سازمان ملل کمبود بودجه را یکی از چالشهای اصلی رسیدگی به بحران انسانی در افغانستان خواند
دفتر هماهنگکننده کمکهای بشر دوستانه سازمان ملل در افغانستان (اوچا) میگوید کمبود بوجه از چالشهای اصلی فعالیت شرکای این سازمان در افغانستان است.
اوچا در توییتی نوشت که برای کمک به ۲۰ میلیون نیازمند در افغانستان به ۲.۲۶ میلیارد دالر نیاز دارد.
اوچا روز سهشنبه در توییتی نوشت: «آژانسهای کمکرسانی از کمککنندگان میخواهند تا منابع مالی مورد نیاز را برای ادامه عملیات امدادرسانی این نهادها در افغانستان فراهم کنند.»
این دفتر افزوده که شمار افراد نیازمند در افغانستان از حدود ده میلیون نفر در سال ۲۰۱۴ به بیش از ۲۸ میلیون در شروع سال ۲۰۲۳ رسیده است.
دفتر هماهنگکننده کمکهای بشر دوستانه سازمان ملل در افغانستان گفته این سازمان در نظر دارد از ماه جون تا دسامبر سال جاری میلادی به ۲۰ میلیون نفر کمک کند و برای این منظور به ۲.۲۶ میلیارد دالر نیاز دارد.
این سازمان در ماههای اخیر از کاهش کمکهای مالی و بشردوستانه به افغانستان هشدار داده است.
اوچا قبلا گفته بود که تنها پنج درصد از ۴.۶ میلیارد دالر درخواستی برای کمکهای بشردوستانه در سال ۲۰۲۳ به افغانستان را دریافت کرده است.
این دفتر تاکید کرده بود که افغانستان بزرگترین و شدیدترین بحران بشردوستانه جهان را تجربه میکند و با این وجود، کمترین میزان حمایت مالی در جهان را برای عملیات کمکرسانی دریافت کرده است.
در پی حمایت انس حقانی، برادر وزیر داخله طالبان، از توییتر در برابر شبکه تازهتاسیس تردز، برخی کاربران شبکههای اجتماعی میگویند عضو ارشد گروهی که در دو دهه گذشته خبرنگاران زیادی را در افغانستان کشت، حالا از آزادی بیان در توییتر احساس خوبی دارد.
جین فرگوسن، خبرنگار شبکه پیبیاس در واکنش به ستایش انس حقانی از توییتر گفته که آقای حقانی که جنگجویانش سالها خبرنگاران و خانوادههایشان را کشتند، اکنون درباره آزادی بیان توییتر احساس خوبی دارد.
توییت تازه انس حقانی درباره توییتر از دید بسیاری به معنی ورود او به دعوای ایلان ماسک و مارک زاکربرگ، مالکان توییتر و متا تفسیر شده است.
با وجود نقض شدید آزادی بیان در افغانستان تحت کنترل طالبان، این چهره شناخته شده شبکه حقانی روز دوشنبه در توییتی نوشت که تردز شرکت متا جای توییتر را نمی گیرد چون امتیاز توییتر "آزادی بیان" است.
در کنار واکنش خبرنگاران به اظهارات حقانی، علی میثم نظری، مسئول روابط خارجی جبهه مقاومت ملی افغانستان در توییتر نوشت که شاخه حقانی گروه طالبان که بهدلیل «قتلعام غیرنظامیان و ترور خبرنگاران» بدنام است، از توییتر به خاطر تعهدش به آزادی بیان ستایش کرده است.
آقای نظری گفته که عملکرد این گروه به دلیل ارتکاب جنایات جنگی، سرکوب حقوق و آزادیهای شهروندان افغانستان، به خصوص آزادی بیان، با این ارزشها در تضاد است.
او از ایلان ماسک خواسته مانع سواستفاده گروههای تروریستی از توییتر برای تهدید امنیت جهانی شود.
حمیرا قادری، استاد دانشگاه و از چهرههای برجسته مدافع حقوق بشر هم در توییتی به اظهارات انس حقانی واکنش نشان داده است.
خانم قادری با اشاره به بازداشت برادرش خالد قادری، نویسنده و خبرنگار در هرات نوشته است: «برادرم که یک خبرنگار است، در رژیم سرکوبگر شما صرفا بهدلیل ابراز نظرش به مدت یک سال زندانی شد.»
