او در گفتوگو با استیف کول، خبرنگار نامدار این هفتهنامه گفت: «ما نمیتوانیم دست روی دست بگذاریم. اگر ما طرفدار خشونت و جنگ[با طالبان] نیستیم و در عینحال از نظر سیاسی نیز هیچ کاری نمیکنیم، این به معنای پذیرش وضعیت کنونی کشور و طالبان است.»
وزیر خارجه حکومت کرزی با انتقاد از مذاکرات امریکا با طالبان در دوحه گفت که این روند چیزی جز «به رسمیت شناختن بالقوه طالبان به عنوان حکومت آینده افغانستان نبود.»
با اینحال، او همانند بسیاری از سیاستمداران مخالف طالبان در خارج از کشور گفت که جنگ با طالبان راه حل نیست.
به دنبال اظهارات زلمی خلیلزاد در گفتوگو با افغانستان اینترنشنال، سیاستمداران سرشناس افغان واکنشهای تندی به گفتههای او نشان دادهاند. نماینده امریکا از سیاستمداران افغان خواست که به کشور برگردند و منتظر حمایت ایالات متحده و کشورهای دیگر برای رسیدن به قدرت نباشند.
نیویارکر متن مصاحبه استیف کول با سفیر افغانستان در بریتانیا را روز یکشنبه در وبسایت خود منتشر کرده است. کول علاوه بر زلمی رسول، با دیگر سیاستمداران افغان نیز مصاحبه کرده که برخی از آنان ابراز امیدواری کردند که «ملل متحد، امریکا یا اروپا مردم[نیروهای سیاسی] را گردهم بیاورند.»
استیف کول به نقل تام وست، نماینده امریکا برای افغانستان آورده است که کشورهای جهان از بازیگران سیاسی افغان تا زمانی که متحد نشوند، حمایت نخواهند کرد.
کول به نقل از وست نوشت: «پیام من به بازیگران سیاسی افغان همواره این بوده است که نخست متحد و هماهنگ شوند، سپس از جامعه بین المللی کمک بخواهند.»
وزیر خارجه پیشین افغانستان به نیویارکر گفت که به رغم تعامل نمایندگان امریکا و بریتانیا با طالبان، او و دیگر دیپلوماتهای حکومت پیشین بیشتر از گذشته به نشستهای رسمی دعوت میشوند.
سفیر افغانستان گفت که سفارت های خارجی او را به ضیافتها یا دیدار با مهمانان سرشناس خود دعوت میکنند. او به نیویارکر گفت: «معمولاً به آنجا می روم، ساعتی را میگذرانم تا فقط نشان دهم که افغانستان هنوز هم است.»
رسول برخلاف سیاستمداران سرشناسی که این روزها تقصیر بازگشت طالبان به قدرت را به گردن امریکاییها میاندازند، صراحتا میگوید که شکست دولت پیشین «اشتباه ما بود.»
رسول در این باره گفت: «ما نتوانستیم پایههای دموکراسی را قوی کنیم. نهادها در افغانستان دموکراسی را تخریب کردند... فساد نقش کلیدی را بازی کرد.»
او افزود: «ما باور داشتیم که [کشورهای جهان] برای مدت زیادی در اینجا میمانند و به ما پول میدهند. واقعاً معجزه بود که این کشورها برای ۲۰ سال به افغانستان باور داشتند.»
