نصرت احمدیار، مترجم پیشین ارتش ایالات متحده در افغانستان، بر اثر تیراندازی در واشنگتن کشته شد. به گزارش فاکسنیوز، پولیس امریکا به هرکسی که بتواند اطلاعاتی ارائه دهد که منجر به دستگیری قاتل شود، ۲۵ هزار دالر جایزه تعیین کرده است.
این رسانه روز پنجشنبه (۱۵ سرطان) به نقل از پولیس امریکا نوشت: «نصرت احمدیار نیمهشب دوشنبه در حالی که بیهوش بود به شفاخانه منتقل شد، اما تلاش برای نجات جان او ناموفق بود.»
گفته شده که نصرت احمدیار پس از تسلط طالبان بر افغانستان در سال ۲۰۲۱، به امریکا منتقل شده بود. او ۳۱ ساله و پدر چهار فرزند بود.
فاکسنیوز نوشته است که این مترجم افغان، به عنوان راننده شرکت لیفت کار میکرد و در شب حادثه هم مشغول کار بود که کشته شد.
روزنامه امریکایی هیل نوشت در آستانه خروج ایالات متحده از افغانستان، بسیاریها امیدوار بودند که این آخرین ماموریت امریکا طی ۲۰ سال در این کشور خواهد بود، اما حالا این امید از بین رفته، زیرا افغانستان بار دیگر به کانون گرم تروریسم بدل شده است.
این روزنامه روز پنجشنبه (۱۵ سرطان) در مطلبی نوشت که افغانستان تحت کنترول طالبان، محل تجمع گروههای تروریستی برای آموزش، سازماندهی و حمله به سایر نقاط جهان است.
هیل نوشته است که گزارش اخیر کمیته نظارت بر تحریمهای سازمان ملل، ادعای حضور گروههای تروریستی در افغانستان را تایید میکند.
شورای امنیت در گزارش خود نوشته بود: «ارتباط بین طالبان و القاعده و تحریک طالبان پاکستان همچنان قوی و دارای همزیستی است. طیفی از گروههای تروریستی تحت حاکمیت طالبان آزادی مانور بیشتری دارند. آنها از این موضوع به خوبی استفاده میکنند و خطر تروریسم هم در افغانستان و هم در منطقه در حال افزایش است.»
نویسندگان مطلب روزنامه هیل که خود را «ناظران دیرینه افغانستان و سیاست امنیت بینالمللی» خواندهاند، نگرانی خود را درباره حضور گروههای تروریستی در افغانستان و واکنش غرب در این خصوص ابراز کردهاند.
در این مطلب آمده که یافتههای شورای امنیت ملل متحد، استدلالهای قبلی مقامات امریکایی مبنیبر اینکه ایالات متحده میتواند تهدیدات تروریستی را از راه دور و «در خارج از افق» مهار کند، به چالش میکشد.
این مطلب همچنین تاکید کرده که مذاکرات نه چندان محرمانه بین سازمان اطلاعات مرکزی امریکا (سیا) و طالبان، در سطوح مختلف «اشتباه» است. به گفته نویسندگان مطلب، این اقدام در نخست یک «هدف تکنیکی» را بر مشکل بزرگتر مبنیبر مشارکت امریکا با یک گروه تروریستی شناخته شده، در اولویت قرار میدهد. در مطلب آمده که علاوه بر این، «شئونیسم پشتونی طالبان» جذابیت داعش را برای اقوام دیگر افغانستان تقویت میکند و کاهش اقتصاد و نقض حقوق بشر علیه مقامات حکومت سابق که «مایل به پیوستن به داعش هستند» را افزایش میدهد.
