خانم دیکارلو روز سهشنبه (۱۲ سرطان) در یک نشست خبری به مناسبت پایان نشست سوم دوحه در افغانستان در پاسخ به پرسشی این موضوع را تصریح کرد.
او گفت: «آیا این تنها یک مسئله داخلی است؟ افغانستان شماری پیمانها، کنوانسیونها و موافقتنامههای بینالمللی را امضا کرده است که بر حقوق بشر و حقوق مدنی تمرکز دارند. این اهمیت ندارد که حکومت [در این کشور] تغییر کند. این کشور [این پیمانها را] به عنوان یک کشور امضا کرده است. به این معنی، این تنها یک موضوع داخلی نیست. ما آن را تصریح کردیم.»
معاون دبیرکل سازمان ملل همچنین با اشاره به منع اشتغال زنان در افغانستان تحت کنترول طالبان گفت وقتی که ۵۰ درصد جمعیت کشوری کار نکند، این مسئله برای اقتصاد این کشور بد است.
خانم دیکارلو افزود وقتی که درباره بخش خصوصی صحبت شود، نمیتوان بدون حضور زنان صحبت کرد. او همچنین گفت که در مورد مواد مخدر هم چون زنان هم در تولید و هم مصرف آن سهم دارند، باید بحث آنها هم باید مطرح شود.
این مقام ارشد سازمان ملل در پایان نشست دوحه در حالی بر این موضوع تاکید کرد که به دلیل مخالفت طالبان، نتوانست از مدافعان حقوق زن و فعالان مدنی برای حضور در گفتوگوهای اصلی این نشست دعوت کند.
سازمان ملل از چند زن برای حضور در گفتوگوهای فرعی این نشست دعوت کرد، ولی شماری از آنها از جمله حبیبه سرابی، وزیر پیشین امور زنان، این دعوت را رد کرد.
فعالان مدنی و حقوق زنان افغانستان این نشست را تحریم کردند. با این حال، خانم دیکارلو گفت که او با هشت نفر از فعالان مدنی و حقوق زنان در حاشیه این نشست گفتوگو کرده است. نامهای این افراد افشا نشده است.
طالبان اشتغال زنان و آموزش دختران در مقاطع بالاتر از صنف ششم را ممنوع کرده است. این گروه به اعتراضات داخلی و بینالمللی در این زمینه اعتنایی نکرده است.
پیش از این نه تنها سخنگوی طالبان، بلکه دیگر مقامهای طالبان هم بارها تاکید کردهاند که آموزش دختران و اشتغال زنان موضوعی داخلی است و این گروه این موضوع را به روش خود و در چهارچوب شریعت مورد نظر خود حل میکند.
