در یادداشتی که خانم مانی در صفحه رسمی اینستاگرام خود پخش کرد، آمده است این جایزه را به تمنا زریاب پریانی و خواهرانش به دلیل تحمل روزهای سخت زندان طالبان در افغانستان و برای تحمل گرسنگی در کلن آلمان و برای «تمام اقتداری که در هدفش است» تقدیم میکند.
تمنا زریاب پریانی و سه خواهرش، از دختران معترض علیه طالبان بودند که در ماه دلو ۱۴۰۰ از خانه خود دستگیر شدند و سه هفته در زندان این گروه ماندند.
خانم پریانی بعدا از افغانستان به آلمان رفت و در شهر کلن آلمان برای حدود دو هفته با خواست «به رسمیت شناختن آپارتاید جنسیتی در افغانستان» اعتصاب غذا کرد.
صحرا مانی، یک فیلمساز شناخته شده افغانستان روز چهارشنبه، دوم جوزا، جایزه جهانی «بنیاد اکثریت فمینیستی» را در ایالات متحده امریکا دریافت کرد.
صحرا مانی بهخاطر به تصویرکشیدن مقاومت زنان افغان در برابر طالبان در فیلم مستند «نان و گلهای سرخ» مستحق این جایزه شناخته شد.
بنیاد اکثریت فمینیستی روز چهارشنبه در یک اعلامیه خبری نوشت که هفته گذشته میزبان شانزدهمین مراسم سالانه جوایز حقوق زنان در لس آنجلس امریکا بود.
در این مراسم، جایزه مِویس لنو برای حقوق جهانی زنان به صحرا مانی و تیم مستند «نان و گلهای سرخ» اهدا شد. این جایزه توسط جی لنو، مجری سرشناس سابق تلویزیون در امریکا و همسرش مِویس لنو، عضو هیئت مدیره بنیاد، و دکتر سیما سمر، رئیس سابق کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان به صحرا مانی اهدا شد.
خانم مانی در حسابش در شبکه اکس نوشت که با مستند نان و گلهای سرخ، « هدفم این بود که مبارزه زنان کشورم را برای نسل بعدی انتقال دهم.»
او ابراز امیدواری کرد که بتواند صدای زنان افغانستان را منعکس کند و بخشی از تغییر در این کشور باشد.
نان و گلهای سرخ نگاهی است از درون به مقاومت زنان افغانستان در برابر طالبان در کابل. این فیلم داستان سه زن افغان را روایت میکند و نشان میدهد چگونه زندگیشان پس از تصرف طالبان در سال ۲۰۲۱ تغییر کرده و چگونه با شجاعت در مقابل «آپارتاید جنسیتی» ایستادگی میکنند.
نان و گلهای سرخ در سال ۱۴۰۲ در هفتاد و ششمین دوره جشنواره بینالمللی کن نمایش ویژه داشت.
در کنار خانم مانی، کارولین مالونی، نماینده سابق کانگرس امریکا و دکتر آستین دنارد، پزشک زنان مستحق جوایز بنیاد اکثریت فمینستی شناخته شدند.
جایزه جهانی حقوق زنان بنیاد اکثریت فمینیستی هر ساله به تعداد محدودی از افرادی اهدا میشود که به طور چشمگیری در پیشبرد حقوق زنان و دختران و افزایش آگاهی از بیعدالتیهایی که زنان به دلیل جنسیت خود با آن مواجه هستند، کمک کردهاند.
