بر اساس یک نظرسنجی، ۶۵ درصد از اعضای حزب دموکرات خواهان کنارهگیری بایدن از نامزدی در انتخابات امریکا هستند. ۷۳ درصد از طرفداران حزب جمهوریخواه و در مجموع حدود ۷۰ درصد از بزرگسالان امریکایی هم موافق پایان یافتن کارزار انتخاباتی بایدن اند.
این نظرسنجی از سوی خبرگزاری اسوشیتدپرس و موسسه تحقیقاتی نورک انجام شده است.
بر اساس این پیمایش، ۴۸ درصد از دموکراتها نسبت به توانایی ذهنی بایدن برای ایفای نقش به عنوان رییسجمهوری موثر، «خیلی اطمینان ندارند یا اصلا مطمئن نیستند».
این عدد در مقایسه با یافتههای نظرسنجی دیگری که در ماه فبروری امسال انجام شده بود، رشدی ۱۶ درصدی را نشان میدهد.
به دنبال عملکرد ضعیف بایدن در اولین مناظره رو در رو با دونالد ترامپ در روز هشتم سرطان، انتقادها از رئیسجمهوری کنونی امریکا شدت گرفته است.
بر اساس برخی نظرسنجیها، سن بایدن عامل مهمی در عدم اطمینان رایدهندگان امریکایی به او به شمار میرود.
پس از این مناظره، فراخوانها برای معرفی نامزدی دیگر به جای بایدنِ ۸۱ ساله افزایش قابل توجهی یافته است.
وبسایت خبری سمافور روز ۲۱ سرطان گزارش داد جنبش مخالفان ادامه نامزدی بایدن همزمان با سکوت رهبران حزب دموکرات، پرقدرتتر و گستردهتر شده است.
جورج کلونی، بازیگر مشهور هالیوود و از حامیان حزب دموکرات، روز ۲۰ سرطان ضمن تقدیر از دستاوردهای بایدن گفت او همانند هر انسان دیگری، قادر به پیروزی در «نبرد با زمان» نیست و باید از نامزدی در انتخابات دست بکشد.
نتایج نظرسنجی اسوشیتدپرس و نورک همچنان حاکی از آن است که ۷۳ درصد از اعضای حزب جمهوریخواه موافق ادامه نامزدی ترامپ در انتخابات آتی هستند.
این در حالی است که ۵۷ درصد از بزرگسالان امریکایی معتقدند این حزب بهتر است نامزد دیگری را جایگزین ترامپ در انتخابات ریاستجمهوری کند. ۸۶ درصد از دموکراتها نیز با ادامه نامزدی او مخالف هستند.
بر اساس این پیمایش، ۶۰ درصد از جمهوریخواهان از توانایی ذهنی ترامپ برای ورود مجدد به کاخ سفید بسیار مطمئن هستند.
بنا بر اعلام اسوشیتدپرس و نورک، بخش عمده این نظرسنجی پیش از سوءقصد نافرجام به جان ترامپ انجام شده است.
اما سخنرانی پادشاه، فقط به نام «سخنرانی پادشاه» است و شاهان و ملکههای بریتانیا، در واقع سخنرانی نوشتهشده از سوی دفتر نخستوزیری را در پارلمان قرائت میکنند.
نخستوزیر بریتانیا در میان حاضران مینشیند و مانند یک رعیت، به سخنرانی پادشاه گوش فرا میدهد که متن آن را خود او و همکارانش نوشتهاند و شاه فقط آن را روخوانی می کند.
نظام دولتی بریتانیا سلطنت مشروطه است که در آن، مقام شاه کاملاً تشریفاتی است و همه امور اجرایی توسط نخستوزیر و اعضای کابینه او انجام میشود. نخستوزیر و همه وزیران کابینه با رای مستقیم مردم انتخاب میشوند.
دفتر نخستوزیر اجندا یا خطوط اصلی کاری حکومت خود در یک سال آینده را در سخنرانی پادشاه اعلام میکند. رسانهها از قبل از سخنرانی، آگاه میشوند که چه مسائلی، از جمله کاهش یا افزایش مالیات، خانهسازی، اولویتهای بهداشتی، نحوه برخورد با جرایم، امور حمل و نقل و مانند اینها در سخنرانی پادشاه گنجانده شده است.
