معاون پیشین نماینده اتحادیه اروپا در افغانستان میگوید طالبان از اوزبیکان به عنوان ابزار و «مواد سوخت» استفاده میکند. به گفته مایکل سمپل، برخی از چهرههای با نفوذ اوزبیک از طالبان ناراض اند و به دنبال فرصتی برای تشکیل نیروی مستقل اند.
مایکل سمپل، معاون پیشین فرستاده اتحادیه اروپا در امور افغانستان، روز دوشنبه (۲ میزان) در گفتوگو با افغانستان اینترنشنال گفت که طالبان از ترک تباران بهویژه اوزبیکان به عنوان مهر تایید بر ادعای شان مبنی بر «همه شمول» بودن نظام طالبان استفاده میکند.
او افزود که اوزبیکان نقشی در تصمیمگیریهای کلان طالبان ندارند.
او افزود: «طالبان به اوزبیکان نه امتیاز میدهد، نه سهم در قدرت میدهد و نه به آنها اهمیت میدهد. فعلاً اوزبیکها در نظام طالبان نقش سمبولیک دارند.»
در ماه جوزای امسال انستیتوت تحقیقاتی خاورمیانه در گزارشی درباره حضور اقوام غیرپشتون در حکومت طالبان نوشت که تاجیکها پنج درصد، اوزبیکها سه درصد و هزارهها نیم درصد در رهبری این گروه حضور دارند.
انستیتوت تحقیقاتی خاورمیانه در این گزارش نوشت که از میان هزار و ۱۳۷ مقام ارشد طالبان، ۸۹۱ نفر آنها پشتون، ۵۳ نفر تاجیک، ۲۸ نفر اوزبیک و ۶ هزاره اند.
سمپل با اشاره به حضور برخی از اوزبیکهای بانفوذ در صفوف طالبان گفت که این گروه به مرور زمان و به بهانههای مختلف اوزبیکان را از بدنه قدرت و صفوف خود طرد کردهاست و «حضور اوزبیکها در پستهای بلند به مرور ضعیف شده میرود.»
او تصریح کرد که در سه سال اخیر، طالبان اوزبیک از وظیفههای شان برکنار، از خانههای شان اخراج و در برخی موارد نیز بازداشت و زندانی شدهاند.
در اواخر ماه سنبله، صلاحالدین ایوبی، فرمانده اوزبیکتبار طالبان در زابل در گفتوگو با افغانستان اینترنشنال تایید کرد که از کار کردن با حکومت طالبان کنارهگیری کردهاست.
سمپل بدین باور است که هرچند اوزبیکان تاحال واکنش جدی در مقابل طالبان نشان ندادهاند، اما نارضایتی آنان به اوج رسیده و احتمالا با نیروهای مخالف طالبان یکجا شوند.
معاون پیشین فرستاده اتحادیه اروپا در افغانستان مدعی است که سران طالبان از نارضایتی روزافزون اوزبیکان و احتمال ادغام آنان با نیروهای مخالف باخبر و نگران اند، ولی «به جای تفاهم برای اجرای عدالت اجتماعی، فشارهای خود را بر آنان [اوزبیکان]، افزایش میدهد.»
سمپل از هراس طالبان از تشکیل «جزایر قدرت» یاد کرد و افزود که «این گروه از بغاوت و شورش علیه قدرت مرکزی» هراس دارد. او گفت که اگر رهبران طالبان قناعت اوزبیکان را حاصل نکنند، به مرور زمان «دامنه قدرت این رژیم بسیار محدود میشود.»
اخیراً، عبدالرشید دوستم، رهبر حزب جنبش ملی افغانستان، خواستار تشکیل یک حکومت «موازی» یا در تبعید در برابر طالبان شد. او از احزاب سیاسی افغانستان خواست که برای متلاشی کردن طالبان، بر سر ساختار این حکومت به توافق برسند.
