فاروق وردک، وزیر دولت در امور پارلمانی حکومت پیشین به کابل برگشت
فاروق وردک، وزیر دولت در امور پارلمانی حکومت پیشین به افغانستان برگشت و از سوی طالبان در میدان هوایی بینالمللی کابل استقبال شد.
او در صحبت با خبرنگاران در میدان هوایی کابل ادعا کرد که شمار زیادی از مقامات خواهان بازگشت به کشور هستند و میخواهند «مصدر خدمت به مردم خود شوند.»
به گفته فاروق وردک: «شمار زیادی دیگر از اروپا، آلمان، ترکیه و امارات متحده عربی هم از او تقاضا کردند تا زمینه بازگشتشان را به افغانستان فراهم کند.»
فاروق وردک از بازگشتش به افغانستان ابراز شادمانی کرد و گفت: «در افغانستان احساس عزت و افتخار میکنم.»
کمیسیون سیاسی طالبان برای «ارتباط با شخصیتهای افغان» اعلام کرده است که فاروق وردک در نتیحه تلاش اعضای این کمیسیون به افغانستان بازگشته است.
طالبان در ماه حوت ۱۴۰۰ کمیسیون ویژهای را تشکیل دهند تا با سیاسیون و مقامات دولت پیشین ارتباط برقرار کند و از آنها برای بازگشت به افغانستان دعوت کنند.
مولوی شهاب الدین دلاور، سرپرست وزارت معادن و پترولیم طالبان ریاست این کمیسیون را به عهده دارد.
فاروق وردک در دو دهه گذشته مسئولیت رهبری ادارات مختلفی را به عهده داشت. او در دوره ریاست جمهوری حامد کرزی وزیر معارف بود و در دوره ریاست جمهوری محمد اشرف غنی، مسئولیت وزارت دولت در امور پارلمانی را به عهده داشت.
وردک در دوره رهبریاش در وزارت معارف افغانستان به فساد گسترده متهم شده بود. سیگار، بازرس ویژه امریکا برای بازسازی افغانستان در آن زمان اعلام کرده بود که در زمان آقای وردک صدها مکاتب خیالی در افغانستان ایجاد شده است.
فاروق وردک در بیست سال گذشته از سازماندهندگان چند جرگه دولتی در کابل نیز بوده است. او به عنوان آمر دبیرخانه کمیسیونهای قانون اساسی و سپس آمر عملیاتی تدویر لویه جرگه قانون اساسی افغانستان کار کرده است.
در سال ۱۳۸۵ هنگامی که جرگه مشترک امن افغانستان و پاکستان ایجاد شده بود فاروق وردک به عنوان رئیس دبیرخانه آمادگیها برای برگزاری این جرگه نقش ایفا کرد.
او در سال ۱۳۸۹ نیز به عنوان رئیس دبیرخانه جرگه مشورتی صلح کار کرد.
به نظر میرسد که فاروق وردک از شرکتکنندگان "مجمع افغانها" که در آینده نزدیک از سوی طالبان برگزار خواهد شد، باشد.
بنا به گزارش رسانههای طالبان، ایران تجهیزات نظامی حکومت پیشین افغانستان را که در جریان سقوط نظام جمهوریت به این کشور برده شده بود، به طالبان سپرده است.
خبرگزاری دولتی باختر مینویسد که این تجهیزات شب گذشته از طریق بندر اسلامقلعه وارد افغانستان شده است.
در همین حال، یک نوار تصویری منتشرشده از سوی این خبرگزاری نیز نشان میهد که موترهای باربری تجهیزات نظامی را از مرز اسلام قعله وارد هرات میکند.
به دنبال تشدید جنگ در واپسین روزهای نظام جمهوریت در ولایت هرات، شماری از نیروهای امنیتی با تجهیزات نظامی از جمله سلاح، مهمات و موترهای هاموی و رنجر به ایران رفتند.
طالبان در باره مقدار این تجهیزات جزئیات ارایه نکرده است.
گفتنی است که در پی سقوط حکومت پیشین، بیش از ۶۰ فروند هلیکوپتر و هواپیمای نیروهای هوایی افغانستان از دو پایگاه هوایی مزار شریف و کابل به تاجیکستان و ازبکستان انتقال داده شدند.
طالبان بارها از کشورهای مذکور خواسته تا هلیکوپترها و هواپیماهای حکومت پیشین را به این گروه تسلیم کنند اما هنوز پاسخ مثبتی دریافت نکرده است.