او به آقای حقانی گفته که «شرمآور» است شما درباره آزادی بیان اظهار نظر میکنید.
ناطق ملکزاده،خبرنگار دیگر افغان هم در توییترش نوشته است در حالی انس حقانی درباره «آزادی بیان» برای «ما» اظهار نظر میکند که استخبارات طالبان تحت کنترل برادرش سراجالدین حقانی در حال به بند کشیدن خبرنگارانی است که از سیاست رسانهای این گروه سرپیچی میکنند.
او اظهارات حقانی را «گواهی هولناک» از ریاکاری این گروه خوانده که سعی در پوشاندن «ظلم» خود دارد.
آزادی بیان در افغانستان
توییتر از شبکههای مورد علاقه مقامات طالبان و طرفداران این گروه است. پژوهشگران چهار دانشگاه معتبر امریکا و کانادا در یک تحقیق مشترک در سال ۲۰۲۲ دریافتند که طالبان از توییتر و دیگر شبکههای اجتماعی چون سلاحی برای تسلط بر افغانستان استفاده کردهاند.
این پژوهشگران نحوه استفاده و تاثیرگذاری حسابهای طالبان در شبکههای اجتماعی از اول اپریل تا ۱۶ سپتمبر ۲۰۲۱ را بررسی کردند.
در این تحقیق آمده است که طالبان در استفاده از توییتر، موفقتر از ۱۸سازمان خبری اصلی افغانستان عمل کردند.
انس حقانی، برادر وزیر داخله طالبان درحالی از آزادی بیان در توییتر به خوبی یاد میکند که پس از حاکمیت طالبان، حدود "۶۰ درصد" رسانهها در این کشور مسدود شده است و استخبارات این گروه منتقدان را به زندان میاندازد و شکنجه میکند.
مرکز خبرنگاران افغانستان در پایان سال ۲۰۲۲ با انتشار گزارشی گفته بود که پس از تسلط طالبان در افغانستان، وضعیت آزادی رسانهها و خبرنگاران در افغانستان به شدت رو به وخامت گذاشته است.
این نهاد از افزایش دو و نیم برابر نقض آزادی رسانهها و خبرنگاران در سال ۲۰۲۲ نیز خبر داد.
در پی آتش زدن قرآن در استکهلم، طالبان صبح سهشنبه اعلام کرد تا زمانی که دولت سویدن از مسلمانان معذرت نخواهد، تمامی فعالیتهای آن کشور در افغانستان متوقف خواهد بود. این گروه از سایر کشورهای اسلامی نیز خواسته است در تعامل خود با سویدن تجدید نظر کنند.
در اعلامیه طالبان آمده است که با اجازه دولت سویدن، قرآن در آن کشور سوزانده شد و به عقیده مسلمانان توهین شد.
این گروه گفته تا زمانی که سویدن از «عمل شوم» خود از مسلمانان طلب بخشش نکند، «امارت اسلامی» به سویدن «دستور» میدهد تمامی فعالیتهای خود در افغانستان را متوقف کند. طالبان اقدام به آتش زدن قرآن با مجوز دولت سویدن را «شرمآور» خوانده است.
هزاران نفر در افغانستان در اعتراض به سوزاندن قرآن در سویدن اعتراض کردند
واکنش سویدن به سوزاندن قرآن
پس از بالا گرفتن اعتراضات در کشورهای اسلامی، دولت سویدن آتش زدن قرآن در این کشور را «اسلام ستیزانه» خواند و آن را محکوم کرد.
وزارت خارجه سویدن در بیانیهای گفت: «سوزاندن قرآن و هر متن مقدس دیگر توهینآمیز و بیاحترامی و اقدامی آشکارا تحریکآمیز است. ابراز نژادپرستی و بیگانههراسی و عدم تساهل و مدارا هیچ جایگاهی در سوئد و اروپا ندارد.»
این در حالی است، فردی که قرآن را آتش زد از پولیس سویدن مجوز گرفته بود، اما سوزاندن قرآن در نزدیکی یک مسجد باعث شد پولیس با این تصور که ممکن است این اقدام برای یک گروه قومی تشویش ایجاد کند، تحقیق در این باره را آغاز کرد.
بیانیه وزارت خارجه سویدن پس از نشست ویژه و صدور بیانیه سازمان همکاری کشورهای اسلامی منتشر شد.
