روزنامه به نقل از سخنگوی شهرداری طالبان در کابل نوشته است که با بهقدرت رسیدن این گروه تمام پروژههای توسعه بینالمللی متوقف شده است، اما این گروه نمیتواند منتظر بماند تا آن پروژهها دوباره آغاز شود.
او به روزنامه گفت: "ما نمیخواهیم صبر کنیم تا آنها دوباره شروع کنند، یا به کمکهای خارجی وابسته باشیم. میخواهیم مشکلات را حل کرده و شهر را زیبا کنیم. ما نمیخواهیم مردم فکر کنند که کابل اکنون خراب شده و ما به فرهنگ اهمیتی نمیدهیم."
به گزارش واشنگتن پست، شهرداری کابل خدمات سودمندی به خانهها و کسب کار ارایه میکند. این روزنامه ارزش تمام پروژههای در حال اجرا در این شهر را ۹۰ میلیون دالر اعلام کرده است.
این درحالی است که بر اساس گزارش سازمانهای بینالمللی، بیش از ۹۰ درصد از مردم افغانستان زیر خط فقر زندگی میکنند، تنها دو درصد غذای کافی برای خوردن دارند و اکثریت مردم با زمستان سخت دست و پنجه نرم میکنند.
علاوه بر این، شهرداری کابل در حالی از ارایه خدمات سودمند به پایتختنشینان سخن گفته که بخشهای زیادی از شهر کابل برق و آب آشامیدنی سالم ندارد و در زمستان بهدلیل بارش برف و گل و لای، گشت و گذار در کوچههای کابل به شدت دشوار میشود.
واشنگتن پست یک عامل تغییر چهره شهر را برداشتن موانع کانکریتی و باز کردن کوچههای گفته است که در حکومت گذشته بسته بودند.
در گزارش آمده است که طالبان در منطقه شیرپور در مرکز شهر، موانع اطراف ساختمانهای محل زندگی "جنگ سالاران و مقامهای دولت پیشین را برداشته و نشانههای انفجار را از دیوارها از بین برده است.
این در حالی است که عامل اصلی گذاشتن موانع امنیتی و بستن کوچههای محل دفاتر دولتی و زندگی مقامهای پیشین تهدید گروه طالبان و حملههای انتحاری و انفجاری این گروه بود.
این گروه دهها حمله انتحاری و انفجاری در شهر کابل انجام داده که در کنار تلفات گسترده انسانی، خسارتهای هنگفتی نیز بر ساختمانها و زیرساختهای شهر برجا گذاشته است.
طالبان تنها چند روز پیش از سقوط حکومت قبلی، یک حمله انفجاری با استفاده از موتر بمبگذاری شده در منطقه شیرپور کابل انجام داد که باعث تخریب شماری زیاد از ساختمانهای مسکونی در این محل شد.
این روزنامه امریکایی همچنین نوشته است که طالبان بخاطر تخریب مجسمههای بامیان در دوره اول حاکمیت اش بد نام بوده است. اما میگوید که اکنون شهروندان افغانستان با اجرای پروژه ها و تغییر شهر از حاکمیت این گروه راضیاند.
این در حالی است که در یک و نیم سال گذشته که طالبان قدرت را در کابل قبضه کردهاند، فقر و بیکاری به اوجاش رسیده است و صدها هزار نفر مجبور شدهاند افغانستان را ترک کنند.
علاوه بر این، سختگیریهای طالبان بر آموزش و کار زنان باعث شده که افغانستان به زندان بزرگ برای زنان تبدیل شود و شمار زیاد از سازمانهای بینالمللی فعالیت شان را در این کشور متوقف کنند.