این مطلب همچنین به انتقاد از آنهایی که خواستار تعامل با طالبان هستند پرداخته و نوشته باید با دقت در نظر داشت که چنین خواستی چه معنایی برای امنیت ملی امریکا دارد. در مطلب گفته شده که کسانی مدافع ایده تعامل با طالبان اند، منظورشان چه است: «آیا آنها میخواهند درها به روی یک رهبر طالبان گشوده شود که در مجمع عمومی ملل متحد حضور بیاید، زمینه مشروعیت آنها فراهم شود و نفرت زنستیزانه را بپراکند و فراخوان اقدام به خشونت دهد؟»
نویسندگان این مطلب هشدار دادهاند که تا چند سال آینده، نیروهای داخلی و خارجی جهادیست، مخاطبان ملیونی خود را به دست خواهند آورد. این مطلب گفته که گزارش شورای امنیت جابهجایی تروریستهای خارجی در افغانستان را مستند کرده است و از سویی هم، گروههایی در سرتاسر جهان طالبان را به عنوان یک الگو برای پیروزی از طریق «خلوص جهادی» میبینند: «کودکان مکتبی افغانستان اکنون برای آموزش [افکار] بنیادگرایانه و انتقامجویانه نامنویسی میکنند. دختران افغان مجبور به ترک آموزش و اشتغال شده و قبل از موعود، عروس و مادر میشوند.»
در مطلب پیشنهاد شده که از آنجا که اقدامات طالبان تهدیدی برای صلح و امنیت بینالمللی است، جامعه جهانی باید تحریمهای هدفمند تحت مدیریت سازمان ملل را تقویت کند.
نویسندگان این مطلب پیشنهاد کردهاند: «زمان آن فرا رسیده که به فهرست فعلی افراد تحت تحریم طالبان افزوده شود. قوانین ممنوعیت سفر را تشدید و دفتر طالبان در قطر را بسته شود و بستگان مقامات طالبان از خارج، از جمله دخترانشان که برای تحصیل رفتهاند، به افغانستان بازگردانده شوند.»
آنها همچنین خواستار لغو توافقنامه دوحه میان طالبان و امریکا شدهاند، زیرا به باور نویسندگان این مطلب، طالبان آشکاراً نشان دادهاند که پایبند به این توافقنامه نیستند.
در این مطلب همچنین آمده که نقض حقوق بشر توسط طالبان، نظیر کشتن زندانیان و مقامات دولتی سابق، شکنجه زنان و محرومیت آسیبپذیرترین اقشار از خدمات صحی و غذا، مصداق کاربرد رفتار تروریستی علیه شهروندان افغانستان است.
نویسندگان معتقدند که علاوه بر میزبانی از گروههایی تروریستی، دلایل دیگری هم هست که نمیتوان با طالبان به عنوان نماینده قانونی مردم افغانستان رفتار کرد.
این مطلب به سازمان ملل پیشنهاد کرده که زمینه گرد هم آمدن رهبران جهان با مدافعان حقوق بشر و نمایندهگان افغان در تبعید و داخل را برای گفتوگو فراهم کند. نویسندگان از افغانها نیز خواستهاند که هرچه زودتر بر اختلافها بین هم غلبه کنند.
صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل (یونیسف) اعلام کرد که دولت جاپان ۱۰ میلیون دالر برای حمایت از آموزش کودکان در افغانستان کمک کرده است. یونیسف پیشبینی کرده که با این بودجه زمینه ادامه آموزش ۷۱ هزار و ۵۰۰ کودک فراهم میشود.
اداره هماهنگکننده کمکهای بشردوستانه سازمان ملل روز جمعه (۱۶ سرطان) به نقل از یونیسف اعلام کرد که کمک مالی مالی توکیو از طریق اداره همکاری بینالمللی جاپان فراهم شده است.
یونیسف یادآوری کرده که ۶۰ درصد از دختران و ۴۶ درصد از پسران مکاتب ابتدایی از تحصیل بازماندهاند.
در خبرنامه آمده است که بسیاری از مکاتب افغانستان فاقد کلاس درس کافی، معلمان واجد شرایط، وسایل لازم و حتی مکانی هستند که کودکان بتوانند دستهای خود را بشویند.
