سازمان حقوق بشری ههنگاو روز پنجشنبه، سوم عقرب، گزارش داد که جمهوری اسلامی ایران دو زندانی افغان را در زندان قم اعدام کرده است. این سازمان در گزارش خود نوشت که این دو نفر ایوب سنگر و عبدالرقیب مالکی نام داشتند.
در گزارش ههنگاو آمده است که این دو نفر به اتهام «قتل عمد» اعدام شدهاند.
سازمان حقوق بشری ههنگاو نوشته است که مقامات زندان مرکزی شهر قم این زندانیان را بامداد روز سهشنبه اعدام کردند.
سازمان ههنگاو روز چهارشنبه، دوم عقرب، نیز از اعدام یک شهروند افغانستان در ایران خبر داده بود. این سازمان جزئیاتی در مورد هویت این افغان ارئه نکرده است.
منابع محلی از ولسوالی چاهآب ولایت تخار به افغانستان اینترنشنال گزارش دادند که حسنا، دختر ۱۷ ساله، کمتر از یک هفته پس از ازدواج، در خانه شوهرش کشته شده است. به گفته مردم محل، شوهر حسنا بعد از ازدواج او را متهم کرده بود که «باکره نیست».
تاکنون طالبان در این مورد ابرازنظر نکرده و اطلاعات دقیق درباره عامل قتل منتشر نشده است.
به گفته مردم محل، یک برادر شوهر حسنا به نام «یعقوب» نیز در جریان «جنجال خانوادگی» کشته شده است.
مردم محل گفتند طالبان بسمالله، مامای حسنا را به اتهام قتل بازداشت کرده، اما بسمالله دستداشتن در این قتل را رد کرده است.
حاجی درویش، پدر شوهر حسنا نیز متهم است که در جریان این دعوا خانوادگی دست به شلیکهایی زده که منجر به قتل پسرش یعقوب و عروسش حسنا شده است.
پیش از این نیز در افغانستان و مناطق قبایلی، ادعاهایی درباره عدم وجود «پرده بکارت» به عواقب فاجعهباری مانند زنکشی منجر شده است. کارشناسان میگویند زنان بهخاطر فشارهای اجتماعی و فرهنگی، بهخصوص در شب ازدواج، دچار اضطراب و نگرانی از دست دادن پرده بکارت خود هستند.
پرده بکارت یا «هایمن» قرنهاست که موضوعی بحثبرانگیز و نگرانی برای بسیاری از زنان و جامعهها به شمار میرود. به گفته کارشناسان پزشکی، این غشای کوچک، که بهعنوان نشانهای از باکرگی در نظر گرفته میشود، هیچ مبنای علمی برای اثبات سابقه روابط جنسی ندارد و میتواند بهطور طبیعی دچار تغییرات شود.
رئیس اداره تربیت بدنی و ورزش طالبان در گفتوگو با خبرگزاری اسپورت اکسپرس روسیه گفت این گروه برای میزبانی از جام جهانی فوتبال «طرح» دارد. احمدالله واثق گفت افغانستان در حال حاضر برای این کار آماده نیست اما در آینده میتواند میزبان جام جهانی باشد.
خبرگزاری اسپورت اکسپرس روسیه روز چهارشنبه، دوم عقرب، نوشت که احمدالله واثق در پاسخ به این سوال که آیا افغانستان میتواند میزبان یک رویداد ورزشی مهم مانند جام جهانی در آینده باشد، گفت: «البته».
این مقام طالبان ادامه داد: «ما چنین طرحی داریم و امیدواریم که چنین برنامه جهانی در حوزه ورزش برگزار شود. اما اکنون آماده نیستیم، زیرا مشکلات اقتصادی و دیگر چالشها برای افغانستان وجود دارد. با این حال، ما در حال کار بر روی این موضوع هستیم و چنین طرحی وجود دارد.»
احمدالله واثق افزود: «ما سعی خواهیم کرد میزبان چندین بازی باشیم تا ورزشکاران روسیه و سایر کشورها در آن شرکت کنند؛ چنین امیدی وجود دارد.»
طالبان در سه سال گذشته محدودیتهای شدیدی را بر کار و فعالیت زنان وضع کرده است. این گروه علاوه بر بستن دروازههای مکاتب بهروی دختران بالای صنف شش و جلوگیری از ورود دختران به دانشگاهها و مراکز آموزشی، ورزش زنان را نیز منع کرده است.
