میانگین سنی تیم ملی کریکت افغانستان در جام جهانی ٢٤.٥ سال است. هیچ کس از این تیم جوان انتظار چنین نتایج درخشان را نداشت؛ اما ملیپوشان افغان بهترین دوره خود را در جام جهانی ثبت کردند. پس از هر پیروزی افغانستان، «عرفان پتان» چهره مشهور کریکت هند رقصید، آیا او فردا باز هم میرقصد؟
تیم افغانستان در بهترین دوران حضورش در جام جهانی قرار دارد. در آن طرف پر افتخارترین تیم تاریخ با پنج قهرمانی جام جهانی است.
استرالیا تیم با تجربه و پختهای است. این تیم با وجودی که جام جهانی ٢٠٢٣ را خوب شروع نکرد و در دو بازی اول مغلوب هندوستان و افریقای جنوبی شد؛ اما پنج بازی بعدی خود را پشت سر هم برد و تیمهای سریلانکا، پاکستان، هالند، نیوزیلند و انگلستان به کانگوروهای زردپوش باختند.
افغانستان نیز رقابتهای جام جهانی را بد شروع کرد و دو بازی اولش را به بنگلادیش و هندوستان واگذار کرد؛ ولی در بازی سوم، انگلستان قهرمان دوره گذشته این رقابتها را شکست داد. در مسابقه چهارم به نیوزیلند باخت؛ اما بعد از آن در سه مسابقه بعدیاش پشت سرهم پیروز شد و تیمهای پاکستان، سریلانکا و هالند، چارهای جز شکست مقابل ببرهای آبی نداشتند.
افغانستان با هشت امتیاز از هفت مسابقه در جدول ردهبندی جام جهانی ششم است و استرالیا نیز با ده امتیاز در رده سوم ایستاده است.
برخی وقتها حاشیهها در ورزش، مهمتر از نتایج آن مورد توجه قرار میگیرند. وقتی افغانستان پاکستان را شکست داد، رقص عرفان پتان چهره مشهور کریکت هندوستان علنی شد و او در خود ورزشگاه محل برگزاری مسابقه با راشد خان آرمان رقصید.
بعد از آن، رقص عرفان پتان ادامه پیدا کرد و او در هر کجا که بود پس از پیروزیهای افغانستان رقصید. رقصی که بسیار مورد توجه قرار گرفت. حتا در پاکستان رسانهها به آن پرداختند و تعدادی اعلام کردند که در صورت باخت افغانستان، آنان نیز از خوشحالی میرقصند.
مسابقه فردا برای هر دو تیم بسیار مهم است؛ چون هر کدام که ببرند، راه شان را برای صعود به نیمهنهایی هموار میکنند.
استرالیا در بازی فردا احتمالا میچل مارش و گلن ماکسول را در ترکیب خود دارد؛ اما در مورد آمادگی استیون اسمیت شک و تردیدهایی وجود دارد.
راشد خان آرمان توپانداز مشهور افغانستان با وجودی که هنوز در بهترین فرم خودش در جام جهانی ظاهر نشده است؛ اما حضور او در زمین با توجه به شناختی که از بازیکنان حریف دارد و سالها در لیگ بیگبش بازی کرده است، میتواند فشار زیادی را به تیم استرالیا وارد کند. خصوصیت راشد خان این است که اگر از حریف ویکت نگیرد، امتیاز هم به تیم مقابل واگذار نمیکند.
با وجودی که یک مسأله در این بازی به سود استرالیا است و آن این است که زمین بازی ممکن است مثل میدانهای چینای و دهلی برای اسپنرها مناسب نباشد؛ اما کارشناسان کریکت معتقدند که توپاندازان افغانستان، به خصوص اسپینرها میتوانند چالش بزرگی برای استرالیا باشند.
بازیکنانی مثل راشد خان، محمد نبی، مجیب الرحمن و نور احمد (اگر در بازی باشد) توان و قدرت این را دارند که در هر زمینی حریف خود را مات و مبهوت کنند.
توپاندازانی که نشان دادهاند آرامش و تجربه لازم را برای سوق دادن افغانستان به سمت پیروزی را دارند.
تا چند سال پیش و در بخش توپاندازی، راشد خان خطرناکترین سلاح افغانستان مقابل حریفان بود؛ اما حالا تعداد این اسلحهها و خطرها بیشتر شده است و حتا نور احمد لکنوال با ١٨ سال سن میدرخشد.
تیم افغانستان با وجودی که میانگین سنیاش ٢٤.٥ سال و جوان است؛ اما این تیم زیر نظر جاناتان تروت، با تجربه نشان داده است.
در طرف دیگر، میانگین سنی استرالیا ٣١.٤ سال است. مساله که نشان میدهد، تیم افغانستان از نیروی جوانی بیشتری برخوردار است. فردا در واقع جنگ تجربه و شور جوانی نیز هست.
