نماینده جامعه مدنی افغانستان در نشست دوحه گفت در گزارش هماهنگکننده ویژه سازمان ملل مردم، طالبان و جامعه جهانی سه طرف اصلی افغانستان خوانده شدهاند.
لطفالله نجفیزاده از گزارش فریدون سینیرلیاوغلو بهعنوان «قانون اساسی روابط جهان با طالبان» نام برد.
کار روی تدوین یک راهبرد واضح در قبال افغانستان
لطفالله نجفیزاده روز یکشنبه، ششم حوت، در گفتوگویی اختصاصی با افغانستان اینترنشنال گفت که گزارش آقای سینیرلیاوغلو بنیاد سیاست سازمان ملل در قبال افغانستان را تشکیل میدهد.
او افزود در جلسهای که روز دوشنبه، هفتم حوت، در شورای امنیت سازمان ملل برگزار خواهد شد، ارزیابی این مقام سازمان ملل به سیاست جامعه بینالمللی در قبال افغانستان تبدیل خواهد شد.
این فعال مدنی افغانستان گفت که پس از ماه اسد ۱۴۰۰ سازمان ملل فاقد سیاست کلی در قبال افغانستان بود و سیاستی که جهان در دو و نیم سال گذشته در قبال افغانستان داشت، سیاست «انتظار» و «مدیریت بحران» بود.
او گفت اکنون جامعه جهانی روی این موضوع کار میکند که به یک استراتیژی واضح در قبال افغانستان دست یابد. نجفیزاده از ارزیابی سینیرلیاوغلو، که به تصویب شورای امنیت ملل متحد رسیده، به عنوان «قانون اساسی روابط جامعه جهانی با افغانستان» نام برد.
آقای نجفیزاده گفت سازمان ملل متحد در جلسه گذشته دوحه و در جلسه پیش آینده شورای امنیت درباره چگونگی عملی شدن پیشنهادهای آقای سینیرلیاوغلو کار میکند.
چالشها چیست؟
این شرکتکننده نشست دوحه گفت که بزرگترین چالش در برابر جامعه جهانی در حال حاضر این است که اجماعی درباره چگونگی تدوین راهبردی مشخص در قبال افغانستان وجود ندارد.
به گفته لطفالله نجفیزاده، طالبان در دو سال گذشته توانستند از دو گانگی سیاست غرب و منطقه در قبال افغانستان بسیار سود ببرند. با این حال، او معتقد است که اگر بتوان کشورهای منطقه و جامعه جهانی را در محور ارزیابی اخیر آقای سینیرلیاوغلو گرد هم آورد، یک تغییر کلان حاصل خواهد شد.
آقای نجفیزاده افزود که در حال حاضر درباره چند نکته اجماع وجود دارد؛ از جمله نقش مرکزی سازمان ملل، حق آموزش برای دختران و زنان افغان، حفاظت از حقوق بشر و مبارزه با تروریسم از نقاطی است همه کشورها روی آن اجماع دارند، با این حال کشورهای مختلف تعریفهای گوناگون از منافع خود و افغانستان در جریان است.