وزارت دفاع امریکا نیز تاکید کرد هلیکوپترهایی که به تاجیکستان و ازبکستان منتقل شده، به طالبان بازگردانده نخواهند شد.
روزنامه هندوستان تایمز به نقل از منابع خود گزارش داده است که حکومت مودی به زودی در باره بازگشایی سفارت هند در کابل تصمیم میگیرد.
به نقل از روزنامه مذکور، موضوع بازگشایی سفارت این کشور در سفر اخیر هیئت وزارت خارجه هند به کابل «چندین بار» با مقامهای طالبان مطرح شده بود.
به گزارش این روزنامه، تیمی از کارمندان نهادهای امنیتی هند در ماه فبروری به منظور ارزیابی وضعیت امنیتی در ارتباط با بازگشایی احتمالی سفارت دهلی نو در کابل، یک سفر اعلام ناشده نیز به کابل داشته است.
به گزارش این روزنامه، دولت هند اکنون در حال بررسی فرستادن تعداد بسیار محدودی از دپیلماتهای جوان به کابل است. آنان در صورت استفرار در کابل، بر امور کنسولی و توزیع کمکهای بشردوستانه نظارت خواهند کرد.
هندوستان تایمز در گزارشی که روز سهشنبه ۱۷ جواز منتشر کرد، افزوده است که بازگشایی سفارت به معنی به رسمیت شناختن طالبان نیست.
به گفته منابع، گرچه هدف سفر اخیر هیئت وزارت خارجه هند به کابل نظارت از کمکهای بشردوستانه هند برای مردم افغانستان توصیف شده است، اما موضوع حضور دیپلماتیک هند در افغانستان، در «چندین جلسه» با مقامهای طالبان مطرح شده است.
با وجود گزارشهای متعدد رسانههای هندی منبی بر بازگشایی سفارت این کشور در افغانستان، اما وزارت خارجه هند تا کنون به صورت رسمی در این مورد اظهار نظر نکرده است.
منابع روزنامه هندوستان تایمز افزوده اند که چون بازیگران کلیدی منطقه مانند چین، روسیه، ایران و پاکستان حضور دپیلماتیک خود در کابل را تقویت کرده اند، برای هند نیز نیاز است تا جایگاه خود را در این «منطقه مهم» حفظ کند.
به گزارش این روزنامه، در هفتههای اخیر حکومت پاکستان، طالبان افغانستان را تحت فشار قرار داده است تا به مذاکرات صلح با تحریک طالبان پاکستان کمک کند.
منبع روزنامه هندوستان تایمز میافزاید که طالبان در این راستا «به شکلی، به هند نیاز دارد».
خبرگزاری دولتی تاس روسیه به نقل از منابع دیپلوماتیک گزارش داده که از سرپرست سفارت طالبان در مسکو برای اشتراک در مجمع اقتصادی سنت پترزبورگ دعوت شده است.
روسیه با این که طالبان را رسماً یک گروهی تروریستی میشناسد، اما جمال عبدالناصر غروال را به عنوان دیپلومات طالبان پذیرفته است.
امسال نشست مجمع اقتصادی بین المللی سنت پترزبورگ با عنوان «فرصتهای جدید در جهان جدید» در ۱۵-۱۸ جون در شهر سنت پترزبورگ برگزار خواهد شد.
روسها در این نشست روی کشورهای افریقایی و آسیا-پاسفیک تمرکز خواهند کرد.
روسیه از محدود کشورهای جهان است که به رغم به رسمیت نشناختن طالبان مسئولیت سفارت افغانستان را به این گروه داده است.
ماریا زاخارووا، سخنگوی وزارت خارجه روسیه، آغاز کار دیپلومات طالبان در مسکو را گامی به سوی عادی سازی روابط با طالبان توصیف کرده بود.
مجله فارن پالیسی به نقل از منابع محلی خود گزارش داده است که ملا عبدالله سرحدی، والی طالبان در بامیان، «بر غارت آثار باستانی در ساحه بتهای بامیان نظارت دارد.»
ملا سرحدی یکی از کسانی است که به دستور ملاعمر در تخریب بتهای بامیان در سال ۲۰۰۱ نقش داشت.