بنابراین وقتی چارلز سوم در روز چهارشنبه ۱۷ جولای ۲۰۲۴ از روی متن میخواند «حکومت من به راهحل تشکیل دو دولت فلسطین و اسرائيل پایبند است»، این جمله از خود او نیست، بلکه از وزارت خارجه آمده است. و وقتی سخنرانی پادشاه به سیاست خارجی میرسد، دوربین رسانهها از میان جمعیت، دیوید لمی، وزیر خارجه را نشان میدهد و زمانی که شاه از برنامههای پولیس برای کاهش جرایم و کنترل مهاجرت سخن میگوید، چهره ایوِت کوپر، وزیر داخله در کابینه کییر استارمر بر روی صفحه تلویزیون ظاهر میشود.
یکی از شرطهایی که از چند قرن پیش برای شهریار بریتانیا (شاه یا ملکه) گذاشته شده، این است که او و دیگر اعضای خاندان شاهی، حق دخالت در کار حکومت را ندارند.
شاه نمیتواند وارد مجلس عوام شود
شهریار بریتانیا، چه شاه باشد چه ملکه، بر اساس قانون مشروطه اجازه ندارد وارد مجلس عوام شود. به همین دلیل او برای سخنرانی، به مجلس اعیان یا لردها میرود. در ادامه این نوشتار میخوانید که آخرین شاهی که پا به صحن مجلس عوام گذاشت، به چه سرنوشتی دچار شد.
سخنرانی شاه در تالار مجلس اعیان برگزار میشود. این مجلس از نظر اهمیت قانونی، در جایگاهی پایینتر از مجلس عوام قرار داد که اعضای آن را مردم بهگونه مستقیم انتخاب میکنند.
لردها با لباسهای مخصوص خود در تالار مجلس اعیان جمع میشوند و نماینده شاه که بلک راد خوانده میشود، با لباس سیاه و یقه سفید و چوبدست سیاهی بر شانهاش، برای فراخوان اعضای مجلس عوام، به آن تالار میرود.
با نزدیک شدن بلک راد، نمایندگان پارلمان در تالار را محکم بهروی او میبندند. این کار بهگونه سنتی در آخرین لحظات نزدیک شدن بلک راد انجام میشود و به اصطلاح، در به روی او میخورد. آنگاه بلک راد با چوبدست خود سه بار به در تالار مجلس عوام میکوبد. جای کوبیدن میله، بر روی دروازه تالار مجلس باقی مانده و باعث رنگرفتگی آن شده است.
پس از شنیدن صدای در، یک نفر از داخل تالار فریاد میزند که بلک راد آمده است. آنگاه رئیس مجلس اجازه میدهد که او وارد شود. بلک راد وارد صحن مجلس میشود، به دو سوی تالار ادای احترام میکند و سپس خطاب به رئيس مجلس میگوید که شاه، نمایندگان مجلس عوام را برای شنیدن سخنان خود به تالار مجلس اعیان فراخوانده است.
سنت نانوشتهای وجود دارد که یک عضو مجلس (معمولاً از حزب کارگر) در هنگام شنیدن این فراخوان، به شاه متلک یا پرزه میگوید و با این شوخی، نمایندگان از جای خود میخیزند و پشت سر رئیس مجلس و رئیسان حزب حاکم و حزب مخالف، بهطرف مجلس اعیان میروند تا سخنرانی شاه را بشنوند.
سرنوشت شاهی که وارد مجلس شد
آخرین باری که یک شهریار وارد مجلس عوام بریتانیا شد، بیش از ۳۸۰ سال پیش بود. در ۴ جنوری ۱۶۴۲، چارلز یکم، شاه انگلستان، اسکاتلند و ایرلند، در میانه جنگ داخلی انگلستان، با نگهبان مسلح خود وارد مجلس عوام شد تا پنج عضو این مجلس را با خود ببرد. رئیس وقت مجلس عوام با این کار مخالفت کرد و حاضر نشد جایی را که آن پنج نماینده پنهان شده بودند، برای شاه افشا کند.
از آن سال به بعد قرار شد که شهریار کشور اجازه نیابد وارد مجلس عوام شود. مخالف چارلز یکم با قانون مشروطه به قیمت جانش تمام شد. بریتانیا برای یک دوره تقریباً ۱۰ ساله وارد جنگهای داخلی میان حامیان سلطنت مطلقه و مشروطهخواهان شد. مشروطهخواهان در سال ۱۶۴۹، چارلز یکم را محاکمه و او را اعدام کردند و پس از آن یک دوره ده ساله جمهوری در انگلستان به ریاست الیور کرامول برقرار شد که البته بیشتر دیکتاتوری بود تا دموکراسی. با سرنگونی جمهوری الیور کرامول، بار دیگر سلطنت مشروطه احیا شد که تاکنون ادامه دارد.