فران اکیزا، نماینده یونیسف در افغانستان گفته: «میخواهیم هر کودکی را در مکتب ببینیم و دسترسی به آموزش باکیفیت را تسهیل کنیم.»
یونیسف ماه ثور ۱۴۰۲ اعلام کرد که ۲۱ هزار صنف آموزشی را در سراسر افغانستان برگزار میکند. این نهاد در همین بازه زمانی از برگزاری دوره آموزشی فشرده برای دختران در بامیان خبر داده بود.
اما منابع در ماه جوزا به افغانستان اینترنشنال گفتند که طالبان دستور داده موسسات خارجی همه فعالیت خود را در بخش آموزشی متوقف کنند.
پس از آن یونیسف هشدار داد که اگر سازمانهای غیردولتی بینالمللی دیگر اجازه فعالیت در بخش آموزش نداشته باشند، ممکن است بر صدها هزار دانشآموز تاثیر بگذارد.
دیمیتری پسکوف، سخنگوی کرملین میگوید شرکت طالبان در نشست بعدی سازمان همکاری شانگهای، تنها با رضایت همه کشورهای عضو امکانپذیر است. طالبان پیشتر از سازمان همکاری شانگهای خواست تا در نشست بعدی این سازمان در قزاقستان حضور داشته باشند.
خبرگزاری ریانوستی روسیه روز پنجشنبه ۱۵ سرطان گزارش داد که دیمیتری پسکوف گفته است در جریان آمادهسازی نشست بعدی سازمان همکاری شانگهای، درخواست طالبان هم بررسی خواهد شد.
او تاکید کرد که چنین تصمیماتی نیاز به اجماع تمام اعضای سازمان همکاری شانگهای دارد.
وزارت خارجه طالبان روز چهارشنبه (۱۴ سرطان) از اینکه به بیستوسومین نشست سران سازمان همکاری شانگهای دعوت نشده بودند انتقاد کرد.
بیستوسومین اجلاس سران کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای روز سهشنبه، ۱۳ سرطان به ریاست هند برگزار و در مورد افغانستان صحبت شد.
ولادیمیر پوتین در این نشست اعلام کرد که سازمان همکاری شانگهای بر افغانستان تمرکز میکند، چون وضعیت این کشور همچنان متشنج است.
وزارت خارجه طالبان در بیانیهای نبود نمایندگان خود در این نشست را مانعی در برابر هماهنگی همهجانبه برای جلوگیری از «ناامنی و منع قاچاق مواد مخدر، کمکرسانی بشردوستانه، تعمیل پروژههای زیربنایی، تسهیلات، همکاری و اطمینان دوجانبه برای اتصال اقتصادی منطقه» خواند.
بختیار حکیموف، نماینده رئیسجمهور روسیه در امور سازمان همکاری شانگهای روز چهارشنبه ۱۴ سرطان در یک نشست خبری گفت که طالبان به دلایل عینی به رسمیت شناخته نشده، بنابراین تماس با این گروه هرچند در موضوعات مختلف انجام میشود، اما «غیر رسمی» است.
سخنگوی طالبان با نشر تبلیغ یک مستند تلویزیونی درباره اختلافات غنی و عبدالله در توییتر نوشت که جهان از آنها «اینگونه حکومت همهشمول میخواهد.» او قبلا در دفاع از پشتون بودن بیشتر مقامات حکومت طالبان گفته بود که اکثریت مردم افغانستان پشتوناند.
تلویزیون ملی تحت کنترول طالبان به تازگی مستندی درباره اختلافات اشرف غنی، رئیسجمهور حکومت پیشین و عبدالله عبدالله، رئیس شورای عالی مصالحه ملی پیشین، برخوردهای فیزیکی برخی اعضای پارلمان در جریان بحث بر سر مسائل حساس و اعتراضات خیابانی شهروندان تهیه کرده است.
