آقای بایدن اخیرا در یک نشست خبری مدعی شد که شبکه القاعده در افغانستان نیست و امریکا از طالبان برای از بین بردن حضور این شبکه در این کشور کمک گرفته است.
لانگ وار ژورنال در این خصوص نوشته که برخلاف اظهارات آقای بایدن، گزارش ماه جون تیم نظارت بر تحریمهای سازمان ملل نشان میدهد که او «اشتباه» میکند.
طبق این گزارش، شبکه القاعده در حال حاضر در شش ولایت هلمند، زابل، ننگرهار، نورستان، بادغیس و کنر اعضای طالبان پاکستانی را آموزش میدهد.
همچنین براساس این گزارش، القاعده پناهگاههای امنی را در ولایتهای فراه، هلمند، هرات و کابل و همچنین یک مرکز عملیات رسانهای را در هرات مدیریت میکند.
لانگ وار ژورنال به استناد این گزارش کمیته نظارت بر تحریمهای سازمان ملل متحد نوشت که حضور جنگجویان القاعده در افغانستان را نمیتوان انکار کرد.
سازمان ملل در گزارش خود برآورد کرده است که دستکم ۴۰۰ «جنگجوی القاعده» در افغانستان به همراه دو هزار نفر از اعضای خانوادهشان در افغانستان حضور دارند.
لانگ وار ژورنال همچنین نوشته که که شماری از اعضای ارشد شبکه القاعده در حکومت طالبان کار میکنند. نشریه برای راستیآزمایی این موضوع نوشت که احسانالله بریال و محمدآقا حکیم والیهای طالبان در کاپیسا و نورستان و تاجمیر جواد معاون اداره استخبارات این گروه هر سه از جهادیهای معروفی هستند که به القاعده خدمت کردهاند.
این نشریه همچنین به نقل از گزارش سازمان ملل افزوده است که دیگر «اعضای القاعده در ساختارهای امنیتی و اداری طالبان منصوب شده و در نقشهای مشاورتی تعیین شدهاند».
برپایه اطلاعات لانگ وار ژورنال، بریال و جواد از رهبران کلیدی ائتلاف طالبان با القاعده و لشکر طیبه و دیگر گروههای تروریستی بودند که حملاتی را سازماندهی و هدایت میکردند.
این نشریه در نقد اظهارات آقای بایدن مبنی بر این که همکاری امریکا با طالبان مانع حضور شبکه القاعده در افغانستان شده، نوشت که القاعده بدون تایید و حمایت صریح طالبان قادر به ایجاد زیرساخت برای خود در افغانستان نیست و این امریکا نیست که از طالبان کمک می گیرد، بلکه القاعده است.