بهترین وضعیت برای یک تیم ورزشی این است که تیم در عین جوانی، با تجربه باشد. اصطلاح مشهوری در ورزش است که میگویند، این گونه تیمها باید با قلب داغ و مغز سرد وارد زمین شوند.
مساله دیگر این است که بازیکنان افغانستان با وجود سن کم، با تجربه هستند و تعدادی آنها مثل راشد خان با ٢٥ سال سن، مجیب الرحمن با ٢٢ سال و... سالها در سطح اول و لیگهای معتبر کریکت دنیا حضور دارند.
زمانی بود که بازی با افغانستان برای استرالیا هیچ ترسی نداشت؛ اما حالا اینطوری نیست. حالا هیچ کسی تنها برای استرالیا شانس پیروزی قایل نیست و افغانستان نیز شانس دارد.
افغانستان در بخش توپزنی نیز بهتر از هر زمان دیگر ظاهر شده است و توازن قوا در بین توپاندازان و توپزنان تا اندازهای ایجاد شده است.
بازیکنانی مثل رحمت شاه، حشمت الله شهیدی، رحمان الله گربز، عظمت الله عمرزی، ابراهیم زدران، نجیب الله زدران، اکرام علیخیل و حتا محمد نبی، نشان دادهاند که میتوانند ایستادگی لازم را روی ویکتهای شان داشته باشند.
در بخش توپزنی تمرکز کارشناسان روی چند بازیکن بیشتر از دیگران است. بازیکنانی مثل حشمت الله شهیدی و رحمت شاه از افغانستان و دیوید وارنر با مارنس لابوشن از استرالیا.
در بخش توپاندازان نیز راشد خان با مجیب الرحمن از افغانستان در مرکز توجه هستند. از آن طرف نیز آدام زامپا و جاش هازلوود میتوانند خطرناک باشند.
در سه بازی که این دو تیم در سالهای ٢٠١٢، ٢٠١٥ و ٢٠١٩ با یکدیگر روبهرو شدهاند، دست استرالیا بالا بوده است. این تیم هر سه بازی را از افغانستان برده؛ اما این بار افغانستان تیم دیگری است و میتواند به اندام هر تیمی لرزه بیندازد.
این بازی برای بازیکنان افغانستان انگیزههای دیگری نیز خلق کرده و آن این است که استرالیا در نوامبر ٢٠٢١ بازیاش را با افغانستان به دلایل مسائل حقوقبشر لغو کرد که بازیکنان افغانستان نیز به این مساله واکنش نشان دادند. مسأله که هنوز در یاد بازیکنان مانده است.
افغانستان اگر فردا استرالیا را شکست دهد، ده امتیازی میشود و به جمع چهار تیم برتر راه مییابد. الان در جدول ردهبندی سه تیم هشت امتیازی هستند. افغانستان، نیوزیلند و پاکستان هر سه هشت امتیازی و شانس حضور در نیمهنهایی را دارند.
تفاوت این است که افغانستان هفت بازی کرده و نیوزیلند با پاکستان هشت مسابقه انجام دادهاند. در واقع افغانستان دو شانس برای راهیابی به نیمهنهایی دارد و نیوزیلند با پاکستان فقط یک شانس؛ چون هر تیم ٩ بازی در جام جهانی دارد.
حضور هندوستان و افریقای جنوبی در نیمهنهایی قطعی است و از بین چهار تیم افغانستان، پاکستان، نیوزیلند و استرالیا دو تیم دیگر به جمع چهار تیم پایانی راه مییابند.
هنوز هیچ چیزی مشخص نیست؛ اما ممکن است افغانستان حتا با بردن یک مسابقه از دو بازی آیندهاش نیز بتواند به نیمهنهایی صعود کند؛ ولی حریفان افغانستان نسبت به حریفان تیمهای دیگر قویتر هستند.
افغانستان باید با استرالیا و افریقای جنوبی بازی کند. نیوزیلند با سریلانکا و پاکستان نیز با انگلستان.
از بین چهار تیم استرالیا، افغانستان، پاکستان و نیوزیلند که برای رسیدن نیمهنهایی میجنگند، مسیر افغانستان سختتر از دیگران است.
به هر حال، سؤال اساسی این است که آیا افغانستان در مسیر قهرمانی جام جهانی کریکت قرار دارد؟
زرغونه نوری امروز در مصاحبه با افغانستان اینترنشنال گفت: «متاسفانه شرایطی در افغانستان وجود دارد که هیچ دختری نمیتواند در مسابقات ورزشی شرکت کند و من چهار ماه است که تمریناتم را در پاکستان ادامه میدهم و با هزینه شخصی در این مسابقات شرکت کردم.»
امید سهاک دیگر تکواندوکار افغانستان بود که روز گذشته در مسابقات تکواندوی آزاد پاکستان به مدال نقره دست یافت. این ورزشکار در چهار مسابقه مقابل حریفانش پیروز شد.