ذبیحالله مجاهد با نشر تریلر این مستند در صفحه توییترش نوشته است: «از ما هم اینگونه حکومت همه شمول میخواهند.»
ظاهرا اشاره سخنگوی طالبان به اختلافات آقای عبدالله و غنی بر سر نتایج انتخابات ریاست جمهوری و انجام مراسم تحلیف جداگانه از سوی آنهاست.
او در حالی به این نکته اشاره کرده است که اختلاف بر سر نتایج انتخابات و اختلاف شدید میان سیاستمداران در تمام نظامهای دموکراتیک در کشورهای دیگر امری پذیرفته شده است.
طالبان پس به قدرت رسیدن حکومت یکدست قومی و سیاسی تشکیل داده است که مقامات آن بر اطاعت بی چون و چرا از رهبر شان تاکید دارند.
یکی از دلایل عمده بهرسیمت شناخته نشدن حکومت طالبان همه شمول نبودن آن است.
«امارت اسلامی» طالبان متشکل از اعضای این گروه، به خصوص دو جریان اصلی گروه طالبان و شبکه حقانی است. در عین حال، اکثریت مقامهای اعضای کابینه آن به قوم پشتون تعلق دارند.
مجاهد حدود دو هفته پیش در گفتوگو با تلویزیون آمو، به تک قومی بودن حکومت این گروه اذعان کرد اما در توجیه آن گفته بود که مقامات حکومت این گروه به این دلیل «پشتون» است که «اکثریت» مردم افغانستان پشتون هستند.
در ۴۰ سال گذشته در افغانستان هیچگونه سرشماری و تعیین جمعیت قومی صورت نگرفته است. سیاستمداران مخالف طالبان و مقامات کشورهای غربی و منطقه از تشدید تنش های قومی و سیاسی به علت انحصار سیاسی و قومی طالبان ابراز نگرانی کرده اند.
گزارشگران بدون مرز روز پنجشنبه زمانسنجی را در پاریس نصب کرد که تعداد روزها، ساعتها و دقیقههای زندگی مرتضی بهبودی، خبرنگار افغان-فرانسوی در زندان طالبان را شماره میگیرد. این زمانسنج به مناسبت شش ماهگی حبس این خبرنگار نصب شده است.
مرتضی بهبودی، خبرنگار افغان-فرانسوی در هفتم فبروری، دو روز پس از ورود به کابل توسط طالبان بازداشت شد. طالبان تاکنون در مورد بازداشت بهبودی سکوت اختیار کرده، اما برخی از رسانهها گزارش دادهاند که استخبارات این گروه مرتضی را «به اتهام جاسوسی» بازداشت کرده است.
در مراسمی که برای رونمایی از این زمانسنج در پاریس برگزار شده بود، برخی از مقامات این شهر برای ابراز همبستگی با الکساندرا مستووایا، همسر مرتضی بهبودی حاضر شدند و از کمپین آزادی مرتضی بهبودی حمایت کردند.
آریل ویل، شهردار پاریس، ژان لوک رومرو میشل، معاون شهردار پاریس و کریستف دلور، دبیرکل خبرنگاران بدون مرز با سخنرانی در این مراسم خواهان گسترش کمپاین آزادی بهبودی شدند.
کریستف دلور، دبیرکل خبرنگاران بدون مرز در این مراسم گفت که کانالهای گفتوگو با طالبان را باز نگه میدارد. زیرا «این وضعیت پوچ بسیار طولانی شده است و اکنون زمان آزادی مرتضی است.»
مرتضی بهبودی کار خود را به عنوان عکاس خبری از ۱۶ سالگی در زادگاهش، افغانستان آغاز کرد و پس از ورود به فرانسه کار را با رسانههای این کشور ادامه داد.
پیش از این سازمان گزارشگران بدون مرز در همراهی با نمایندگان ۱۵ رسانه فرانسوی که مرتضی برای آنها کار کرده است، درخواستی مشترکی را برای آزادی این خبرنگار امضا کرده بودند.
