در سومین سال سقوط دولت پیشین، سخنگوی طالبان به خبرگزاری فرانسه گفت که حکومت طالبان «از انزوا بیرون شده است.» ذبیحالله مجاهد در واکنش به مستبد خواندن حکومت طالبان گفت: «ما مستبد بودن حاکمیت خود را قبول نداریم.»
هیچ کشوری طالبان را به رسمیت نشناخته است، اما این گروه توانسته است که روابط غیر رسمی خود را با کشورهای عمده منطقه مانند روسیه و چین گسترش دهد.
خبرگزاری فرانسه این روابط را «پیروزیهای دیپلوماتیک طالبان» توصیف کرده است. یکی از این امتیازات تصمیم روسیه است که در حال بررسی حذف طالبان از فهرست سازمانهای تروریستی خود است.
مجاهد گفت که طالبان روابط خوبی با کشورهای همسایه و منطقه دارد. به گفته او، «حدود ۴۰ کشور در افغانستان سفارت یا قنسولگری دارند.»
سفارتهای برخی از کشورها مانند چین، روسیه، ایران و حتا جاپان، متحد آسیایی امریکا در کابل فعال اند. چین تنها کشوری است که سفیر این گروه را پذیرفته است اما بیجینگ اصرار دارد که این اقدام به معنای به رسمیت شناختن طالبان به عنوان دولت رسمی افغانستان نیست.
کشورهای غربی از کارنامه حقوق بشری طالبان انتقاد کرده است. در عین حال، کشورهای منطقه و جهان از طالبان خواسته است که یک حکومت فراگیر در افغانستان به وجود آورد.
طالبان این درخواست را رد کرده است.
ذبیحالله مجاهد، مستبدبودن اداره طالبان را رد کرد و گفت که «سازوکارهای شنیدن صدای مردم در دولت وجود دارد.»
او افزود: «ممکن است این میکانیزمها مانند دولت قبل یا آنچه در دولتهای دموکراتیک رایج است، نباشد اما ما این سازوکارها را بهصورت اسلامی توسعه دادهایم و به منافع کشور پایبند هستیم.»
یک فعال مدنی در افغانستان به خبرگزاری فرانسه گفت که «هیچ کسی توانایی به چالش کشیدن امیر[طالبان] را ندارد.»
طالبان احزاب سیاسی را در افغانستان ممنوع کرده، جلو فعالیت سیاسی و مدنی نهادها و مردم را گرفته است. این گروه میگوید که آزادی بیان و رسانهها را در چارچوب دستورات شرعی و فرامین رهبر این گروه میپذیرد.
سازمانهای حقوق بشری در گزارشهای خود گفته اند که طالبان مخالفان و معترضان مدنی را در زندان شکنجه و محبوس کرده است.
