وزیر خارجه طالبان از گزارشهای نهادهای بینالمللی درباره تبدیلشدن افغانستان به پناهگاه تروریسم و نقض گسترده حقوق بشر، به شدت انتقاد کرد. امیرخان متقی روز چهارشنبه در دیدار با کارمندان وزارت خارجه طالبان، این گزارشها را «بیاساس» و «پوچ» خواند.
امیرخان متقی، گفت که جهتهای مختلف تلاش میکنند دستآوردهای طالبان در عرصههای امنیت، مبارزه با مواد مخدر و پروژههای بزرگ را زیر سوال ببرند.
تیم فنی نظارت بر تحریمهای شورای امنیت سازمان ملل هفته گذشته در یک گزارش ۲۶ صفحهای اعلام کرد که افغانستان همچنان پناهگاه تروریستان است و ناتوانی طالبان در کنترول وضعیت جان تازهای به القاعده و داعش بخشیده است.
گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل برای افغانستان نیز اخیراً با ارایه گزارشی، از بدترشدن وضعیت حقوق بشر در افغانستان ابراز نگرانی کرد و گفت که این خشونتها ممکن است جنایت علیه بشریت شمرده شود.
طبق گزارشها، با تسلط طالبان بر افغانستان گروههای تروریستی در افغانستان پناه آورده و زیر چتر طالبان فعالیت میکنند. طالبان همچنین متهم شده است که با حذف زنان از عرصه عمومی آپارتاید جنسیتی را در افغانستان برقرار کرده است.
امیرخان متقی، میکانیسم جمعآوری اطلاعات نهادهای غربی درباره وضعیت حقوق بشر، حقوق زنان و حضور گروههای تروریستی در افغانستان را زیر سوال برد و گفت: «این گزارشها از منابع مغرض، مشکوک و دشمنان افغانستان گرفته میشود و بعد زیر نام گزارش مستند به نشر میرسد.»
او کشورهای غربی را به بیانصافی متهم کرد و گفت که اگر آنها نگران وضعیت افغانستان هستند، باید سفارت خانههای شان را در کابل بازگشایی کنند و از مجرای دیپلوماتیک وضعیت را بررسی کنند.
وزیر خارجه طالبان گفت که کشورهایی از حقوق بشر صحبت میکنند که غزه را به خاک یکسان کردند و ۳۸ هزار نفر را قتل عام کردند. به گفته او، این کشورها یک حادثه کوچک را در افغانستان برجسته میکنند، اما از قتل عام مردم غزه چشمپوشی میکنند.
کمیته فنی شورای امنیت سازمان ملل گفته که القاعده بهطور خاموش، پایگاهها و دفاتر خود را در پنج ولایت از جمله کابل و ننگرهار احیا کرده است. شورای امنیت از گسترش نفوذ و رخنه آن به وزارتهای دفاع، داخله و استخبارات طالبان خبر داد.
پیشتر، ریچارد بنت گزارشگر ویژه حقوق بشر ملل متحد برای افغانستان در پنجاهوششمین جلسه شورای حقوق بشر سازمان ملل در ژنو گفت که «خشونت علیه زنان و دختران در افغانستان بسیار شدید و گسترده است.»
ریچارد بنت گفت طالبان اجرای حدود و قصاص در محضر عام را هم افزایش داده است.
طبق گزارش پزشکان بدون مرز، وضعیت تیره و تار اقتصادی افغانستان بیانگر آن است که بیشتر مردم احتمالا در گذشته میتوانستند از پس مخارج درمان در درمانگاههای خصوصی بربیایند، ولی حالا متکی به حمایت مراکز درمانی تحت حمایت سازمانهای بینالمللی هستند.
گزارش افزوده است که بسیاری از مردم یا به مراکز درمانی دسترسی ندارند یا مجبورند که فاصلههای زیادی را با قبول هزینه و صرف وقت بپیمایند و به درمانگاههای دور بروند.
این سازمان در ولایتهای هرات، قندهار و هلمند با اجرای طرحهای تغذیهدرمانی با سوءتغذیه حاد مقابله میکند و در حال افزایش قابلیت پذیرش بیماران بیشتر در مراکز تحت حمایت خود است.
پزشکان بدون مرز در گزارش خود افزوده است که در سال ۲۰۲۳ در این سه ولایت بیش از ۱۰هزار و ۴۰۰ کودک زیر پنج سال را تحت درمان قرار داد.
طبق این گزارش، این سازمان در چهار ماه نخست سال جاری میلادی دوهزار و ۴۱۶ کودک مبتلا به سوءتغذیه را درمان کرد که در مقایسه با مدت مشابه در سال گذشته افزایش پنج درصدی را نشان میدهد.
این سازمان خیریه پزشکی همچنین افزوده است که تیمهای پزشکیاش پارسال بیش از ششهزار و ۹۰۰ کودک مبتلا به سوءتغذیه را در مراکز درمانی سرپایی خود ثبت نام کردند.
نویسندگان این گزارش افزودهاند که پدران و مادران کودکان مبتلا به سوءتغذیه گفتهاند که برای تغذیه خانوادههای خود تقلا میکنند، چون پول ندارند.
همچنین مادران شیرده گفتهاند که به دلیل نداشتن دسترسی به غذای کافی نمیتوانند برای نوزادان خود شیر کافی تولید کنند، چیزی که خود بر وضعیت سلامت کودکان تاثیر منفی میگذارد.
پزشکان بدون مرز در گزارش خود از قول یک مادر نوشته است: «پسرم وقتی متولد شد، تندرست بود، اما من شیر نداشتم؛ بنابراین، ما به دادن شیرخشک آغاز کردیم، ولی او را مریض کرد.»
این سازمان در گزارش خود تصویری از وضعیت کودکان در درمانگاههای خود ارائه کرده که بیانگر زندگی رقتبار کودکان و نوزادان در افغانستان تحت کنترول طالبان است.
در این گزارش آمده که کودکی در یک اتاق درمانگاهی در هرات زیر پتوی پشمی با چشمان بسته دراز کشیده است. لولهای که با بانداژ به سر بینیاش چسپانده شده، محلول شیر را از طریق بینیاش به حلقش میریزد.
طبق این گزارش، چند کودک دیگر هم در این اتاق در وضعیت مشابه هستند. این درمانگاه شلوغ کودکان مبتلا به سوءتغذیه را بستری میکند، اما تخت و جای کافی برای پذیرش کودکان بیشتر ندارد.
پزشکان بدون مرز افزوده است که دیگر درمانگاههای این سازمان و همچنین مراکز درمانی دولتی تحت حمایت این سازمان هم وضعیت مشابهی دارند.
پس از آن که طالبان در تابستان ۱۴۰۰ قدرت را به دست گرفتند، کمکهای بینالمللی و همچنین فعالیت سازمانهای بینالمللی بهسرعت محدود شد. این گروه شبهنظامی هم برنامه منسجمی برای پر کردن خلای به میان آمده ندارد.
این در حالی است که وضعیت اقتصادی افغانستان هم در سه سال اخیر بهشدت وخیم شده است. بیکاری و فقر گسترش یافته و منابع درآمد مردم کاهش یافته است.
