در بیانیه پایانی نشست به این اختلاف اشاره شده و آمده است که این موضوع در نشستهای آینده مورد بحث و گفتوگو قرار خواهد گرفت.
شماری از منتقدان نشست البانیا باور دارند که برگزارکنندگان درباره اهداف خود شفاف نبودند و گمان میبرند که آنها این نشست را برای کمک به تعامل جهان با طالبان برگزار کردند.
در قطعنامه نشست البانیا آمده است که زنان فعال در این نشست بزرگ، به صراحت از کشورهای جهان خواستند که از هرگونه تعامل سیاسی و دیپلوماتیک با طالبان خودداری کنند.
یکی از درخواستهای مهم بخشی از شرکتکنندگان حضور نمایندگان زنان افغان در دیدارهای مقامهای خارجی با طالبان در داخل افغانستان و کشورهای دیگر بود.
به گفته برگزارکنندگان، در این مورد توافقی حاصل نشد. در بیانیه پایانی جزییاتی در مورد این اختلاف نشر نشدهاست.
همچنین، در بیانیه آمدهاست که شرکتکنندگان درباره این بند توافق نکردند: «هرگونه مذاکره و گفتوگو با طالبان باید طبق اصول و مبتنی بر منطق مشوره و همچنین با توجه به تمام ارزشها و قوانین حقوق بشری صورت بگیرد.»
شماری از فعالان زن امیدوارند که حکومت طالبان زیر فشارهای داخلی و خارجی برانداخته شود و نیازی به تعامل با این گروه احساس نمیکنند.
منتقدان کمکهای مالی جهان به افغانستان میگویند که طالبان از آن سود میبرند و بستر روابط رسمی و مشروعیت دادن به طالبان را مساعد میکند. اما موافقان کمکها باور دارند که با درنظرداشت وضعیت وخیم بشری، قطع کمکهای مالی و امدادی به افغانستان خطرناک و غیرمسئولانه است.
زنان فعال افغان در پایان نشست سهروزه تیرانا پایتخت آلبانیا، توافق کردند که گروه کاری مشترکی برای تدوین «منشور سیاسی زنان برای آینده افغانستان» تشکیل دهند.
برگزارکننده این نشست نهادی به نام «زنان برای افغانستان» بود. در اعلامیه پایانی آمده است که این نشست به کمک مالی سوئیس و اسپانیا برگزار شد.
گفته شده که علاوه بر ۱۲۰ زن فعال از داخل و بیرون از کشور، نمایندگان شماری از کشورها و سازمان های بینالمللی نیز شرکت کردند.
رینا امیری، نماینده امریکا برای زنان افغانستان نیز در این نشست حضور داشت. شماری از زنان مخالف کمکهای مالی امریکا به افغانستان تحت حاکمیت طالبان، با سردادن شعارها سخنرانی رینا امیری را اخلال کردند.
در بیانیه پایانی نشست آمدهاست که «اپارتاید جنسیتی در افغانستان» باید به عنوان یک جنایت علیه بشریت شناخته شود. آنان همچنین به نبود مکانیسمهای حقوقی جهانی که مانع از پاسخگویی طالبان شده است، اشاره کردند.
این فعالان خواستار استفاده از دادگاه بینالمللی کیفری برای پاسخگو کردن طالبان در قبال نقض حقوق بشر در افغانستان شدند.
آنها همچنین خواهان مشارکت زنان در رهبری و توزیع کمکهای بشردوستانه بینالمللی شدند.