پس از اعتراض به آتش زدن قرآن در بیرون مسجد مرکزی استکهم، پولیس وارد عمل شد
عراق، کویت، امارات متحده عربی و مراکش سفیر سویدن را در اعتراض فراخواندند و جمهوری اسلامی ا یران اعزام سفیر به استکهلم را متوقف کرد. طالبان در افغانستان نیز پیش از این به صدور بیانیهای در محکوم کردن سوزاندن قرآن در سویدن اکتفا کرده بود.
۵۷ کشور عضو سازمان همکاری کشورهای اسلامی یکشنبه در نشستی اضطراری در جده عربستان که نماینده ایران نیز در آن حاضر بود، خواستار اقدامات جمعی برای جلوگیری از تکرار سوزاندن قرآن در آینده شدند.
وزیر خارجه حکومت پیشین افغانستان دوشنبه تصمیم طالبان و «فشار پاکستان بر آنها برای انتقال گروههای تروریستی کشورهای مختلف به مناطق مختلف افغانستان» را محکوم کرد.
اتمر حضور طالبان پاکستانی در افغانستان را تهدیدی برای امنیت ملی و منطقه دانست.
حنیف اتمر در صفحه توییتر اش شام دوشنبه، ۱۹ سرطان، در واکنش به اظهارات اخیر ذبیحالله مجاهد و نماینده پاکستان در افغانستان که از انتقال طالبان پاکستانی در افغانستان استقبال کرده بود، نوشت که «هر تلاشی برای تحمیل عاملان خشونت و خونریزی در دو سوی خط دیورند از سوی هرکسی رد خواهد شد.»
او افزود: «طالبان باید درک کنند که آوردن هر تروریستی و محروم کردن مردم ما از زمین و دارایی آنها بدون روند قانونی منجر به صلح و ثبات در افغانستان و منطقه نخواهد شد.»
آقای اتمر خطاب به رهبران پاکستان نوشته است که جابهجایی نیروها مشکل تروریسم را حل نخواهد کرد.
آصف درانی، نماینده پاکستان برای افغانستان روز یکشنبه از طرح طالبان برای انتقال طالبان پاکستانی به شمال افغانستان استقبال کرد. او گفت که طالبان گامهای اولیه را برای رفع نگرانیهای امنیتی اسلام آباد برداشته است اما هنوز در مورد تاثیر این طرح مطمین نیستند.
او با لحنی محتاطانه گفت که «قضاوت در باره نتیجه این برنامه زودهنگام است.»
اتمر در این مورد گفت که راهحل پایان تروریسم را «عدم حمایت دولتی از تروریسم، حکومت مشروع، حمایت و تامین حقوق و آزادیهای اساسی مردم در پاکستان و افغانستان» گفته است.
افزون بر آن، آقای اتمر هشدار داده که جابهجایی «شبکههای ترور» در افغانستان توسط کشورهای منطقه، «نوید خوبی برای آنها» نخواهد داشت.
وزیر خارجه حکومت پیشین افغانستان با اشاره تلویحی به طالبان گفته است که برای بازگرداندن «صلح و حکومت مشروع در افغانستان» در کنار مردم بایستید.
تصمیم طالبان برای انتقال طالبان پاکستانی به شمال افغانستان انتقادهایی را برانگیخته است. علی احمد جلالی، وزیر داخله پیشین افغانستان در برنامه «میدان» افغانستان اینترنشنال گفت اگر طالبان پاکستانی بخواهند به حملات خود در پاکستان ادامه دهند، آنها از شمال افغانستان نیز میتوانند وارد خاک پاکستان شوند.
او در مورد تصمیم طالبان برای جلوگیری از اقدامات شبه نظامیان پاکستانی ابراز تردید کرد.
انس حقانی، برادر سراج حقانی وارد دعوای ایلان ماسک و مارک زاکربرگ شد.
برغم نقض شدید آزادی بیان در افغانستان، این مقام طالبان دوشنبه در توییتر نوشت متا که به تازگی تردز را ارائه کرده جای توییتر را نمی گیرد چون امتیاز توییتر "آزادی بیان" است.
انس نوشت که «سیاستهای توییتر برخلاف متا، مبتنی بر تحمل است.» او بدون نام از بردن از تردز، رقیب توییتر، پیشبینی کرد که «هیچ پلاتفورم دیگر جای آن را نخواهد گرفت.»
