در پیام آقای تمنا آمده است که پدرش «عمری را با کتاب و کتابخوانی زیستند و دمی هم از آموختن دور نشدند، امروز دور از کشورشان به جاودانگی پیوستند.»
شماری از چهرههای سیاسی و فرهنگی نیز در گرامیداشت از کارنامه ادبی و درگذشت او پیامهایی در شبکههای اجتماعی نوشتند.
رنگین دادفر سپنتا، مشاور امنیت ملی سابق افغانستان در توییتی نوشت: «جامعه فرهنگی افغانستان یکی دیگر از فرزانگان خود را از دست داد. عبدالکریم تمنا فرهیخته و شاعری که عمری در خدمت به ادب و مردم افغانستان گذشتاند و تا آخرین نفس در درد جانسوز میهن سوخت، در غربت درگذشت.»
عبدالغفور آرزو، شاعر و نویسنده نیز در پیام فیسبوکی نوشت: «مظهر وارستگی و دانایی، فضل و فضیلت استاد عبدالکریم تمنا، جان به جهانآفرین سپردند.»
براساس زندگینامهای که در وبسایت عبدالکریم تمنا منتشر شده او در سال ۱۳۱۹ خورشیدی در روستای سروستان واقع در جنوب هرات متولد شده است.
آقای تمنا در کودکی پدر و مادرش را از دست داد و در سالهای نوجوانی به کارهایی مانند حسابداری پرداخت.
او مدت ۱۴ سال مسئول کتابخانه عامه هرات بود و همچنین در لویه جرگه تشکیل قانون اساسی در زمان داود خان بهعنوان وکیل از ولسوالی گلران هرات شرکت کرد.
در اواخر حکومت داود خان، مدتی را بنا به خواهش والی وقت هرات به عنوان ولسوال ولسوالی زنده جان (فوشنج) ایفای وظیفه کرد.
عبدالکریم تمنا از سال ۱۳۵۸ با حمله اتحاد شوروی به افغانستان به ایران رفت و تا زمان مرگش در آنجا به سر برد.
مجموعۀ سرودههای این شاع برجسته هرات به نام «پیوند عمر» در سال ۱۳۹۵ به چاپ رسید.
در سال ۱۳۹۹ نیز موسسه پژوهشی بایسنغر «ارجنامه» او را که شامل مقالات ادبی این شاعراست به نشر رساند.