این حال گفت: "ما تظاهر نمیکنیم که عمق اندوه آنها را درک کنیم، اما به نگرانیهای آنها و دیدگاههای منحصر به فردشان در مورد از دست دادن عزیزانشان احترام میگذاریم."
