شماری از این زندانیان که خواستند نام شان فاش نشود، به بخش پشتوی افغانستان اینترنشنال گفتند که هیچ کدام از آنها دلیل بازداشت خود را نمیدانند و طالبان نیز چیزی به آنها نگفته است.
به گفته آنها، برخی از زندانیان نزدیک به دو و نیم سال است که در زندان هستند، اما هنوز سرنوشت شان مشخص نیست.
به گفته این زندانیان، بیشتر این افراد توسط ریاست استخبارات طالبان، فرماندهی امنیه و ریاست امر بالمعروف طالبان در ننگرهار بازداشت شدهاند.
یکی از زندانیان گفت: «اگر عفو ملا هبتالله برای همه است، پس چرا ما هنوز زندانی هستیم؟ بله، ما در اردوی ملی بودیم، برخی در پولیس و برخی در امنیت ملی بودند؛ اما پس از تغییر نظام، ما وظایف خود را ترک کردیم و من در روستای خود یک دکان ساختم.»
یک زندانی دیگر که خود را با نام مستعار رحمانالله معرفی کرد، گفت که اعضای خانوادهاش به سختی میتوانند به دیدارش در زندان بیایند.
رحمانالله گفت که سربازان حکومت پیشین در زندان جلالآباد به والی طالبان در ننگرهار نامهای ارسال کردهاند تا در مورد سرنوشت شان تصمیمگیری شود، اما تا کنون پاسخی دریافت نکردهاند.
او افزود: «این چه عفوی است؟ همه ما را بکشید یا ما را به محکمه معرفی کنید تا بفهمیم که پرونده ما چیست.»
وی گفت که کارکنان ریاست امر بالمعروف در زندان آنها را «برده کفار» میخوانند و شکنجه روحی و روانی میکنند.
در همین حال، یک منبع در ولایت ننگرهار به افغانستان اینترنشنال گفت که در اوایل ماه گذشته، درباره سرنوشت این زندانیان در جلسه اداری ولایت ننگرهار بحث شده است.
به گفته این منبع، در جلسه اداری به نمایندگان ولایت، استخبارات و فرماندهی پولیس طالبان وظیفه سپرده شد تا پرونده ۲۳۱ نیروی امنیتی پیشین را بررسی کرده و سپس آنها را به دادگاه معرفی کنند.
این منبع اضافه کرد که ریاست استخبارات و فرماندهی پولیس پروندهها و سوابق سربازان ارتش و اعضای سابق امنیت ملی را بررسی خواهند کرد تا مشخص شود که این نظامیان در چند جنگ شرکت داشتهاند و آیا در جنگ کسی را کشتهاند یا خیر.
ولایت ننگرهار بیشترین سرباز را در صفوف نیروهای امنیتی سابق داشت.
دفتر نمایندگی سازمان ملل متحد در افغانستان در چندین گزارش اعلام کرده است که طالبان سربازان و کارکنان حکومت سابق را زندانی، شکنجه و حتی اعدام میکنند؛ اما طالبان بارها این موضوع را رد کردهاند.