نیویارک تایمز نوشته است که سراجالدین حقانی، وزیر داخله طالبان، تنها صدای ناراضی درون این گروه است. این روزنامه نوشت حقانی که از فرمانهای هبتالله آخندزاده ناراضی است با برخی از کشورهای اروپایی، حوزه خلیج فارس، روسیه و چین روابط دیپلوماتیک دارد.
نیویارک تایمز نوشت پس از اینکه طالبان در سال ۱۴۰۰ کنترول افغانستان را دوباره به دست گرفت، سراجالدین حقانی به یکی از مهمترین شخصیتهای این گروه تبدیل شد. اما حقانی همچنان بهعنوان یک شخصیت مرموز باقی مانده و تنها یک بار با یک روزنامهنگار غربی مصاحبه کرده است.
به گزارش این روزنامه، خبرنگارش سالها در تلاش بوده تا مصاحبهای شخصی با سراجالدین حقانی ترتیب دهد و بالاخره اوایل امسال موفق به دیدار با او شد. این دیدار سه ساعت در یک عمارت دو طبقه در کابل برگزار شد.
خبرنگار نیویارک تایمز توضیح میدهد که او با بیش از هفتاد کارشناس، دیپلومات، مقامات افغان، سربازان طالبان و دیگران صحبت کرده تا درک بهتری از زندگی و سیاست سراجالدین حقانی در اداره طالبان به دست آورد.
به گفته این خبرنگار، گروه طالبان از زمان بازگشت به قدرت تلاش کرده است تا تصویری از وحدت خود را به نمایش بگذارد، اما در واقع مقامات طالبان دچار اختلافات جدی هستند. او توضیح میدهد که تقسیمبندیها سراجالدین حقانی را در برابر هبتالله آخندزاده و چهرههای فوقمحافظهکار قرار داده است.
نیویارک تایمز به نقل از منابع خود مینویسد که اکثریت مقامات طالبان با دیدگاه تندرو هبتالله آخندزاده مخالفاند و افرادی که بهطور خصوصی برای اصلاحات فشار آوردهاند، به دست او سرنگون شدهاند.
با این حال، خبرنگار میافزاید: «امروز آقای حقانی تنها صدای مخالف از پشت صحنه است. در حالی که اکثر متحدانش در سکوت به سر میبرند، او بهطور فزایندهای به دنبال حمایت از خارج از کشور است تا رقابت را به نفع تغییر دهد. او با چندین کشور اروپایی و کشورهای حوزه خلیج فارس و همچنین روسیه و چین روابط دیپلوماتیک برقرار کرده است.»
طبق این گزارش، ایالات متحده امریکا کمتر تمایلی به تعامل دارد و همچنان سراجالدین حقانی را بهعنوان تروریست تحت تعقیب میشناسد.
امریکا در سال ۲۰۱۲ شبکه حقانی به رهبری سراجالدین حقانی را در فهرست گروههای تروریستی قرار داد. اداره فدرال این کشور سراجالدین حقانی را بهعنوان یک تروریست بینالمللی شناخته و برای اطلاعاتی که منجر به دستگیری او شود، در ابتدا پنج میلیون دالر جایزه تعیین کرد. پس از تسلط طالبان بر افغانستان، این جایزه به ده میلیون دالر افزایش یافت و هنوز هم لغو نشده است. با این حال در سه سال گذشته امریکا با وجود آگاهی از محل اقامت سراجالدین حقانی به دستگیری و یا قتل او اقدام نکرده است.
نیویارک تایمز به روابط تاریخی خانواده حقانی با ایالات متحده اشاره کرده و مینویسد که جلالالدین حقانی، پدر سراجالدین، در دهههای گذشته روابط نزدیکی با سیآیای برقرار کرده و صدها هزار دالر پول نقد و سلاح از آن دریافت کرده است.
این روزنامه ادامه میدهد در روزهای ابتدایی تهاجم امریکا به افغانستان، حقانیها سعی کردند از روابط قدیمی خود برای برقراری آشتی با مقامات امریکایی استفاده کنند، اما این تلاشها با شکست مواجه شد و درگیریها ادامه یافت.
به گفته نیویارک تایمز، در حدود سال ۲۰۱۰، حقانیها بهطور مخفیانه با مقامات امریکایی نامههای رد و بدل کردند. همچنین ابراهیم عمری، کاکای سراجالدین حقانی، در سال ۲۰۱۱ با مقامات امریکایی در دبی ملاقات کرد.
چهار سال بعد، در جلسهای که قبلاً فاش نشده بود، آقای عمری با مقامات امریکایی در یکی از شهرهای اروپایی به گفتوگو نشست. او در آن جلسه به مقامات امریکایی گفت که خانوادهاش او را برای رساندن پیام فرستادهاند و تأکید کرد که حقانیها و ایالات متحده خواهان صلح در افغانستان هستند.
