شماری از زنان فعال هزاره در نامهای به دبیرکل سازمان ملل خواستار پایان عادیسازی روابط با طالبان و ختم تعامل دیپلوماتیک با این گروه شدند. این فعالان زن تاکید کردند که زنان هزاره به خاطر محدودیتهای فزاینده بر زنان و اقلیتها از ستم مضاعف در افغانستان تحت سیطره طالبان رنج میبرند.
شبکه حمایت از برابری زنان متشکل از زنان فعال جامعه هزاره در این نامه نوشتند که مسئله زنان باید موضوع اصلی تعاملات بینالمللی درباره افغانستان باشد
این زنان همچنین از جامعه جهانی خواستند تا زمانی که پیشرفتهای آشکار در زمینه حقوق بشر از سوی طالبان وجود نداشته باشد از هر اقدام مشروعیتدهنده به این گروه خودداری کند.
این زنان ضمن ابراز نگرانی عمیق از عدم حضور زنان در نشست سوم دوحه میگویند که حذف موضوع سرکوب زنان توسط طالبان و عدم دعوت نمایندگان زنان در این سری گفتوگوها نقض قطعنامه ۱۳۲۵ سازمان ملل در ارتباط با موضوع زنان، صلح و امنیت است.
در بخشی از نامه آمده است که سازمان ملل باید اطمینان بدهد که قربانیان خشونت طالبان و نمایندگان زنان افغانستان از جمله مدافعان حقوق بشر، جامعه مدنی و نمایندگان گروههای به حاشیه رانده شده مشارکت معناداری در تمامی بحثها و روندهای مربوط به افغانستان داشته باشند.
این زنان با اشاره به گزارش اخیر گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور افغانستان میگویند که وضعیت حقوق بشر تحت سلطه طالبان به طور فزایندهای رو به وخامت گذاشته است.
نامه افزوده که مردم افغانستان، به ویژه زنان و جامعه هزاره، عمیقاً از تعاملات دیپلوماتیک جامعه جهانی با طالبان که هیچ نتیجه ملموسی در زمینه حمایت از حقوق بشر و لغو سیاستهای تبعیض جنسیتی آنها نداشته است، نگراناند.
اعضای این شبکه میگویند که هزارهها به عنوان یک جامعه مورد آزار و اذیت تحت رژیم طالبان به حاشیه رانده شدهاند. نامه تاکید کرده زنان هزاره به خاطر محدودیتهای فزاینده بر زنان و اقلیتها از ستم مضاعف در افغانستان تحت سیطره طالبان رنج میبرند.
این زنان فعال در نامه خود از سازمان ملل خواستند آپارتاید جنسیتی در افغانستان را به رسمیت بشناسد و یک سازوکار تحقیقاتی را برای بررسی حملات هدفمند علیه هزارهها ایجاد کند.
آنان از جامعه جهانی و سازمان ملل میخواهند تا برای مبارزه با آپارتاید جنسیتی و پیامدهای فوری و بلندمدت آن اقدامات مشخص و منسجمی انجام دهند.