او در مورد برنامههای آینده تیم ملی تکواندوی افغانستان به افغانستان اینترنشنال گفت: «اگر بودجه و زمینه فراهم شود، یک یا دو ماه دیگر مسابقات تکواندوی فجر در ایران و بعد از آن یک دوره مسابقات در تایلند است که امیدوارم بتوانیم در این رقابتها شرکت کنیم.»
حکمت الله زین نیز روز گذشته پس از شکست دو حریف پاکستانی و ورزشکار قزاقستانی خود به مدال نقره رسید.
زین معتقد است که تکواندو ورزش لحظهها است و یک ورزشکار در اندکترین غفلت ممکن است مغلوب شود.
او افزود: «ما تمرینهای منظم داریم و به این خاطر از فدراسیون و کادر فنی تشکر میکنم که سعی میکنند برای تیم ملی برنامه منظم داشته باشند و امیدوارم که در آینده بتوانیم دستاوردهای بهتر داشته باشیم.»
علی اکبر امیری، امروز در اسلام آباد پاکستان خوش درخشید و مدال طلا به گردن آویخت. پس از تکواندوکار افغانستان ورزشکاران کویت و مصر سوم شدند و حمزه از پاکستان دوم شد.
علی اکبر امیری، پس از کسب مقام قهرمانی و نواخته شدن سرود ملی افغانستان، در گفتوگو با افغانستان اینترنشنال در محل برگزاری مسابقات شرکت کرد و گفت: «تیم افغانستان باید در رقابتهای کسب سهمیه المپیک شرکت کند. مسابقاتی که در چین برگزار میشود. ما برنامه داریم که با تمرینات منظم، سطح خود را ارتقاء دهیم تا در مسابقات کسب سهمیه المپیک وضعیت بهتری داشته باشیم.»
امیری اضافه کرد: «نیاز است تا در چنین مسابقات که در آسیا برگزار میشوند، شرکت کنیم و امتیاز خود را بالا ببریم.»
به گفته امیری او با بیست امتیازی که از مسابقات G2 پاکستان کسب کرد، احتمالا در رنکینگ ٢١ یا ٢٢ جهانی قرار خواهد گرفت.
محسن رضایی که برای نخستین بار یک وزن بالاتر و در دسته منفی ٦٣ کیلوگرام مسابقه میداد، امروز در اسلام آباد پاکستان خوش درخشید و تمام حریفانش را با اقتدار شکست داد و به مدال طلا دست یافت.
در این وزن، دو ورزشکار پاکستانی سوم، محمد ذکریا از عربستان دوم و محسن رضایی از افغانستان بر سکوی نخست ایستاد.
رضایی پس از دریافت مدال و نواخته شدن سرود ملی افغانستان در سالون ورزشی لیاقت اسلام آباد، در مصاحبه با افغانستان اینترنشنال گفت: «خدا را شکر که پس از پنج پیروزی توانستم مدال طلا بگیرم و در فاینل نیز حریف قدرتمند عربستانی را شکست بدهم. این مدال را به مردم و مهاجرانی تقدیم میکنم که این روزها از پاکستان و ایران اخراج میشوند.»
او اضافه کرد: «من درد مهاجران را حس میکنم؛ چون خودم هم مهاجر بودهام. از تلویزیون افغانستان اینترنشنال نیز به خاطر پوشش مسابقات تشکر میکنم. امیدوارم که تیم افغانستان در روز آخر مسابقات نیز مدال بگیرد.»
رقابتهای تکواندوی G2 پاکستان برای ورزشکاران قهرمان، ٢٠ امتیاز دارد و میتواند برای بهبود ردهبندی جهانی و آسیایی او مؤثر باشد.
به گفته محسن رضایی، تیم ملی تکواندوی افغانستان باید در تمام مسابقات در این سطح که در آسیا برگزار میشود شرکت کند؛ چون در رقابتهای اروپایی به دلیل مشکلات در دریافت روادید، نمیتوانند حضور داشته باشند.
ارتقاء رنکینگ یک تکواندوکار میتواند هم برای راهیابی به المپیک و هم در مسابقات کسب سهمیه المپیک میتواند مؤثر باشد.
محسن رضایی میگوید: «هدف ما رقابتهای المپیک و تغییر رنگ مدال افغانستان در این رویداد بزرگ ورزشی است. این دور از دسترس ما نیست و ما میتوانیم دوباره تاریخسازی کنیم.»
قهرمان مسابقات G2 پاکستان گفت که دولت افغانستان، سکتور خصوصی و تاجران افغانستان حمایت لازم را از ورزشکاران ندارند. ورزشکاران تکواندو و اعضای تیم ملی افغانستان نیاز به برگزاری کمپهای خوب تمرینی در بیرون از افغانستان دارند و باید زمینه برای شرکت آنها در رقابتهای گوناگون جهت کسب تجربه، آمادگی بیشتر و ارتقاء رنکینگ فراهم شود.