توییتر از شبکههای مورد علاقه مقامات طالبان و طرفداران این گروه است. پژوهشگران ۴ دانشگاه معتبر امریکا و کانادا در یک تحقیق مشترک در سال ۲۰۲۲ دریافتند که طالبان از توییتر و دیگر شبکههای اجتماعی چون سلاحی برای تسلط بر افغانستان استفاده کردهاند.
این پژوهشگران نحوه استفاده و تاثیرگذاری حسابهای طالبان در شبکههای اجتماعی از اول اپریل تا ۱۶ سپتمبر ۲۰۲۱ را بررسی کردند.
در این تحقیق آمده است که طالبان در استفاده از توییتر، موفقتر از ۱۸سازمان خبری اصلی افغانستان عمل کردند.
برادر وزیر داخله طالبان درحالی از آزادی بیان در توییتر به خوبی یاد میکند که پس از حاکمیت طالبان، حدود "۶۰ درصد" رسانهها در این کشور مسدود شده است و استخبارات این گروه منتقدان را به زندان میاندازد و شکنجه میکند.
مرکز خبرنگاران افغانستان در پایان سال ۲۰۲۲ با انتشار گزارشی گفته بود که پس از تسلط طالبان در افغانستان، وضعیت آزادی رسانهها و خبرنگاران در افغانستان به شدت رو به وخامت گذاشته است.
این نهاد از افزایش دو و نیم برابر نقض آزادی رسانهها و خبرنگاران در سال ۲۰۲۲ نیز خبر داد.
این مرکز همچنان دستکم ۲۶۰ رویداد نقض آزادی رسانهها و خبرنگاران شامل تهدید، بازداشت و برخورد خشونتآمیز را ثبت کرده است. این نهاد میگوید این رقم در مقایسه با سال ۲۰۲۱، حدود ۱۳۸ درصد افزایش داشته است.
این مرکز تاکید کرده است که با تسلط دوباره طالبان دستاوردهای دو دهه گذشته آزادی بیان در افغانستان به سرعت در حال محو شدن است.
جان ساپکو، بازرس ویژه امریکا برای بازسازی افغانستان از فساد در افغانستان به عنوان "بزرگترین چالش" ماموریت امریکا یاد کرد و گفت که «ما نه تنها پول زیادی از دست دادیم، بلکه به فساد نیز کمک کردیم.»
او از نظارت ضعیف بر کمکهای خارجی نیز انتقاد کرد.
آقای ساپکو روز دوشنبه، ۱۹ سرطان، در انستیتوت خدمات متحد سلطنتی بریتانیا، ضمن اشاره به انتقال پول "هنگفت" به افغانستان گفت که امریکا جدول زمانی "غیر واقعی" برای موفقیت در افغانستان ارائه کرد.
او با نقد رویکرد "غیر واقع بینانه" امریکا در افغانستان گفت که افغانستان یک کشور بسیار فقیر است که به یکباره پول هنگفتی به آن سرازیر شد و نظارت اندکی بر آن وجود داشت.
او همچنان "عدم هماهنگی بین نهادهای بین المللی در افغانستان" را به عنوان یک مسئله دیگر یاد کرد.
آقای ساپکو گفت: "ما بیش از ۵۰ کشور و سازمان بین المللی در افغانستان داشتیم که فعالیت می کردند، اما هماهنگی بین امریکا و کشورهای دیگر بسیار دشوار بود."
او می گوید که هر دولت و نهاد دارای "اختیارات نظارتی خاص" خود بود و سازمانهای نظارتی و حسابدهی مخصوص به خود را داشت.
او بی اطلاعی حکومتها و سازمانهای بین المللی از فعالیتهای همدیگر در افغانستان را "مشکل جدی" عنوان کرد و گفت: "ما و متحدان ما نمیدانستیم که چه میکنند و پیمان کاران آنها کیستند."
سربازرس کمکهای امریکا به افغانستان گفت که "زمان بندی کوتاه" و "میل به نمایش پیروزی" توسط امریکا در افغانستان را از مشکلات دیگر این کشور یاد کرد.
او افزود: "واقعا نمی خواستیم ارزیابی صادقانهای از آنچه در حال وقوع است داشته باشیم"