منابع به این مجله گفتند که ملا سرحدی به دنبال آثار ارزشمندی مشابه زیوراتی طلا است که در مجموعه «طلا تپه» به نمایش گذاشته شد. قدمت آثار طلا تپه که در سالهای ۱۹۷۷-۱۹۷۸میلادی توسط تیم باستانشناسان افغانستان و شوروی در شمال افغانستان کشف شد، به ۲ هزار سال قبل از میلاد میرسد.
کارمندان موزیم ملی افغانستان برای جلوگیری از تخریب و غارت آثار طلاتپه در جریان جنگهای مجاهدین و تسلط طالبان، آن را در ارگ ریاست جمهوری مخفی کرده بودند که بعداً برای نخستین بار در سال ۲۰۰۴ در انظار عمومی قرار گرفت.
منابع محلی گفتند که «سرحدی کارگران غیر افغان را برای حفاری و غارت آثار باستانی[به بامیان] آورده است.» پیش از این هم ماهنامه انگلیسی زبان «روزنامه هنر» در گزارشی در ماه فبروری خبر داده بود که دو ساحه باستانی اطراف بتهای تخریب شده بامیان، از جمله برخی غارها، از سوی «یک گروه ناشناس» مورد حفاری قرار گرفت.
فارن پالیسی به نقل از منابعی میگوید که مقامات طالبان به ملا سرحدی دستور داده اند که حفاری خود را متوقف کند. با این حال، یک مقام سابق سازمان فرهنگی یونیسکو گفت:«آنها[طالبان] گنجینهها و آثار تاریخی زیادی مربوط به بامیان را دزدی کرده و در بازار سیاه فروختند. اکنون [سرحدی] برگشته است که کار شان را تمام کند.»
دره بامیان از سوی یونیسکو به عنوان یک منطقه در معرض خطر و یک میراث جهانی به رسمیت شناخته شده است. این سازمان از طالبان خواسته است که از این منطقه حفاظت کند.
استخبارات طالبان چند یوتیوبر افغان را به توهین به مقدسات مسلمانان متهم کرده و از آنها اعتراف اجباری گرفته است.
ویدیویی که طالبان در شبکههای اجتماعی نشر کرده، چهار جوان بازداشت شده را نشان میدهد. یکی از آنها علیه خود اعتراف میکند و میگوید در یوتیوب به قرآن توهین کرده است.
این جوان که به عنوان طراح لباس و مد بر روی یوتیوب فعالیت داشته، از روی متنی که ظاهراً رو بهرویش قرار گرفته، اعترافاتی را علیه خود تکرار میکند.
در اعترافهای اجباری این جوان شنیده میشود که او به کار مدلینگ مشغول بوده و نظام جمهوری از او حمایت میکرده است.
ویدیو چند بار قطع میشود و پرشهای تصویر نشان میدهد که اعترافات مرحله به مرحله ثبت شده و در یک ویدیو نشر شده است.
جوانی که از او اعتراف گرفته شده وادار شده است بگوید که در ویدیوهایی که او نشر کرده، به آیات قرآن توهین شده است.
از این مرد جوان همچنین اعتراف گرفته شده که او از طریق کانال یوتیوب خود برای ترویج آنچه فحشا خوانده شده کار می کرده است و میخواسته "فرهنگ و ارزشهای بیگانهها" را در افغانستان گسترش دهد.
این ادعا در حالی مطرح میشود که شبکه اجتماعی یوتیوب، اجازه نشر هیچگونه محتوای غیراخلاقی که از آن برداشت فحشا شود، به کاربران خود نمیدهد.
این یوتیوبر افغان در اعترافات خود میگوید او و همراهانش حاضرند هر حکمی که محکمه طالبان صادر میکند، بپذیرند.
آنها وادار شدهاند از حکومت طالبان و "همه علما و مسلمانان جهان، بهخصوص افغانستان" پوزش بخواهند.
روشن نیست که این اعترافها تحت چه شرایطی گرفته شده اما در چهره جوانانی که در ویدیو دیده میشوند، پریشانی و اضطراب پیداست.
اینگونه اعتراف گرفتنها در رژیمهای تمامیتخواه مانند ایران و چین هم رایج است، اما بیشتر شامل فعالان سیاسی و حقوق بشری مخالف آن دولتها میشود.
رژیم طالبان در ماههای گذشته، ویدیوی دیگری از اعتراف اجباری چند فعال زن هم نشر کرد که وادار شده بودند ادعا کنند اعتراضهای خیابانیشان تحت تاثیر عوامل بیرونی و به قصد مهاجرت انجام شده است.