رئیس بنیاد جامعه باز در مجله تایم نوشت که زمان آن فرارسیده که رهبران طالبان به دلیل نقض شدید حقوق زنان، به دادگاههای بینالمللی در لاهه کشانده شوند. از نظر بنایفر نوروجی، این اقدام به ایجاد فشار بر طالبان برای رعایت حقوق بشر کمک میکند.
در این مقاله که روز پنجشنبه، ۲۵ اسد همزمان با سومین سال تسلط دوباره طالبان بر افغانستان منتشر شد، به بررسی وضعیت کنونی افغانستان و نقض حقوق زنان از جمله محدودیتهای تحصیلی و شغلی و بازگشت مجازات بدنی، پرداخته شده است.
او نوشت که طالبان پس از گرفتن قدرت درحال حذف زنان از جامعه بوده و زنان را از آموزش، کار و حضور در اجتماع منع کرده است. بسیاری از زنانی که در برابر محدودیتهای طالبان ایستادگی کردند، شکنجه و بازداشت شدند.
در این مقاله آمده است: «طالبان میتوانند پاسخگو باشند. این گروه شبهنظامی مسئول برخی از جدیترین موارد نقض قوانین کیفری بینالمللی است. همان طور که دادگاه کیفری بینالمللی حکم بازداشت پوتین و پنج مقام ارشد دولتی و نظامی روسیه را صادر کرد، میتواند همین کار را با رهبران طالبان نیز انجام دهد.»
در این مقاله همچنین از دیوان کیفری بینالمللی خواسته شده است که تحقیقات خود در مورد افغانستان و جمعآوری شواهد را در اولویت قرار داده و حکم بازداشت را صادر کند.
بنایفر نوروجی، نویسنده این مقاله میگوید طالبان قرار نیست با هیچ یکی از دادگاهها همکاری کند اما تصمیم دادگاهها میتواند روشی روشنی را برای تعامل جامعه بینالمللی با طالبان تعیین کند و صدای قربانیان را بشنود.
در این مقاله همچنین آمده است : «در سه سال گذشته جامعه بینالمللی استراتژی شکست خوردهای را در اعمال فشار اقتصادی و تلاش برای تعامل دنبال کرده است. هیچ یک از این رویکردها در مهار طالبان موثر نبوده و هر دو وضعیت را برای زنان و دختران افغان بدتر کرده است.»
نویسنده این مقاله میگوید لغو کمکهای بینالمللی و اعمال تحریمها مردم افغانستان را در بحران انسانی فرو برده و بیش ۲۳ میلیون نفر که بیشتر آنها زنان و کودکان هستند به کمک فوری نیاز دارند.
در این مقاله آمده است که در گفتوگو با طالبان موضوعات مانند امنیت منطقهای و مواد مخدر در اولویت قرار گرفته و هرگز حقوق زنان و دختران اولویت نداشته است.
رئیس بنیاد جامعه آزاد تاکید میکند: «طالبان باوجود تمام مخالفتهایشان در برابر فشارهای بینالمللی آسیبپذیر هستند. آنها خواهان مشروعیت هستند و میخواهند به عنوان نمایندگان افغانستان در سازمان ملل حضور داشته باشند.»
نویسنده این مقاله میگوید تعامل با طالبان مهم است اما این تعامل باید «اصولی» باشد.
