سازمان ملل متحد میگوید تقریبا ۷۰۰ میلیون نفر در جهان در فقر شدید زندگی میکنند. این سازمان به مناسبت روز جهانی ریشهکنی فقر (۱۷ اکتبر) خواستار دسترسی همگانی به کار مناسب و حمایت اجتماعی به عنوان ابزاری برای حفظ کرامت انسانی برای همه شده است.
سازمان ملل روز سهشنبه در گزارشی اعلام کرد بسیاری کسانی که در فقر شدید زندگی میکنند، در اقتصاد غیررسمی کار میکنند و با شرایط سخت و خطرناکی روبرو هستند. به گفته این سازمان، علیرغم ساعات طولانی کار، این افراد قادر به کسب درآمد کافی برای مخارج خود و خانواده نیستند.
سازمان بینالمللی کار (ILO) تخمین میزند که تقریباً دو سوم جمعیت شاغل جهان، یعنی بیش از دو میلیارد نفر، کارگران غیررسمی هستند.
حمایت اجتماعی
طبق گزارش سازمان ملل، در سال ۲۰۲۰، تنها ۴۶.۹ درصد از جمعیت جهان تحت پوشش حداقل مزیت حمایتهای اجتماعی قرار گرفتند اما بیش از نیمی از جمعیت جهان از پوشش این برنامهها بیرون ماندند.
هرچند شرایط کار غیررسمی عمدتا در امریکای لاتین و افریقا ذکر شده، کار غیررسمی در کشورهای با درآمد بالا به ویژه در میان کارگران حاشیه نشین و فاقد مدرک نیز وجود دارد. در همان حال، حتی کسانی که به حمایت اجتماعی دسترسی دارند اغلب از انگ و کنترل ناشی از آن رنج میبرند.
علاوه براین، افرادی که مستقیماً تحت تأثیر فقر شدید قرار می گیرند با تبعیض مواجه میشوند و بهدلیل وضعیت اجتماعی-اقتصادی، سطوح پایین تحصیلات و همچنین ننگ ناشی از فقیر بودن، قادر به دستیابی به کار مناسب نیستند.
صندوق کودکان سازمان ملل، یونیسف تخمین میزند که در کشورهای کمتوسعهیافته، از هر چهار کودک (سنین ۵ تا ۱۷ سال) بیش از یک نفر درگیر کارهایی است که برای سلامتی و رشد آنها مضر است.
تبعیض در میان زنان نیز وجود دارد که طبق گزارش سازمان بینالمللی کار ۵۸ درصد از نیروی کار غیررسمی را تشکیل میدهند.
در این میان، افغانستان تحت کنترول طالبان یکی از فقیرترین کشورهای جهان است که مردم آن با توجه به شرایط که طالبان تحمیل کرده، به سرعت به سمت فقیرتر شدن حرکت میکنند.
با محدودیتهای شدیدی که طالبان برکار و فعالیت زنان وضع کردهاند، تقریبا نیمی از نیروی کار افغانستان خانه نشین شدهاند. این در حالی است که بیشتر خانوادهها عملا به درآمد حاصل از کار زنان خانواده وابستهاند.
سابقه برگزاری روز جهانی مبارزه با فقر به سال ۱۹۸۷ و گردهمایی گسترده در میدان حقوق و آزادی بشر در میدان تروکادرو، پاریس، باز میگردد که محل امضای اعلامیه جهانی حقوق بشر در سال ۱۹۴۸ بود.
بهدنبال این گردهمایی که به یاد قربانیان فقر، گرسنگی، خشونت و ارعاب صورت گرفت، مجمع عمومی سازمان ملل با تصویب قطعنامهای در سال ۱۹۹۳ روز ۱۷ اکتبر را به عنوان روز جهانی ریشه کنی فقر به رسمیت شناخت.
