همسر مرتضی بهبودی، خبرنگار افغان-فرانسوی در قید طالبان و گروهی از معترضان در سالروز تولد او، در مقابل سفارت افغانستان در پاریس تجمع کردند. الکساندرا مستواجا در توییتر خود نوشته که در این تجمع ۲۹ نفر در بیستونهمین سالروز تولد او ۲۹ شمع روشن کردند و ۲۹ بالون رنگین به دست گرفتند.
همسر آقای بهبودی افزوده: «مرتضی بهبودی در سالروز تولدش در میان [زندان] طالبان تنها بود. او به صورت غیرعادلانه بازداشت شده و آزادیاش به عنوان یک روزنامهنگار رد شده است.»
خانم مستواجا همچنین نوشته است: «در نزدیکترین جای به کابل در پاریس، ما در برابر سفارت افغانستان ایستادهایم. مرتضی را آزاد کنید.»
سفارت افغانستان در پاریس تحت کنترول گروه طالبان نیست و دیپلوماتهای این سفارت از طالبان فرمان نمیبرند.
فرانسه حکومت طالبان را به رسمیت نمیشناسد.
مرتضی بهبودی بیش از صد روز است که به دست طالبان در کابل بازداشت شده است. اخیراً گزارشگران بدون مرز با همکاری سه آوازخوان زن فرانسوی کنسرتی در پاریس به مناسبت صدمین روز بازداشت او برگزار کردند.
پس از بازداشت آقای بهبودی در ۱۷ جدی گذشته، نهادهای حامی روزنامهنگاران، فعالان حقوق بشر و آزادی بیان، به صورت گستردهای درخواست آزادی او را مطرح کردهاند.
آقای بهبودی تنها دو روز پس از ورودش به کابل، هنگام گرفتن اعتبارنامه خبرنگاریاش در وزارت خارجه طالبان، بازداشت شد و تا اکنون اطلاع چندانی از وضعیت او در دست نیست.
طالبان تا اکنون درباره بازداشت و دلیل بازداشت آقای بهبودی اظهار نظر نکردهاند.
خانم میرزایی در ۲۱ سالگی خلبان شد و در پروازهای تجاری میان شهرهای افغانستان و در پروازهای بینالمللی به ترکیه، اوزبیکستان و عربستان سعودی رفتوآمد میکرد.
به نوشته تورنتو استار، روزی که کابل به دست طالبان افتاد، او در میدان هوایی کابل بود و منتظر پروازش به مقصد کییف. خانم میرزایی به این نشریه کانادایی گفته: «وقتی وارد هواپیمایی شدم که قرار بود من به پرواز درآورم، دیدم که مردم هجوم آوردند، همه میخواستند وارد هواپیما شوند.»
احسانالله امیری، نویسنده مطلب افزوده که خانم میرزایی خانوادهاش را در کابل جا گذاشت و در یک پرواز تخلیه به عنوان مسافر به کییف رفت. مقامهای میدان هوایی کییف به او اجازه ورود ندادند؛ چون ویزای اوکراین نداشت. در پاسپورتش ویزای بلغاریا زده شده بود و از او خواستند که به بلغاریا برود.
خانم میرزایی خلبانی را در بلغاریا فرا گرفته بود و از زمان تحصیل ویزای این کشور را داشت. او پس از سپری کردن چندین آزمون خلبانی در ماه اسد پارسال در بلغاریا توانست که گواهینامه خلبانی اروپایی را بگیرد. حالا او در سراسر اروپا پرواز میکند.
محدثه میرزایی در سال ۱۳۹۴، وقتی تنها شانزده سال داشت، برای تحقق رویاهای کودکیاش، به یکی از پایگاههای نظامی تحت حمایت امریکا در افغانستان رفت تا درخواست آموزش خلبانی بدهد. یکی از فرماندهان ارتش افغانستان به او گفت: «تو خیلی جوانی. عضلات قوی نداری. نمیتوانی پرواز کنی و چرا درباره پرواز فکر میکنی؟ درباره چیز دیگری فکر کن.»
تورنتو استار در مقاله خود نوشته که رد درخواست محدثه نوجوان در جامعه مردسالار افغانستان جای تعجب نداشت. ولی وقتی یک سال بعد او به کانادا رفت، دریافت که در آن کشور خلبانی زنان امری عادی است.
به نوشته تورنتو استار، خانم میرزایی پس از تمام کردن درسش در مکتب، در فرودگاه بیلی بیشاپ تورنتو پرواز با یک هواپیمای سسنا ۱۷۲ را تمرین کرد، ولی آموزش خلبانی در کانادا گران بود و محدثه پول کافی نداشت. او با کار پارهوقت در برخی فروشگاههای زنجیرهای هزینه آموزش را پیدا میکرد.
خانم میرزایی وقتی در ۱۳۹۷ به افغانستان بازگشت، هنوز نیاز به آموزش بیشتر داشت تا خلبان شود. شرکت هواپیمایی خصوصی کامایر موافقت کرد که دوره آموزش هجدهماهه او را در فیلیپین حمایت کند. پس از آن او یک دوره سهماهه خلبانی بوئینگ ۷۳۷ را در بلغاریا سپری کرد.
به نوشته تورنتو استار، محدثه میرزایی نخستین پرواز تجاری خود را در ۳۰ اسد ۱۳۹۹ انجام داد. حالا که اشتغال زنان در افغانستان تحت کنترول طالبان ممنوع است، محدثه میرزایی در اروپا خلبانی میکند.