وزارت اطلاعات و فرهنگ طالبان اعلام کرد که در ازای جمعآوری «کتابهای ممنوعه» در بازار کتابفروشی، آثار دینی توزیع میکند. این وزارت پیش از این فهرست بزرگی از کتابها در حوزههای هنر، ادبیات، جامعهشناسی، تاریخ و سیاست را ممنوعه اعلام کرده است.
وزارت اطلاعات و فرهنگ طالبان روز پنجشنبه، سوم عقرب، اعلام کرد که بر اساس حکم ریاستالوزرای این گروه، در ازای «کتابهای ممنوعه» جمعآوریشده، به کتابفروشان کتابهای دینی، از جمله قرآن، تفسیر و دیگر کتابهای مذهبی، توزیع میشود.
قدرتالله جمال، معین مالی و اداری وزارت اطلاعات و فرهنگ طالبان، در نشستی با ناشران و کتابفروشان توصیه کرد که کتابهایی را چاپ و به بازار عرضه کنند که «برای خیر دین، کشور و جوانان» مفید باشد.
همچنین، معین وزارت اطلاعات و فرهنگ طالبان از پیشنهاد ایجاد بازار ویژهای برای ناشران و کتابفروشان در شهر کابل خبر داد و گفت که این وزارت در نظر دارد در هماهنگی با وزارت مالیه، مالیات بر قرآن را معاف کند.
قدرتالله جمال گفت که وزارت فرهنگ، دفتری را در ریاست انتشارات کتب بیهقی برای رسیدگی به مشکلات ناشران و کتابفروشان ایجاد کرده است. او همچنین از برگزاری نمایشگاه کتاب در آینده نزدیک در کابل خبر داد.
پیش از این، کمیسیون ارزیابی این وزارت شمار زیادی از کتابها را در کتابخانههای دولتی در قفسههای ویژه، مهر و لاک کرده و غیرقابل دسترس ساخته است.
پیش از این، طالبان در نهم میزان، صدها کتاب در حوزههای مختلف را در کتابخانههای هرات «نامطلوب» خوانده و مهر و لاک کردند. طبق فهرست تهیهشده توسط طالبان، این کتابها عمدتاً در حوزههای ادبیات، تاریخ، حقوق بشر، قانون اساسی، دموکراسی و مذهب تشیع نوشته شدهاند.
وزیر مهاجرین طالبان در اظهارات جنجالی ادعا کرد بسیاری از افغانهایی که به اروپا مهاجرت کردهاند، در شرایط «غیرانسانی» زندگی میکنند. خلیلالرحمن حقانی گفت مهاجران افغان فریب تبلیغات خارجیها را خورده و اکنون در کمپها مثل «حیوانات» زندگی میکنند.
آقای حقانی روز پنجشنبه، سوم عقرب، در نشستی با عنوان «فرصتها و چالشهای مهاجران» در باغ بابر کابل، بدون ارائه اسناد و شواهد معتبر، ادعا کرد که افغانها در کشور خود زندگی «با عزت» و در اردوگاههای اروپا زندگی «غیرانسانی» دارند.
با این حال آقای حقانی درباره وضعیت مهاجران افغان در ایران و پاکستان چیزی نگفت.
گزارشهای معتبر بینالمللی این ادعاهای وزیر مهاجرین طالبان را تأیید نمیکند. این گزارشها نشان میدهد که بسیاری از شهروندان افغانستان بهدنبال فرار از نقض گسترده حقوق بشر توسط طالبان، در تلاش برای پناهندگی به کشورهای غربی هستند؛ جایی که میتوانند بدون ارعاب و تهدید، به حقوق اساسی خود مانند حق آموزش، کار، ورزش و مشارکت سیاسی بپردازند.
این مقام طالبان همچنین گفت که «قاچاقبران» انسان در تلاشاند تا افغانها را از کشور خارج کنند، اما طالبان در تلاش است تا شبکههای قاچاق را شناسایی و نابود کند.
سازمان بینالمللی مهاجرت در ماه اسد امسال گزارش داد که از سال ۲۰۲۰ میلادی تاکنون نزدیک به هشت میلیون شهروند افغانستان سرزمین خود را ترک کردهاند. از این تعداد، یک میلیون افغان به کشورهای اروپایی پناه برده و ۸۵ درصد به کشورهای همسایه رفتهاند.
ناامنی، نقض گسترده حقوق بشر توسط طالبان و فقر فراگیر، از عوامل اصلی این مهاجرت دستهجمعی هستند.
