احمدی وحیدی، وزیر داخله جمهوری اسلامی اعلام کرد که خرید ملک از سوی افغانها به نام دیگران غیرقانونی است. آقای وحیدی گفت ممکن است کسانی به نام دیگران این کار را کرده باشند که به عنوان یک کار غیرقانونی قلمداد میشود.
به گزارش رسانههای ایران، احمد وحیدی گفت: «خرید خانه توسط اتباع خارجی طبق ضوابطی است که فعلا ما چنین ضابطهای نداریم لذا خرید ملک به نام تبعه خارجی الان موضوعیتی ندارد.»
او هشدار داده که اگر سیستمها و دستگاههایی که وظیفه رسیدگی و نظارت دارند با این تخلفات روبهرو شوند، برخورد خواهند کرد.
احمدی وحیدی در عین حال خبر داد که تعداد قابل توجهی از افغانهای «غیرمجاز» در ایران طرد شدهاند و این کار به طور مستمر انجام میشود.
طبق اظهارات وزیر داخله ایران، بعضی از افغانها با ویزای سیاحتی وارد ایران شدند اما مدت زمان ویزایشان تمام شده و در ایران کار میکنند. او گفت: این قابل قبول نیست.
جمهوری اسلامی ایران هر ماه هزاران مهاجر افغان را از نقاط مختلف این کشور بازداشت و به افغانستان اخراج میکند.
پیشتر مدیرکل امور اتباع و مهاجرین خارجی استانداری کرمانشاه از ممنوعیت تردد، اسکان و اشتغال مهاجران افغان در ۱۶ استان خبر داده بود.
آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، اردبیل، زنجان، کردستان، کرمانشاه، ایلام، لرستان، چهارمحال و بختیاری، کهگیلویه و بویراحمد، گیلان، مازندران، سیستان و بلوچستان، هرمزگان و همدان از استانهایی هستند که اسکان و اشتغال افغانها در آنها ممنوع شده است.
در ماه میزان امسال بیش از ۵۴۰ هنرمند، وکیل، پزشک، روزنامهنگار و فعال مدنی و اجتماعی ایرانی خواستار توقف آزار مهاجران افغان در ایران شدند.
رئیسه یزدانپرست در ریاست ۰۵۰ امنیت ملی پیشین افغانستان مدیر بخش زنان بود. او گفت جنگجویان طالبان در کابل در ۲۵ جدی ۱۴۰۰ به بهانه بازرسی خانهها وارد منزل او شدند. او میگوید جنگجویان طالبان به محض ورود به خانه، با میله تفنگ به صورتش زدند.
او گفت «سلاح خود را به طالبان تحویل دادم اما جنگجویان طالبان مرا با خود بردند و یکونیم ماه در ریاست ۴۰ استخبارات با میله تفنگ، با مشت و لگد مرا زدند و شکنجه کردند.»
او گفت طالبان به معلومات کارمندان امنیت ملی دسترسی داشتند و از این طریق کارمندان سابق امنیت ملی را شناسایی و بازداشت میکردند.
او گفت پسرش نیز در ریاست امنیت ملی کار میکرد و او قبل از ورود طالبان از کشور خارج شد.
تصاویری که خانم یزدانپرست در اختیار افغانستان اینترنشنال قرار داده نشان میدهد که صورت و بدن او به دلیل شکنجه کبود شده است.
او میگوید در ۱۵ ماه حوت ۱۴۰۰ با میانجیگری بزرگان محلی از زندان طالبان آزاد شد و پس از رهایی از افغانستان فرار کرد.
خانم یزدانپرست که رتبه دگروالی دارد، گفت: از زمان حکومت داکتر نجیب، رئیسجمهور سابق افغانستان - به استثنای دوره رژیم اول طالبان - در ریاست امنیت ملی کار کرده است. او گفت «برای ۲۵ سال در ریاست امنیت خدمت کردهام.»
خانم یزدان پرست گفت او در سلول انفرادی زندانی بود و همه نگهبانان زندان مرد بودند.
او میگوید پس از رهایی از بازداشت طالبان حدود یک سال تحت درمان بوده است.
او گفت که طالبان شوهرم را در سال ۱۳۸۷ به دلیل کار با خارجیها کشتند. او گفت شوهرم در دوره ریاست جمهوری حامد کرزی در میدان هوای بگرام ترجمان بود.
او گفت «طالبان چند بار به شوهرم هشدار دادند که با خارجیها کار نکند اما شوهرم اخطار طالبان را نادیده گرفت و یک روز صبح موقع رفتن به کار او را کشتند.»
خانم یزدانپرست عفو عمومی طالبان را «فریب» میداند و میگوید کسی نباید به این گروه اعتماد کند.
همزمان، لیلما دولتزی، یک فعال زن در مصاحبه با افغانستان اینترنشنال، گفت که جنگجویان طالبان در زندان رانهای او را با چاقو بریدند و بر زخمهایش نمک پاشیدند.
این نخستین روایت از شکنجه زندانیان در زندان طالبان نیست. اخیرا روزنامه گاردین و رسانه رخشانه در یک گزارش مشترک فاش کردند که نیروهای طالبان بهطور گروهی به یک کنشگر حقوقبشر در زندان تجاور جنسی کردند.
